الهام علی اف: »علی رغم رعایت آتش بس، سوالات زیادی درباره مناقشه قره باغ باقی مانده است.»
به گزارش پایگاه خبری حقایق قفقاز، روزنامه ینی مساوات چاپ باکو که نقش ارگان غیر رسمی ریاست جمهوری آذربایجان را بازی می کند، مدعی شد که دیگر روسیه دیکته کننده شروط در مساله قره باغ نیست و باکو شروط را دیکته و مسکو و ایروان آنها را اجرا می کنند و بنابر اطلاعات دریافتی، ممکن است ارتش جمهوری آذربایجان در عرض یک ماه «عملیات ضد ترور» در قره باغ اجرا کند!
روزنامه ینی مساوات با تاکید بر پا فشاری باکو بر تحویل ندادن نظامیان ارمنستانی که ایروان آنها را «اسیر جنگی» و باکو آنها را «تروریست و نیرو های تخریبچی» می داند و مسکو نیز برای استرداد آنها تلاش می کند، نوشت: « تا خلع سلاح تمامی افراد مسلح ارمنی در اراضی آذربایجان و تا زمان امضای توافق صلح میان آذربایجان و ارمنستان، هیچ گذشت یک جانبه ای از طرف آذربایجان در کار نخواهد بود. برای ما، دوره گذشت های یک طرفه در 27 سپتامبر سال گذشته ( زمان شروع جنگ دوم قر ه باغ) به پایان رسید. آذربایجان به قدر کافی برای طرف اشغالگر گذشت کرده است و «نان» داده است و هیچ ثمری دریافت نکرده است. حتی این گذشت ها را به معنای «عجز» آذربایجان دانسته اند و «نان» بزرگتری را طلب کرده اند. دیگر، نه دوره «نان»، بلکه دوره «شلاق» است. به این معنا، ارمنستان با معطل کردن امضای توافق نامه صلح با جمهوری آذربایجان، بیشترین بدی را در حق خود می کند. خود داند…»
روزنامه ینی مساوات نوشت: « الهام علی اف، رییس جمهوری آذربایجان در همایش «نگاه جدید به قفقاز جنوبی؛ توسعه و همکاری پس از مناقشه» اعلام کرد:« من گفته ام که آذربایجان برای امضای توافق نامه صلح با ارمنستان آمادگی دارد. اما، جوابی از ایروان نمی شنوم. برعکس، نخست وزیر ارمنستان سخنان تجاوز کارانه بیان می کند و سخنان وزیر خارجه اش نیز از آذربایجان هراسی و ترکیه هراسی خبر می دهد.»
علی اف افزود: «ما تاریخ مان را فراموش نخواهیم کرد. اما، ادعای ارضی علیه هیچ کشوری از جمله ارمنستان نداریم.»
ینی مساوات در تحلیل این بخش از سخنان علی اف افزوده است: « برای امضای معاهده صلح آذربایجان و ارمنستان هیچ مانع حقوقی وجود ندارد. این مانع پس از فروپاشی شوروی نیز وجود نداشته است. اما، همانطور که تاکید شده است، پنج ماه است که ما واکنش های متناسبی از ایروان نمی بینیم. کاملا برعکس، طرف ارمنی گویی که هیچ تحولی روی نداده است و گویی که ارتش اشغالگر منکوب نشده است، باز هم از دولت توهمی «آرتساخ» دم می زند و بیانیه هایی مبنی بر حل نشدن مناقشه و موکول بودن حل این مناقشه به اقدام باکو در به رسمیت شناختن «حق تعیین سرنوشت» برای به اصطلاح «ملت آرتساخ» صادر می کند. در یک کلام، ارمنستان به طرح ادعای ارضی علیه آذربایجان ادامه می دهد و در این موضع خود باقی مانده است.»
ینی مساوات درباره شکننده بودن اوضاع پیرامون قره باغ نیز به نقل از الهام علی اف نوشت: « گرچه آتش بس رعایت می شود، درباره تحولات پس از جنگ هنوز مسایل زیادی پیش رو داریم. پس از جنگ وضعیت تغییر کرده است. برغم رعایت آتش بس، سوالات زیادی درباره مناقشه باقی مانده است.»
