«جمعیت آذری های مهاجر قره باغ کوهستانی» در باکو با برگزاری نشستی در بیست و ششمین سال درگیری های جمهوری آذربایجان و ارمنستان بر سر مرکز قره باغ کوهستانی که باکو آن را «خان کندی» و ایروان آن را « استپاناکرت» می نامد، خواهان بازگردانده شدن این شهر به جمهوری آذربایجان شد.
به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز به نقل از پایگاه اینترنتی « مدرن» جمهوری آذربایجان، در این نشست صفر بایراموف، فرماندار شوشا ( فرمانداری که رییس جمهوری آذربایجان برای شهر شوشا در جمهوری خودخوانده قره باغ کوهستانی، بطور نمادین تعیین کرده است) گفت : « امروز جمهوری آذربایجان آزاد کردن اراضی خود، خواه از طریق صلح و خواه از طریق نظامی قدرت دارد. به گفته رییس جمهوری آذربایجان، پرچم ما در قره باغ کوهستانی از جمله «خان کندی» به اهتزار درخواهد آمد.»
از سوی دیگر، به گزارش پایگاه اینترنتی « نیوز » ارمنستان، سرژ سرکیسیان، رییس جمهوری ارمنستان در دیدار با مقامات و کارکنان وزارت خارجه این کشور گفت : « حل مسالمت آمیز مساله قره باغ اولویت اصلی سیاست خارجی ارمنستان باقی می ماند.»
سرکیسیان تاکید کرد : « موضع ارمنستان و جامعه جهانی درباره قره باغ کوهستانی مشابه است.»
همچنین پایگاه اینترنتی مدرن جمهوری آذربایجان در خبر دیگری به نقل از خانم « فلورا قاسم اوا» ، نماینده حوزه شماره ۱۲۲ « خان کندی» در مجلس جمهوری آذربایجان ( نماینده ای که آذری های مهاجرت کرده از خان کندی در مجلس جمهوری آذربایجان دارند) نوشت : « آمار سال ۱۹۸۹ نشان می دهد که در آن زمان شمار ارامنه در خان کندی ، پنج هزار و پانصد نفر بود. روشن است که ما نمی توانیم این آمار را باور کنیم. زیرا، این آمار در اوضاعی وخیم تهیه شده است و در آن زمان هیچ نماینده ای از کمیته دولتی آمار جمهوری آذربایجان اجازه حضور در آنجا را نیافته است. به همین علت، درباره نادرست بودن آن آمار تردیدی ندارم. هم اکنون نیز در فهرست رأی دهندگان حوزه خان کندی ( در مجلس جمهوری آذربایجان) نام هیچ فرد ارمنی وجود ندارد.»
پایگاه اینترنتی « مدرن» درباره تاریخچه این شهر و رقابت های جمهوری آذربایجان و ارمنستان بر سر آن در دوره شوروی نیز افزوده است : « با سیاست امپراطوری روسیه ( شوروی) در سال ۱۹۲۳ «ولایت خودمختار قره باغ کوهستانی» با مرکزیت خان کندی در ترکیب (جمهوری سوسیالیستی) آذربایجان تاسیس شد و پس از آن، سیاست « ارمنی کردن » این ولایت فعال تر شد. در ششم اکتبر ۱۹۲۳ به درخواست ارامنه، نام خان کندی به افتخار «استپان شائومیان» که علیه ملت جمهوری آذربایجان نسل کشی کرده بود، به « استپاناکرت» تغییر داده شد و تحت تاثیر سیاست تصفیه قومی اتحاد جماهیر شوروی، شمار خانواده های ارمنی در این منطقه افزایش یافت و ارامنه در اداره این ولایت خودمختار در اولویت قرار گرفتند. در زمان آغاز حوادث سال ۱۹۸۸، شمار ارامنه در خان کندی خیلی بیشتر از آذربایجانی ها بود. در آن زمان ، شمار آذربایجانی ها در خان کندی ۱۷ هزار نفر بود و شمار ارامنه در این شهر به ۴۰ هزار نفر افزایش یافته بود و در سال ۱۹۸۸ و ۱۹۸۹ این شهر به مرکز جدای طلبی ارمنی تبدیل شده بود و جدایی طلبان ارمنی با حمایت مسکو توانستند در ۲۸ دسامبر ۱۹۹۱ ، آذربایجانی ها را از خان کندی اخراج کنند.»
