برهان حشمتی: «نقش مردم و بخصوص داوطلبان «حسین چی» از اقشار دیندار جامعه جمهوری آذربایجان در باز پس گیری بخش های مهم قره باغ نباید مغفول بماند.»
به گزارش پایگاه خبری حقایق قفقاز، برهان حشمتی کارشناس مسائل قفقاز اظهار داشت: «نقش اقشار دیندار جامعه جمهوری آذربایجان در بازپس گیری بخش های مهمی از منطقه قره باغ نباید در هیاهوی تبلیغات مقامات و رسانه های باکو به نفع رژیم صهیونیستی مغفول باقی بماند و بازگشت قره باغ به جمهوری آذربایجان و رهایی این کشور از بند صهیونیسم قطعا نیازمند پایبندی به اصول گفتمان «17 ربیع قره باغ» است که رهبر معظم انقلاب اسلامی در 17 ربیع 1442 تبیین فرمودند.»
تبلیغات مقامات سیاسی و نظامی و رسانه های باکو برای بدهکار نشان دادن جمهوری آذربایجان به رژیم اشغالگر قدس بخاطر جنگ 44 روزه قره باغ روز به روز ابعاد جدید تری به خود می گیرد و تمامی تلاش های آنها برای کتمان نقش ویژه ای که داوطلبان شیعه در آزاد سازی اراضی قره باغ و بخصوص شهر «شوشا» از تصرف ارامنه ایفاء کردند، بطور دائم ضرورت تبیین مفهوم گفتمان «قره باغ 17 ربیع» را گوشزد می کند. در جدید ترین مورد، بنا بر گزارش خبرگزاری رسمی آذرتاج جمهوری آذربایجان، جیحون بایرام اف، وزیر خارجه جمهوری آذربایجان در مصاحبه با رسانه ای صهیونیستی به نام «اسراییل ها یوم» تاکید کرد: « سلاح ها و بخصوص پهپاد های اسراییلی دارای فناوری پیشرفته که ضربات دقیقی را وارد می کنند، در کسب پیروزی نظامی _ سیاسی آذربایجان نقش بزرگی ایفا کردند. اطمینان دارم که در دوره پس از جنگ میهنی، روابط دو جانبه مان در بخش های مختلف بیش از پیش تقویت و تعمیق خواهد یافت.»
این سخنان وزیر خارجه جمهوری آذربایجان در تمامی شبکه های تلویزیونی و سایت های خبری و غیر خبری این کشور بطور گسترده منعکس شد. واضح است که هدف از انعکاس گسترده این سخنان وزیر امور خارجه جمهوری آذربایجان صرفا بیان یک رویداد تازه یا انعکاس سخنان یک مقام مهم دولتی نیست. البته، جیحون بایرام اف در چند جای دیگر از همین مصاحبه بر پیشرفتگی و دقیق بودن نشانه گیری تسلحیات اسراییلی و تاثیر و نقش مهم آنها در پیروزی نظامی – سیاسی جمهوری آذربایجان تاکید کرده است و اگر رسانه های این کشور جملات دیگری از سخنان وزیر خارجه این کشور در تمجید و تعریف از رژیم صهیونیستی را نیز انتخاب و سرتیتر اخبار خود قرار می دادند، باز نتیجه ای جز تبلیغات رایگان وزیر خارجه جمهوری آذربایجان برای رژیم صهیونیستی حاصل نمی شد. جالب است که برغم تاکیدات قبلی رییس جمهوری و سایر مقامات جمهوری آذربایجان بر نقش ترکیه و پهپاد های ترکیه ای در جنگ دوم قره باغ، این بار وزیر خارجه جمهوری آذربایجان هیچ نامی از ترکیه در این جنگ نبرد و این امتیاز را برای رژیم صهیونیستی قایل شد که نام ترکیه را در کنار نام این رژیم قرار ندهد!
در مقطع کنونی، این که روزنامه و سایت «اسراییل ها یوم»، انجام مصاحبه با وزیر خارجه جمهوری آذربایجان به منظور گرفتن جملاتی در قدردانی از اسراییل در دستور کار خود قرار داده است، در چارچوب تلاش های حکومت و رسانه های رژیم صهیونیستی برای متقاعد کردن باکو به گشایش رسمی و علنی سفارت نزد این رژیم اشغالگر قابل ارزیابی است و در راستای تعقیب همین هدف، مقامات و رسانه های باکو نیز بکار گرفته شده اند. به همین خاطر، ابراز اطمینان جیحون بایرام اف مبنی بر این که پس از جنگ 44 روزه قره باغ مناسبات جمهوری آذربایجان و رژیم صهیونیستی در تمامی زمینه ها بیش از پیش تعمیق و تحکیم خواهد یافت، زنگ خطری برای مردم جمهوری آذربایجان است.
رژیم صهیونیستی پس از جنگ 44 روزه، از دایر شدن خط تولید کشتی های نظامی شرکت صنایع نظامیMeteor Aerospace اسراییل و شرکت کشتی سازی باکو در حاشیه دریای خزر که قرار بود به موجب به اصطلاح کنوانسیون رژیم حقوقی دریای خزر، آبهای صلح و دوستی باشد، پرده برداری کرد. همچنین با سوء استفاده از نتایج جنگ 44 روزه قره باغ، رسانه های باکو نیز مطالب گوناگونی را درباره ضرورت واگذاری ساخت روستاها و شهرهای هوشمند به شرکت های یهودیان و رژیم صهیونیستی منتشر کرده اند که به احتمال زیاد تاکنون قرارداد های آن نیز منعقد شده است و در آینده بطور قطره چکانی اطلاعات آن به نحوی که صهیونیست ها صلاح خود بدانند، منتشر خواهد شد.
