آریه گوت، مستشار صهیونیست دولت جمهوری آذربایجان و رییس نمایندگی مرکز بین المللی چندفرهنگ گرایی باکو در فلسطین اشغالی، مراجعه باکو به مراجع قضایی بین المللی برای شکایت از ارمنستان را ضروری دانست و آذربایجانی ها را به تشکیل حرکتی شبیه صهیونیسم برای گرفتن انتقام فراخواند.
به گزارش پایگاه خبری حقایق قفقاز به نقل از آذرتاج، آریه گوت در مصاحبه با سایت کانادایی Thej.ca تاکید کرد: « بخاطر وحشی گری و تروریسم و نسل کشی که ارامنه مرتکب شده اند و بیش از یک میلیون نفر آذربایجانی از اراضی همیشگی خود بیرون رانده شده اند، باید سازمان دهندگان این حوادث، به عنوان جنایتکاران جنگی باید پاسخ بدهند.»
آریه گوت در این مصاحبه ضمن قرینه سازی میان آنچه “نابودی اسراییل و تبدیل آن به صحرا پس از حمله روم و قتل عام یهود در آنجا” با آنچه در آق دام و جبراییل و فضولی و زنگیلان و سایر مناطق پس از حمله ارامنه و آوارگی یک میلیون نفر از این مناطق روی داده است، بطور غیرمستقیم آذربایجانی ها را تحریک کرده است که برای گرفتن انتقام، حرکتی شبیه صهیونیسم ایجاد کنند.
آریه گوت با اشاره به سفر اخیرش به قره باغ به همراه “شموئل دین الماس”، خبرنگار “اسراییل ها یوم” و طی کردن مسیری 1350 کیلومتری در این سفر، در جملاتی بسیار اغراق آمیز و پراحساس، ارامنه را به ویران کردن همه چیز، از قبرستان ها و موزه ها گرفته تا تخریب و نابودسازی قبور مردگان آذربایجانی و از بین بردن خانه ها و کودکستان ها و مساجد و کتابخانه ها و با خاک یکسان سازی آق دام و فضولی و جبراییل و زنگیلان متهم کرده و افزوده است: « این اراضی که به خرابه تبدیل شده اند، گویی به بقایای امپراطوری که از خیلی وقت پیش به تاریخ پیوسته، شباهت داشت. آق دام و فضولی و جبراییل و زنگیلان، در دوره اشغال ارامنه ویران شده و به کابوس تبدیل شده اند.»
آریه گوت افزوده است: « میان تصویری که مارک توین از تبدیل سرزمین اسراییل به صحرای بی بار و برکت پس از حمله رومی ها ارایه داده است، با آنچه در قراباغ دیدم، شباهت حیرت آمیزی وجود دارد. در طول این سفر بارها از خودم سوال کردم که: چرا وحشی ها و تروریست های ارمنی زندگی را دوست ندارند و تمامی این ارزش های مقدس و انسانی، موزه ها و کتابخانه ها و مساجد و کلیساها و قبرستان های آذربایجانی ها را با کدامین عقل و عامدانه نابود کرده و به نجاست کشیده اند؟… منظره ای که در مقبره پناه علی خان دیدم، به لحاظ احساسی تاثیر عمیقی بر من گذاشت. ارامنه این مقبره را به عنوان طویله استفاده کرده و در آنجا گاو و خوک نگه داشته اند ( این ادعا درباره مقبره پناه علی خان، برای نخستین بار مطرح می شود) و سپس با سلاح های گوناگون هدف گرفته اند. با دیدن مزار ویران شده خورشید بانو ناتوان، شاعره آذربایجانی ، وحشت کل وجود انسان را فرامی گیرد. ارامنه طی 27 سال، میراث فرهنگی آذربایجان را بطور هدفمند نابود کرده اند. آنها تمامی قبرستان های آذربایجانی ها را ویران کرده و به نجاست کشیده اند، قبرها را با خاک یکسان کرده اند. عکس های روی مزارها را گلوله باران کرده اند، گویی آنها از آذربایجانی هایی که از دنیا رفته اند نیز می ترسیدند!!»
آریه گوت افزوده است: « روبرت کوچاریان، سرژ سرکیسیان و نیکول پاشینیان، دیر یا زود باید در مقابل دادگاه بین المللی جواب بدهند. نسل کشی وحشتناک در خوجالی را هیچ کس فراموش نکرده است. من به همراه پدرم، درباره نسل کشی خوجالی، رمان مستند و هنری به نام “آغری” نوشته ام…. تنها “گناه” ساکنان خوجالی، آذربایجانی بودن آنها بود.»
