به زودی قراردادهای تسلیحاتی میان رژیم اسرائیل و گرجستان منعقد می‌شود. اسرائیل به زودی قراردادهای تسلیحاتی جدیدی را با گرجستان منعقد می‌کند. رژیم اسرائیل که ۵ سال پیش بنا به خواسته روسیه و در ارتباط با منازعه این کشور با گرجستان درباره نفوذ در مناطق آبخازیا و اوستیای جنوبی، فروش تسلیحات به گرجستان را متوقف کرده بود، در آینده نزدیک انعقاد قراردادهای تسلیحاتی جدید با گرجستان را آغاز می‌کند.
گفته می‌شود گرجستان خواهان خرید سیستمهای مختلف دفاعی مانند هواپیماهای بدون سرنشین، موشک‌های ضد تانک و هواپیما است. همچنین قرار است که بیدزینا ایوانیشویلی، نخست وزیر گرجستان هفته آینده به سرزمینهای اشغالی سفر کند. ایراکلی آلاسانیا، وزیر دفاع گرجستان نیز قرار است به زودی برای بررسی فرصت‌های همکاری امنیتی دو جانبه به سرزمینهای اشغالی سفر کند. آلاسانیا همچنین برنامه دیدار از امریکا را در دستور کار دارد.
پیشینه همکاری نظامی گرجستان و رژِیم صهیونیستی به پیش از جنگ اوت سال ۲۰۰۸ باز می‌گردد. در این جنگ گرجستان با چراغ سبز اسرائیل و امریکا و با حمایت وزرای صهیونیست در کابینه دولت وقت گرجستان به اوستیای جنوبی حمله کرد تا یک بار برای همیشه موضوع جدایی طلبی در گرجستان به عنوان مهمترین مشکل امنیتی این کشور حل شود.
پیشروی توام با پیروزی اولیه نظامیان گرجی در این جنگ اما دوامی نیاورد و ورود روسیه به جنگ به درخواست رئیس منطقه خودمختار اوستیای جنوبی سبب شکست تفلیس و اعلام استقلال دو منطقه خودمختار اوستیا جنوبی و آبخازیا شد. از دست رفتن بیست درصد از خاک گرجستان نتیجه تشویق این کشور توسط تل اویو و واشنگتن برای ورود به جنگ و به اصطلاح حل مسئله امنیتی این کشور بود.
اکنون نیز پس از یک دوره رخوت در مناسبات تل اویو – تفلیس، موضوع خریدهای تسلیحاتی گرجستان از رژیم صهیونیستی توسط دولت جدید در کانون توجه محافل سیاسی منطقه قرارگرفته است. این موضوع البته با استقبال رژیم اسرائیل همراه بوده است. چرا که همواره حل مناقشات مرزی با برخی کشورهای عرب منطقه، تشکیل کمربند امنیتی و به تحقق رساندن فرایند شناسایی این رژیم از سوی کشورهای منطقه، بهره برداری از منابع کشورهای هدف و نفوذ و توسعه روابط دیپلماتیک و اقتصادی با کشورهای خاورمیانه، آسیای مرکزی و قفقاز از جمله اهدافی بوده و هستند که در شکل دهی استراتژی سیاست خارجی رژیم صهیونیستی دخیل بوده‌اند.
متقابلا، ضعف مالی و اقتصادی جمهوریهای دو سوی خزر به همراه نیاز آنها به دستیابی به سلاح‌های مدرن و تمایل آنها به همکاری با “ناتو” و در مجموع گسترش همکاری با کشورهای غربی در بخش‌های امنیتی و نظامی، موجب تقویت رویکرد برخی جمهوریهای آسیای‌مرکزی و قفقاز به همکاری با رژیم صهیونیستی شده است. به نظر می‌رسد آمریکا نیز خواهان آنست که به منظور تقویت موقعیت رژیم صهیونیستی در منطقه، از جمله در آسیای‌مرکزی و قفقاز به طور غیر مستقیم به حمایت از روابط آنها به خصوص در بعد نظامی و امنیتی بپردازد.
ضمن اینکه ناظران معتقدند، هرگاه روسیه در تحولات خاورمیانه سمت و سویی ناهماهنگ با رژیم صهیونیستی داشته، تحرکات این رژیم در سطح آسیای مرکزی و قفقاز و به ویژه در زمینه انعقاد قراردادها و یا همکاری‌های نظامی با جمهورهای این منطقه آشکارتر شده است. اکنون نمود این وضعیت را می‌توان در تحولات سوریه و سمت و سوی متفاوت مسکو و تل اویو در روش حل بحران سوریه مشاهده کرد.
واقعیت آن است که پیشینه مناسبات نظامی رژیم صهیونیستی با جمهوریهای منطقه نشان داده که اولا انعقاد این قراردادها به تقویت صنایع نظامی رژیم صهیونیستی کمک می‌کند. ثانیا این گونه همکاری‌ها زمینه نفوذ مستشاران نظامی این رژیم را در ساختار نظامی و دفاعی جمهوریهای منطقه فراهم می‌آورد. تضعیف بنیه مالی اندک برخی از این کشورها و نیز هدر رفتن درآمدهای کلان برخی دیگر از این جمهوری‌ها به واسطه توان ناشی از فروش انرژی، در کنار بازماندن این دولت‌ها از اجرای سیاست‌های رفاهی و اجتماعی و اجرای سیاست‌های دیکته شده نهادهای وابسته به رژیم صهیونیستی از تبعات منفی همکاری جمهوریهای آسیای مرکزی و قفقاز با رژیم صهیونیستی است؛ نکته‌ای که رهبران دولت‌های منطقه از آن غافل مانده‌اند و اکنون مقامات گرجی در همین جهت گام بر می‌دارند.
حال آنکه تحرکات رژیم صهیونیستی در آسیای مرکزی و قفقاز به ویژه در زمینه امنیتی و نظامی، تابعی از منافع رژیم صهیونیستی است که با هدف سلطه و تحکیم نفوذ این رژیم در دو سوی خزر دنبال می‌شود. موضوعی که به رغم آزمون گذشته این رژیم در مناسبات با گرجستان رهبران دولت تفلیس از آن عبرت نگرفته‌اند و همچنان در پی خریدهای تسلیحاتی و قبول حضور و نفوذ اسرائیل در کشور متبوع خود هستند.
منبع: سايت راديو تاجيكستان