ینی مساوات در تحلیل این بخش از سخنان علی اف نیز نوشت: « بی تردید، یکی از این سوالات، باقی ماندن نیرو های مسلح ارمنی در اراضی آذربایجان است. هنوز هم از طرق غیر قانونی برای فرستادن غیر قانونی نیرو های نظامی ارمنی از ارمنستان به منطقه «برونگان» کوچک تحت نظارت صلح بانان روسی تلاش هایی می شود. در این باره، مقامات آذربایجان و بویژه رییس جمهوری و وزیر خارجه، بارها سخن گفته اند. در سازمان ملل و سایر سازمان های بین المللی نیز این موضوع مطرح شده است. هشدار داده شده است که این قبیل حرکات غیر قانونی، دیر یا زود آذربایجان را مجبور به اجرای عملایت ضد ترور خواهد کرد. این عملیات دیگر به ضرورت تبدیل شده است و براساس برخی اطلاعات دریافتی، حتی مساله یک ماه آتی است.»
ینی مساوات افزوده است: « متاسفانه نیرو های صلح بان روسی که با رضایت باکو در منطقه مستقر شده اند، بجای کمک به حل این مساله، در اکثر موارد به تحریض قلدر های ارمنی و باقی نگه داشتن تجزیه طلبی و تحریک آن می پردازند. سرگئی کوپرکین، سفیر روسیه در ارمنستان نیز چند وقتی است که به امور دفاع از تروریست های تخریب چی ارمنی که در اراضی آذربایجان دستگیر شده اند، مشغول است. پریروز او در گفتگو با رسانه های ارمنی، بیش از یک دیپلمات، در نقش دادستان ظاهر شد و درباره آزاد شدن این تروریست ها ابراز اطمینان کرد و چنان از طرف آذربایجان مطمئن حرف زد که گویی این تخریبچی ها نه در باکو، بلکه در مسکو نگهداری می شوند! همچنین، معمای آتش گشودن با موشک های «اسکندر – ام» به شوشا پس از آزادی این شهر همچنان باقی است. در این باره، الهام علی اف بطور واضح سخن گفت و اعلام کرد که در انتظار پاسخ مسکو در این زمینه است.»
ینی مساوات افزوده است: « از یک طرف ایروان با دیرکرد در امضای معاهده صلح با آذربایجان و نمایش ادعای ارضی علیه کشور ما و از طرف دیگر حمایت آشکار و پنهان روسیه از جدایی طلبی و تروریسم ارمنی، ارمنستان روحیه گرفته و تقریبا با در آوردن ادای طرف پیروز، برای شرط گذاشتن در مقابل باکو تلاش می کند و تبهکارانه از تحویل نقشه های میادین مین خودداری می کند. طبیعی است که باکو تمامی این تحولات را مشاهده و مشکلات را رفع می کند و جواب هم خواهد داد. از آن جمله، درمورد نیرو های تخریبچی نیز هیچ کس نمی تواند بر آذربایجان فشار وارد کند. از طرف دیگر، برای آنها پرونده کیفری گشوده شده است و در حالی که رسیدگی به این پرونده جریان دارد، هیچ روند و ساز و کار حقوقی برای آزاد کردن آنها وجود ندارد. این تخریبچی ها فقط پس از صدور حکم قضایی برایشان، می توانند با حکم رییس جمهوری عفو شوند یا اصلا هم عفو نشوند. به همین علت، پس از 10 نوامبر، شرط ها را نه مسکو و ایروان، بلکه باکو دیکته می کند. به همین خاطر، دیپلمات روسیه ای با سخن گفتن درباره تروریست های زندانی در باکو به مثابه اسرای عادی، در واقع ارامنه را فریب می دهد و به کشور خود و آذربایجان بی احترامی می کند.»
«توفیق ذو الفقار اف»، وزیر خارجه پیشین جمهوری آذربایجان نیز درباره علت خودداری باکو از آزاد ساختن «اسرای نظامی» مورد درخواست ارمنستان گفت: « باکو با این کار می خواهد به جامعه جهانی نشان دهد که نمی خواهد در اراضی خود هیچ نظامی ارمنی را ببیند. تصادفی نیست که یکی از علل شروع جنگ 44 روزه نیز حضور 27 ساله نیروهای اشغالگر در اراضی آذربایجان بود. اما، ارمنستان در شرایط کنونی هم می خواهد حضور نظامی خود در قر ه باغ را حفظ کند و «امنیت» شهروندان ارمنی الاصل آذربایجان را تامین کند. این نیز برای باکو قابل قبول نیست. ایروان در مدتی که به اعزام غیر قانونی نظامیانش به قر ه باغ ادامه می دهد، نخواهد توانست اشخاصی را که «اسیر نظامی» تلقی می کند، تحویل بگیرد.»
