الهام اسماعیل، مامور پیشین امنیتی و کارشناس امور سیاسی و امنیتی در رسانه های جمهوری آذربایجان، با انتشار تحلیلی در پایگاه اینترنتی « مدراتور» به دولت این کشور پیشنهاد کرد برای اینکه حضور تشریفاتی الهام علی اف، رییس جمهوری آذربایجان در نشست استانبول برای بررسی مساله قدس ، به مناسبات باکو با رژیم صهیونیستی لطمه نزند، باکو مانورهای سیاسی و تحرکات دیپلماتیک ویژه ای را اجرا کند.
به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز،الهام اسماعیل در تحلیلی تحت عنوان « بخاطر دیگری ، خود را نسوزانیم» در پایگاه اینترنتی « مدراتور» نوشت : « سخنان ترامپ، رییس جمهوری آمریکا درباره «اورشلیم» اگر برای او تازگی دارد، برای دنیا کهنه است. به این مساله، واکنش های اولیه ای نشان داده شد و به اتمام رسید. تنها ، واکنش ترکیه به اتمام نرسیده است و در واقع، این مساله فقط برای رجب طیب اردوغان، رییس جمهوری ترکیه تمام نشده است. جالب است که چرا؟ آیا بخاطر تعصب اسلامی است؟ این نیز هست، اما بیایید به این مساله از زاویه ای دیگر نیز نگاه کنیم. در سال ۲۰۰۵، به هنگام سفر اردوغان به اسراییل، شارون ، نخست وزیر اسراییل به وی گفت : « به قدس ، پایتخت اسراییل خوش آمدی.» در زمان محاصره غزه نیز هنگامی که باز هم اردوغان ابتکار عمل را به دست گرفت و بخاطر «برادران فلسطینی»، به اسراییل فحش می داد، محمود عباس بطور رسمی به او اعتراض کرد و گفت : « دخالت نکن.»
تحلیلگر مدراتور افزوده است : « بعدها اردوغان درباره نسل کشی فرانسوی ها در الجزایر سخن گفت. نخست وزیر الجزایر به اردوغان اعتراض کرد و گفت : « در کار ما دخالت نکن. ما با فرانسه دوست هستیم و شما نمی توانید مانع این دوستی شوید.» می توان این مثال ها را جستجو کرد و افزایش داد. اما، اکنون تداوم این تعصب نابجای اسلامی، باز هم موجب اعتراض رهبران فلسطین شده است. جهان عرب و محمود عباس کنار مانده اند و رییس جمهوری ترکیه خواهان نشست فوق العاده سازمان همکاری اسلامی شده است و می خواهد نشستی را که ۹ تا ۱۵ میلیون دلار هزینه خواهد داشت، برگزار کند. در این مورد، برخلاف موارد گذشته، وضعیتی سیاسی خاصی موجود است. در عمل، منزوی شدن رییس جمهوری و سایر مقامات ترکیه از اروپا و آمریکا و مطرح شدن نام اردوغان در تجارت کثیف بین المللی که در اعترافات رضا ضراب در آمریکا بیان شده، بر کسی پوشیده نیست و رسانه های ترکیه و دنیا گزارش های گسترده ای در این باره منتشر کرده اند. اردوغان که اوضاع خوبی ندارد، برای انحراف توجهات از خود ، بطور شتاب زده ای خواهان برگزاری نشست فوق العاده سازمان همکاری اسلامی شده است. او با جمع کردن رهبران کشورهای اسلامی در استانبول، می خواهد نظر چه کسی را جلب کند؟ نظر فلسطین ها را؟ به هیچ وجه. آیا نظر جهان اسلام را می خواهد جلب کند؟ فلسطین که ممکن است قربانی این مساله باشد، به اندازه مقامات ترکیه، سر و صدا به راه نمی اندازد. کشورهای پیشروی اسلامی ، عربستان سعودی، مصر، اندونزی و حتی پاکستان صرفا با محکوم کردن بیانیه توییتری ترامپ، آن را تمام شده تلقی می کنند. نیمی از اسراییل، بریتانیای کبیر، یهودیان آمریکا مخالفت خود را با این مساله اعلام می کنند. »
الهام اسماعیل افزوده است : « در این مورد ممکن است منافع ما قدری به خطر افتد. جمهوری آذربایجان در سطحی عالی برای حضور در نشست سران سازمان همکاری اسلامی در استانبول دعوت شده است. شاید هم بشود به منظور زیان ندیدن روابط با کشور برادر ( ترکیه) در آن نشست حضور یافت. اما، برای اینکه مناسباتمان با دولت اسراییل زیان نبیند، برخی مانورهای ویژه و حرکت های دیپلماتیک ضروری است. تاکنون نه از عرب و نه از فارس ، جمهوری آذربایجان خیری ندیده است، اما از اسراییل خیر دیده است. جدیدترین سلاح ها را آن کشور به ما داده و این موضوع در جنگ های آوریل ( ۲۰۱۶) اثبات شده است. طی یک سال اخیر ، دشمن ما ( ارمنستان) برای برقراری رابطه با اسراییل، به هر تلاشی مبادرت می کند. نعلبندیان ( وزیر امورخارجه ارمنستان) چندین بار است که به اسراییل سفر می کند. اسراییل نیز برقراری رابطه با ارمنستان در سطحی عالی را آغاز کرده است و چند سفر رسمی به ایروان انجام شده است. تاکنون موثرترین نقش دولت لابی را برای جمهوری آذربایجان، اسراییل داشته است و باید این را موفقیت دیپلماسی جمهوری آذربایجان محسوب کرد. ممکن است تعصب اسلامی بر روی این موفقیت سایه بیاندازد. در سال های دهه ۱۹۹۰ ، به هنگام جنگ « طوفان صحرا» میان آمریکا و عراق، عکس های صدام حسین دیکتاتور، بر روی شیشه های ماشین های باری ما چسبانده شده و در زیرش نوشته شده بود : « برحق بودن صدام را تاریخ به اثبات خواهد رساند.» تاریخ ، واقعیت کنونی را به اثبات رساند و طرفداری از این دیکتاتور خونخوار بخاطر مسلمان بودنش نیز به هدر رفت. موضع ترامپ را درست نمی دانیم. این برای ترامپ لازم است و نه برای آمریکا و اسراییل و دنیا. مساله فلسطین نیز ، همانطور که هفتاد سال است ادامه دارد، بازهم ادامه خواهد یافت. در این میان، ما خودمان را نسوزانیم، ما خودمان قره باغی داریم که در حال سوختن است.»
