بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی هدف از سفر غیرمنتظره خود به سوچی و ملاقات با رئیس جمهور روسیه را «اعلام آخرین وضعیت حضور نظامی ایران در سوریه» اعلام کرده است. از آنجا که اسرائیل به طور مرتب با پوتین دیدار دارد بعید است خبر جدیدی از وقایع جاری در سوریه برای گزارش به روسیه داشته باشد.
به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز،علاوه بر نخست وزیر اسرائیل، یوسی کوهن، رئیس سازمان اطلاعات اسرائیل (موساد) و مئیر بن شابات رئیس شورای امنیت ملی اسرائیل نیز در این سفر حضور داشتند که گویای اهمیت ویژه این دیدار برای نتانیاهو است. ضمنا، این دیدار، علی رغم فشردگی برنامه کاری ولادیمیر پوتین سه ساعت ادامه یافت.
بنا به ارزیابی کارشناسان رژیم صهیونیستی، نتانیاهو فقط نگران حضور یگان های داوطلب نظامی ایران در سوریه نیست، بلکه وی، از رو به پایان بودن جنگ داخلی در این کشور و چشم اندازهای کلی نامطلوب این اتفاق برای اسرائیل هم نگران است. به ویژه، پایان عملیات مشترک سوریه و لبنان برای تارومارکردن گروهک بزرگ داعش در مرز دو کشور در کالامون شرقی و در ۲۰ کیلومتری شمال اسرائیل هم نزدیک است. انتظار می رود که اقدام بعدی تلاش های مشترک واحدهای ارتش دولت سوریه و متحدان آن در راستای پاکسازی مناطق مرزی اسرائیل از تروریست ها، به ویژه در منطقه قنیطره باشد.
بنابراین اسرائیل با یک معضل جدی روبرو است. اینکه به دمشق امکان بازگشت به مرز خود در منطقه اشغالی بلندی های جولان را بدهد باب میل اسرائیل نیست، چراکه در این صورت، معلوم می شود که کل استراتژی نتانیاهو در حمایت از اپوزیسیون سوری و به رسمیت نشناختن اسد شکست خورده است. چنین فرجامی می تواند ضربه نهایی را به موقعیت متزلزل کابینه نتانیاهو وارد آورد. در واقع، انجام عملیات نظامی در کنار نیروهای القاعده (التحریرالشام) هم راحت نیست. حتی امریکا نسبت به این ایده بسیار سرد برخورد کرده است. نگرانی دیگر اسرائیل هم این است که چیزی نمانده ایران با کمک نظامیان شیعی و همچنین با کمک حزب الله لبنان که طرفدار ایران است کل سوریه را تسخیر نماید. این نگرانی ها، بکارگیری از تمام قدرت نظامی اسرائیل را در پی خواهد داشت.
استقرار نیروهای حافظ صلح روسی در ۱۰ پست بازرسی در ۱۳ کیلومتری میدان نبرد درنظرگرفته شده در مرزهای غربی منطقه جنوبی عاری از تنش در سوریه نیز بر وخامت و دشواری این مشکل می افزاید. وضعیت این پست های بازرسی به لحاظ بین المللی و از جمله طبق توافق با ایالات متحده امریکا به رسمیت شناخته شده است. از این رو، بی دلیل نیست که اسرائیل نه از ایجاد مناطق عاری از تنش و نه از استقرار نیروهای حافظ صلح روسی در آن مناطق هیجان زده نشده است. برای اسرائیل کاملا مسلم است که سربازان انقلابی ایران یا نیروهای حزب الله در حال پیشروی به سمت مرزهای این کشور هستند. در واقع، آن زمانی که بقای رژیم دمشق وابسته به نیروهای خارجی بود سپری شده است. اکنون دیگر لشگرهای جدیدی که از نظر ترکیب اعضا، ملی هستند و حتی نیروی زمینی جدید ارتش سوریه شکل گرفته است.
بشار اسد لزوما از ایرانی ها و لبنانی ها برای کنترل بر مرزهای اسرائیل استفاده نمی کند، رژیم اسد بدین منظور نیروهای شخصی خود را در اختیار دارد. اینک معلوم نیست چرا نتانیاهو تا این حد مصرانه سعی دارد مسکو را به این امر متقاعد کند که ایرانی ها قطعا به آنها (اسرائیل) حمله خواهند کردند. همچنین لازم به یادآوری است که واحدهای ایرانی فعال در سوریه در اصل، حتی از فناوری و تجهیزات سنگینی که اجازه انجام چنین اقداماتی را بدهد برخوردار نیستند.
وقتی که مسکو می گوید نه تنها نگران امنیت اسرائیل است، بلکه حاضر به تأمین امنیت اسرائیل هم هست، قصد حیله و نیرنگ ندارد و غلو نمی کند. این ادعا، ادعای صرفا ظاهری و دروغی نیست، بلکه واقعی است. قاعدتا نباید از دو طرف بحث حیله گری درمیان باشد. اکنون دیگر، بر هر ناظر بی طرفی معلوم است که فرجام جنگ در سوریه (از قبل) تعیین شده است. پیروز این جنگ نه تنها برخی سیاستمداران مثل اسد، بلکه کل مردم سوریه خواهند بودند. سیاستمداران دوراندیش باید واقعیت را اذعان کنند و تنظیمات لازم را در استراتژی خود اعمال نمایند و درصدد بازگرداندن تاریخ به عقب نباشند. آنها به این صورت قادر خواهند بود هم ثبات خود و هم در کل، ثبات منطقه را تأمین نمایند.
سیر آتی وقایع در این مناقشه تا حد زیادی به مواضع امریکا بستگی خواهد داشت. کارشناسان اسرائیلی اذعان می کنند که نتانیاهو با وجود همه تهدیدات جدی، بدون اشاره امریکا، بعید است دست به عملیات نظامی جدی در سوریه بزند. بنابراین، همزمان این موضوع هم به بوته آزمایش گذاشته خواهد شد که آیا کاخ سفید آماده است بر پل شکننده آشتی در سوریه گام نهد یا اینکه می خواهد دوباره این کشور را به هرج و مرج کامل بکشاند که باوجود صف آرایی فعلی نیروها برای خود کاخ سفید هم، حاکی از فرجام خوبی نیست. داعش در سوریه در آستانه شکست و فروپاشی کامل است. شکست بعدی هم می تواند گریبانگیر متحدان امریکا از ارتش آزاد سوریه باشد.
روزنامه اسرائیلی «معاریو» با تأسف تصدیق کرد ملاقاتی که ۲۳ آگوست در سوچی برگزار شد «این واقعیت غم‌انگیز را که اسرائیل در عرصه بین المللی در رابطه با ایران از متحدان واقعی برخوردار نیست تغییر نخواهد داد». این روزنامه شخص نتانیاهو را مقصر اصلی می داند که قادر به جلب حمایت سیاستمدارانی از قبیل روسای جمهور امریکا و روسیه نبوده است.
با این حال، برای نتانیاهو بارها توضیح داده اند که پس از پایان جنگ در سوریه واحد های نظامی ایرانی از آنجا نخواهند رفت. در تهران هم در این باره صحبت می کنند. البته هنوز هم برای جانبداری از پیروز میدان دیر نشده است. حتی در صورت نبود روابط دیپلماتیک، پیداکردن چنین راه حلی چندان دشوار نیست. چیزی که هست این امر مستلزم نقش آفرینی باهوش ترین سیاستمدار است.
منبع: ایراس
