روزنامه ینی مساوات جمهوری آذربایجان، لئون چاگاریان، سفیر روسیه در تهران را یکی از عوامل تنش های مقطعی و سردی روابط ایران و جمهوری آذربایجان معرفی کرد.
به گزارش پایگاه خبری حقایق قفقاز، روزنامه ینی مساوات در مطلبی به قلم ” زاهد صفراوغلو” درباره تغییر سفیر روسیه در ارمنستان، به حضور و نقش و تاثیر گسترده ارامنه در وزارت خارجه روسیه پرداخت و درباره لئون چاگاریان، سفیر روسیه در تهران نوشت: « لئون چاگاریان در سال 1957 در تفلیس (گرجستان) به دنیا آمد. او فارغ التحصیل موسسه دولتی روابط بین الملل مسکو است. او به زبان های فارسی، انگلیسی، ارمنی، گرجی، تاجیکی، دری و فرانسوی صحبت می کند و به عنوان «کارشناس خاورمیانه و آسیای مرکزی» شناخته می شود. وی از سال 2011 سفیر روسیه در ایران است. قبل از آن (2005-2011) او در وزارت خارجه روسیه به عنوان معاون اداره مشترک المنافع CIS کار می کرد. یعنی در زمان لاوروف. چاگاریان مدت‌هاست که نه تنها سفیر روسیه در تهران، بلکه عملا سفیر ارمنستان در ایران نیز است. او دقیقا اینطوری رفتار می کند. بی شک او در بروز دوره های بحرانی روابط آذربایجان و ایران «سهم» داشته است. به طور کل تا زمانی که سفیر روسیه در ایران از ملیت ارمنی باشد، بعید است که روابط باکو و تهران عادی شود. زیرا، با حیله گری همیشگی ارمنی، زیراب روابط روابط دوجانبه را خواهد زد …
البته، لاوروف-کلانتروف در حفظ این شخص در مقام سفارت روسیه در کشوری مثل ایران به مدت بیش از ده سال نقش مهمی دارند در هر صورت رئیس جاگاریان ارمنی است. علاوه بر این، لاوروف خود نیز یک ارمنی تفلیس است. علاوه بر این، لاوروف به طور کلی “عالیجناب خاکستری” ارامنه و لابی ارمنی در روسیه محسوب می شود. “خدمت” ویژه لاوروف در طولانی کردن مناقشه قره باغ برای چندین دهه غیرقابل انکار است. ارمنستان اشغالگر که تا حد زیادی به “عالیجناب خاکستری” اتکاء داشت، سالها خود را معاف از مجازات احساس می کرد و همیشه موضع حداکثری خود را در حل مشکل نشان می داد و شرایط شرم آوری را در مقابل باکو مطرح می کرد.
شاید به خاطر داشته باشید که ماه ها قبل از جنگ بزرگ میهنی، لاوروف در پاسخ به سوال خبرنگاری در مورد تمایل باکو برای حل این مساله با توسل به زور، از عبارتی تحریک آمیز استفاده کرد و گفت: «قره باغ یک امر داخلی آذربایجان نیست». بدون شک حتی پس از جنگ 44 روزه، رادیکال های انتقام جوی ارمنی امید خود را به لاوروف از دست ندادند. توجه داشته باشید که هر از گاهی در مقابل سفارت روسیه در ایروان اقدامات هیجانی علیه روسیه انجام می شود. حال آنکه روسیه، ارمنستان را از نابودی کامل نجات داد. در تجمعات ارامنه در ایروان، حتی پوتین توهین و سایر مقامات عالی رتبه روسیه متهم می شوند. اما نام لاوروف در میان آنها نیست. همچنین اگرچه رسانه های ارمنستان رهبری نظامی-سیاسی روسیه را در معرض اتهامات خود قرار می دهند، اما از لاوروف نامی نمی برند. زیرا، لاوروف “سگ” خود آنهاست!… این بدان معناست که تا زمانی که کلانتروف-لاوروف در راس وزارت امور خارجه روسیه باشند، دستیابی به توافق صلح بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان آسان نخواهد بود. درست است که پوتین سیاست خارجی روسیه را تعیین می کند. اما ما نباید اهمیت روابط شخصی را فراموش کنیم. متأسفانه لاوروف یکی از ارزشمندترین نیروهای پوتین است. تا جایی که در آخرین انتخابات پارلمانی در سپتامبر گذشته، یکی از پنج نفر اول در فهرست حزب حاکم روسیه بود و با وجود اینکه نماینده مجلس شد، به درخواست پوتین استعفا داد و در سمت وزیر امور خارجه باقی ماند. به همین دلیل است که ما باید کار خود را جدی بگیریم. زیرا پرونده ما نه تنها با عناصر جدایی‌طلب پنهان شده در قره باغ و حامیان آنها در ارمنستان، بلکه با حامیان آنها در روسیه، با ارمنی‌ها و “عالیجناب خاکستری” آنها که ریشه در رده‌های بالای قدرت در آنجا دارند، مربوط است.»