آنچه در این هیاهوی تبلیغات مقامات و رسانه های باکو به نفع رژیم صهیونیستی مغفول باقی می ماند، نقش مردم و بخصوص داوطلبان «حسین چی» از اقشار دیندار جامعه جمهوری آذربایجان در باز پس گیری بخش های مهمی از نواحی اطراف قره باغ است. حال آن که داوطلبان دیندار جمهوری آذربایجان نقشی برجسته در شکستن خطوط نظامیان ارمنی و حضور در شهرها و روستاهایی داشتند که طی سه دهه تحت کنترل ارامنه باقی مانده بود. بنابر مشاهدات عینی کسانی که در این خط شکنی ها حضور داشتند، نه نوع تسلیحات اسراییلی و ترکیه ای و نه روحیه مادی سردمداران نیرو های مسلح جمهوری آذربایجان و نه مستشاران اسراییلی و ترکیه ای مستقر بر روی تسلیحات به اصطلاح پیشرفته ای که به جمهوری آذربایجان فروخته شده بود، هیچ یک نمی توانست راه گشای ورود به این شهرها و روستاها باشد.
ورود به این شهرها و روستاها روحیه ای اسلامی و شهادت طلبانه نیاز داشت که این را فقط حسین چی هایی که شهادت را آغاز خوشبختی می دانند، می توانستند تحقق بخشند. بسیاری از شهرها به وضعیتی مشابه وضعیت کابل پس از بمباران های گسترده آمریکا علیه این شهر و زیرساخت ها و مراکز تجمع و استقرار انسانی شباهت داشتند که موجب فرار طالبان از کابل در 13 نوامبر 2002 شد، اما خیلی ها هنوز جرأت و جسارت ورود به این شهر را نداشتند، مگر مجاهدان واقعی جهاد فی سبیل الله. دلهره و نگرانی و تعللی که مقامات و رسانه های رسمی در اعلام خبر آزادسازی برخی شهرها داشتند و این اخبار را با دیرکرد اعلام می کردند نیز گویای همین واقعی بود که برغم رسیدن نیرو های دیندار جمهوری آذربایجان به این شهرها و روستاها، مقامات مسئول و رسمی هنوز اعتماد و اطمینان خاطری در این باره نداشتند. در شهر شوشا نیز شاهد بودیم که نخستین کسی که در مسجد این کشور نماز خواند طلبه ای از طلاب دانشگاه علوم دینی «جامعه المصطفی» بود.
جنگ 44 قره باغ در واقع فرصتی برای ظهور و بروز هویت اصیل حسینی مردم جمهوری آذربایجان بود که همین هویت و خصلت های آن مهمترین نقش و تاثیر را در حصول نتایج نظامی این جنگ داشت و نه تسلیحات اسراییلی و نه حمایت های لفظی و مستشاری نظامی ترکیه و پاکستان و نه سکوت و همراهی روسیه و آمریکا و کشور های غربی و نه موضع گیری انگلستان در جلوگیری از صدور قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل درباره قره باغ که مقامات و رسانه های باکو خود را مدیون این عوامل می دانند و با استناد به همین ها، نقش و تاثیرگذاری مردم و دینداران جمهوری آذربایجان را انکار می کنند.
اگر بتوان با نجات از زنجیری که مراکز تولید فکر صهیونیسم و وابستگانش و شبکه رسانه ای و تبلیغات رسمی آن برای به بند کشیدن افکار عمومی جمهوری آذربایجان بافته است، واقعیات جنگ 44 روزه قره باغ را بر اساس گفتمان «قره باغ 17 ربیع» به خوبی تبیین کرد، جمهوری آذربایجان وامدار و بدهکار رژیم جنایت پیشه ای همچون اسراییل و فرصت طلبانی همچون پان ترکیست های وابسته به صهیونیسم و نیز روسیه به عنوان قدرت فائقه قفقاز نخواهند شد و قدر ظرفیت های اسلامی خود را خواهند دانست و اگر قدر همین ظرفیت های اسلامی مردم جمهوری آذربایجان دانسته شود، می توان امیدوار بود که قره باغ همانند نواحی اطرافش به جمهوری آذربایجان بازگردد و رژیم منحوس صهیونیستی نتواند این کشور را به بهانه هایی نظیر فروش تسلیحات و ساخت سلاح و روستاهای هوشمند و … از پیکره جهان اسلام جدا سازد.
با توجه به این که نه به اصطلاح تعامل های سیاسی و نه امتیاز دادن های گسترده اقتصادی و سیاسی و نظامی و دیپلماتیک به باکو هیچ کدام تاثیری در پرهیز دادن دولت جمهوری آذربایجان از نزدیکی زیانبار به دشمنان مردم مسلمان این کشور موثر واقع نشده است، اصلاح این روند و بازگشت قره باغ به جمهوری آذربایجان و رهایی این کشور از بند صهیونیسم قطعا نیازمند پایبندی به اصول گفتمان «17 ربیع قره باغ» است که رهبر معظم انقلاب اسلامی در 17 ربیع 1442 تبیین فرمودند.
برهان حشمتی
