به گزارش پایگاه خبری حقایق قفقاز، غرب آسیا دارای اقلیم خشک است که در سال‌های اخیر این موضوع با برخی اقدامات انسانی تشدید شده است.
پروژه گاپ ترکیه که بیش از ۶۰ هزار میلیارد متر مکعب از حقابه دجله و فرات را به وسیله سدسازی‌های گسترده ربوده است، یکی از پروژه‌هایی است که بیش از پیش بر وضعیت خشکسالی در منطقه افزوده است. فقط سد آتاتورک (معروف‌ترین و بزرگ‌ترین سد گاپ)، موجب خشک شدن بیش از ۹۰ رودخانه به حجم زاینده رود در منطقه بین‌النهرین شده است!
افزایش چشمه‌های تولید گرد و غبار در عراق و سوریه از ۸ چشمه در سال ۱۳۶۸ به ۳۴۰ چشمه در سال ۱۴۰۰ و دامن زدن به بحران‌های گسترده زیست محیطی و خشکسالی، تنها یکی از تبعات سدسازی‌های بی‌رویه ترکیه در منطقه است که عمدتاً با اهداف سیاسی و امنیتی انجام شده است.
این مسائل، منطقه را با بحرانی به نام تشدید کم‌آبی و خشکسالی مواجه کرده است که تا سال ۲۰۵۰ ادامه یافته و به مراتب بدتر هم خواهد شد. اگر قرار است در سال‌های آینده شاهد دور جدیدی از درگیری‌ها و جنگ‌ها در منطقه باشیم، قطعاً این جنگ بر سر آب خواهد بود که دولت ترکیه از اکنون برای آن خیز برداشته است!
