به گزارش پایگاه خبری حقایق قفقاز، ناطق جعفرلی، اقتصاددان و معاون حزب “رئال” جمهوری آذربایجان در گفتگو با “تلگراف” گفت: « یک گام درست دیگر در سیاست خارجی جمهوری آذربایجان برداشته شده است. سندی با جمهوری اسلامی ایران امضا شد که امکان همکاری همه جانبه را فراهم می کند. سند جدید از بسیاری جهات حائز اهمیت است و حتی فرصت های اقتصادی جدی در میان مدت و بلند مدت ایجاد می کند. در سند امضا شده، احداث چهار پل بر روی رودخانه ارس، (دارای گذرگاه خودرو و عابر پیاده) و دو خط ریلی و زیرساخت‌های ارتباطی و انرژی در نظر گرفته شده است. این مسیر در فاصله پنج کیلومتری مرز ایران و ارمنستان پیش بینی شده است. همچنین قرار است یک ایست بازرسی در مرز دولتی در قلمروهای طرفین ایجاد شود که بتواند حداقل 1000 خودرو (کالاهای صادراتی، وارداتی و ترانزیتی) را با 500 ورودی و 500 خروجی در روز دریافت کند. هر دو طرف، هم جمهوری آذربایجان و هم ایران، در خطوط ارتباطی جدید حرفی برای گفتن خواهند داشت، پاسگاه های مرزی جدید و فرصت های جدیدی برای تجارت فرامرزی ایجاد خواهد شد. »
ناطق جعفرلی افزود: « این سند از اهمیت «دهلیز زنگزور» ( نامی که جمهوری آذربایجان و ترکیه با مطامع سیاسی و اهداف توسعه طلبانه برای استان سیونیک و منطقه جنوب ارمنستان استفاده می کنند) که ابزار فشار در دست ارمنستان و روسیه است و قرار است از خاک ارمنستان عبور کند، می کاهد. اکنون مسکو دیگر از این ابزار فشار برای گرفتن امتیازات خاص از جمهوری آذربایجان استفاده نخواهد کرد. در واقع اگر فقط آن دهلیز اجرا می شد، تنها روسیه تعیین کننده می شد و جاده ها و ارتباطات در کنترل کامل مسکو قرار می گرفت. اما، اکنون اگر ارمنستان و روسیه واقعا می خواهند در طرح های تدارکات منطقه ای جدید شرکت کنند، باید با شرایط ملایم تری با گشایش دهلیز زنگزور موافقت کنند. علاوه بر این، حتی اگر دهلیز زنگزور در آینده راه اندازی شود، باید جایگزینی نیز برای آن وجود داشته باشد. زیرا تحت کنترل کرملین، خطوط ارتباطی در خاک ارمنستان همیشه می تواند در خطر باشد و همیشه به ابزار فشار تبدیل شود. خطوط ارتباطی جایگزین از طریق ایران به کاهش این فشار کمک خواهد کرد. »
ناطق جعفرلی ادعا کرد: « امضای این سند به معنای روی برگرداندن ایران از ارمنستان از نظر ژئوپلیتیکی است. از دیروز رسانه های ارمنی ایران را مقصر دانستند و گفتند ایران از پشت به ارمنستان ضربه زده است. آنها نمی فهمند ایران کشوری است که براساس سنت های دیرینه دیپلماسی خود و برای حفظ منافع خود قدم بر می دارد و ژئوپلیتیک به گونه ای ساخته شده است که دوستان دائمی وجود ندارد و فقط منافع دائمی وجود دارد. علاوه بر این، گرمی جدیدی بین ایران و غرب پیش بینی می شود. از نظر انرژی تنها کشوری که می تواند در بازار اروپا (از نظر نزدیکی جغرافیایی، ظرفیت ها و منابع) با روسیه رقابت کند، ایران است. غرب به ایران نیاز دارد تا روسیه را از جامعه جهانی منزوی کند و در آینده روسیه را از منابع تامین انرژی خود را به طور کامل کنار بگذارد. اگرچه مدرکی ندارم، اما فکر می‌کنم که توافق جدید بین آذربایجان و ایران پس از رایزنی با ترکیه، اتحادیه اروپا و انگلیس و آمریکا و حتی اسرائیل توسط دولت ما انجام شده است. مرکز اصلی اتصال تدارکات و امور مالی و فنی انتقال ایران به غرب، آذربایجان و باکو می تواند باشد. این می تواند فرصت های جدید و سود اقتصادی بزرگی را برای کشور ما به ارمغان بیاورد.”
