هدف غایی غرب از اعمال فشار بر حکومت ها در قفقاز جنوبی، نه برای دفاع از دموکراسی و حرکت های آزادیخواهانه بلکه برای قرار دادن موقعیت در اختیار نیروهای غربگرا با هدف مهار روسیه و تنگ تر کردن حلقه محاصره بر ایران با تکیه بر نیروهای وفادار به خود است.
به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز، گزارش ۲۱۹ صفحه‌‌‌ای مجمع پارلمانی شورای اروپا در قالب مبارزه مبارزه با فساد سازمان یافته در کشورها علی‌رغم تلاش‌‌های نمایندگان جمهوری آذربایجان و پس از کش و قوس‌‌های فراوان در داخل مجمع با ۱۲۳ رای موافق تصویب شد. در این گزارش برخی از نمایندگان جمهوری آذربایجان و همچنین مقامات مسئول این کشور به پرداخت رشوه به منظور سرپوش گذاشتن بر فسادهای مالی و پولشویی و همچنین پرداخت رشوه برای کتمان عدم رعایت حقوق بشر در داخل کشور متهم شده‌‌اند.
۲۴ نفر از نمایندگان مجمع پارلمانی شورای اروپا از مقامات جمهوری آذربایجان خواسته‌‌اند تا نسبت به وضعیت زندانیان سیاسی این کشور پاسخگو باشند.
روابط میان جمهوری آذربایجان و شورای اروپا با ارائه گزارش از سوی مجمع پارلمانی شورای اروپا در تاریخ ۲۶ آوریل و در چارچوب مبارزه با فساد سازمان یافته در داخل کشورها و وضعیت حقوق بشر رو به سردی گراییده است.
اما گزارش تنظیم شده در مجمع پارلمانی شورای اروپا اگر بخشی از حقایق را در خود منعکس کرده باشد نمی‌‌توان این استدلال را کرد که خود اعضای مجمع به نحوی در این فساد سازمان یافته شریک جرم بوده‌‌اند؟
موضع مجمع در قبال فساد اقتصادی، اداری و حتی عدم رعایت حقوق بشر از سوی دولت جمهوری آذربایجان در مقطعی که قفقاز جنوبی یکی از پرالتهاب ترین برهه‌‌های تاریخی خود را می‌‌گذراند می‌‌تواند بسیار معنادار باشد. اینکه در بخشی از ساختار قدرت در جمهوری آذربایجان فساد اقتصادی، صورت گرفته و یا حقوق بشر به نحوی از انحا از جمله ،حقوق زندانیان سیاسی رعایت نشده است اظهر من الشمس است.
تنظیم گزارش دقیقا زمانی صورت گرفته است که غرب توانسته است بخشی از ساختار قدرت در ارمنستان را به سمت خود متمایل کند. با استعفای صورت گرفته در راس قدرت ارمنستان و تحولات بعدی که احتمالا ارمنستان را به آغوش غرب هل خواهد داد. غرب دست پیش را در جمهوری آذربایجان با اعمال فشار بر حکومت این کشور از طریق تنظیم گزارش های فساد اقتصادی، عدم رعایت حقوق بشر گرفته است تا حداقل جمهوری آذربایجان را نیز با ارعاب از تبعات احتمالی نزدیکی به روسیه و ایران آگاه کند.
در این میان واکنش نمایندگان جمهوری آذربایجان در مجمع و علی الخصوص موضع صمد سیداف رئیس هیئت نمایندگان آذربایجانی در مجمع به این گزارش بسیار تند بوده است به طوریکه وی در واکنش به این تصمیمات مجمع اظهار داشت: “من خواهان عضویت جمهوری آذربایجان در چنین مجمع پارلمانی نیستم!” آیا این موضع نماینده جمهوری آذربایجان را می‌‌توان به نحوی موضع جدید جمهوری آذربایجان در ارتباط با غرب تلقی کرد؟
تنظیم گزارش علیه جمهوری آذربایجان در دوره‌‌های قبلی و نشست‌‌های پیشین مجمع نیز می‌‌توانست صورت بگیرد اما نکته قابل تامل در این قضیه انتخاب زمانی است که جمهوری آذربایجان تا حدی به روسیه و ایران نزدیک‌‌تر شده است.
غرب برای نفوذ در قفقاز جنوبی و اعمال فشار به ایران و روسیه تنها به حضور حداقلی در کشوری مانند گرجستان راضی نبوده و از تمامی امکانات خود برای حضور پر رنگ‌‌تر در ارمنستان و جمهوری آذربایجان استفاده خواهد کرد.
هدف غایی غرب از اعمال فشارها بر ارمنستان و جمهوری آذربایجان نه برای دفاع از دموکراسی و حرکت‌‌های آزادیخواهانه بلکه برای قرار دادن موقعیت در اختیار نیروهای غربگرا و حضور در صحنه سیاسی این کشورهاست تا با قرار گرفتن در این نقطه حساس هم روسیه را که بعد از تحولات سوریه سعی دارد تا در تحولات خاورمیانه نقش موثری ایفا کند مهار کند و هم حلقه محاصره را با تکیه بر نیروهای وفادار به غرب در کشورهای کوچک همسایه بر ایران تنگ‌‌تر کند.
