آدم کشان ((کیدون)) مزدوران موساد

پایگاه خبری حقایق قفقاز / کیدون یکی از سری ترین واحدهای موساد است. اگر کیدون، موساد کوچکی در درون موساد باشد یا حتی اگر سیاره ای مستقل تلقی شود، واقعیت این است که ماموران عملیاتی کیدون به علت پنهان کاری شدید، ناشناخته می باشند و سانسور نظامی از شناخته شدن آن ها توسط رسانه های اسرائیلی جلوگیری می کند.

به کمی قبل بر میگردیم؛ قیصریها واحد عملیاتی است که رزمندگان یهودی و غیریهودی را که به خاک کشورهای دشمن نظیر سوریه، مصر و ایران رخنه می کنند، اداره می کند. اداره قیصریها برای ارائه خدمت در موارد خاص، کیدون را بوجود آورده است کارکنانش زنان و مردانی هستند که طی فرآیندی مورد ارزیابی قرار می گیرند که شامل بررسی کامل وضعیت روانی آن هاست و باید دارای انضباط شخصی در سطح بسیار بالایی باشند. مهم تر از آنکه آن ها دارای مهارت هایی هستند که برای انجام عملیات در مناطق مرزی و دورافتاده مورد نیاز است. بسیاری از آن ها واحدهای عملیات ویژه مانند((سایرت ماتکال)) و ((فلوتیلا-13)) به کیدون منتقل می شوند . در گروه های کوچک دو یا چهارنفره که به زبان عبری به نام ((خولیا)) موسوم می باشند، کار می کنند. با آنکه اندازه کلی کیدون هرگز افشا نشده است، چندین خولیا در این واحد وجود دارد و تشکیلات مخفی کیدون به عنوان ((تیم)) معروف است. آن ها طوری از موساد مجزا هستند که دفتر کیدون در ستاد مرکزی موساد واقع در تقاطع ((گلیلوت)) مستقر نیست. آن ها خیلی کم به ستاد مرکزی موساد می روند و حتی در ارتباط خود با ماموران معدودی از موساد، از اسامی غیرواقعی و فرضی استفاده می کنند تا حتی برای کارکنان موساد نیز ناشناخته باقی بمانند. یکی از مهارت های افراد کیدون این است که در همه شرایط خونسرد می مانند و هیچ چیز و مسئله غیرمنتظره یا تماس افراد با آن ها موجب جاخوردنشان نمی شود و هیچ گاه نباید حرکتی کنند که نشان دهد در وضعیتی غیرعادی قرار دارند. افراد کیدون در کارهای عملی که غالبا در منطقه عملیات ضرورت دارد، ماهر می باشند، مانند بازکردن و شکستن قفل، عکسبرداری پنهانی و نصب وسایل الکترونیکی. آن ها در زدن با چاقو، تزریق با سوزن زیرپوستی یا کاربرد سم از طریق شیوه های جدید وارد کردن سم، کارآزموده و مجرب هستند.

تصویر مرگبار از کیدون برای اسرائیل مفید است

بر هیچ کس پوشیده نیست در داخل موساد، اعضای کیدون، آدم کشان اسرائیل هستند. بعلاوه آن ها ماموران امنیتی برتری تلقی می شوند که به درد همه کاری می خورند و صرفا جوخه مرگ نیستند. از آن جا که آن ها گل سرسبد می باشند، کسانی هستند که مدیران موساد آن ها را برای ماموریت های خطرناک از جمله عملیات پیچیده ای که ماهیت جمع آوری اطلاعات داشته باشد و اجرای آن ها مستلزم در اختیار داشتن افراد بسیار حرفه ای باشد انتخاب می کنند. اما این تیم کوچک موساد متکی به خودش است و اگر مشکلی پیش بیاید، اسرائیل به ندرت مسئولیت کارهای آن ها را رسما قبول می کند یا آشکارا در مقام کمک به آن ها برمی آِید.

نحوه حذف مخترع توپ برتر

برای تشکیلات امنیتی اسرائیل، کشتن آخرین چاره است. قبل از نابود کردن یک فرد هدف، اسرائیلی ها معمولا سعی می کنند که وی را جاسوس خود کنند، به او هشدار می دهند یا او را می ترسانند. اگر او تن به خواسته آن ها ندهد یا متزلزل نشود، آن وقت موساد ممکن است او را از صحنه حذف کند. از طرفی موساد معتقد است که تعداد زیادی ماموران عملیاتی ندارد که افراد مظنون را تعقیب کنند، اسرائیلی ها در محل هایی که انتظار دارند هدف مورد نظر به آنجا بیاید، منتظر می ماندند.

اسرائیل در طول تاریخش به طور هدفمند، افرادی را که خطرناک تشخیص داده شده اند انتخاب کرده و به قتل رسانده است. ((توپ برتر)) سلاحی است محصول فکر یک دانشمند کانادایی به نام ((جرالد بول)) که شغلش طراحی سلاح برای هر کسی بود که پروژه های مورد علاقه اش را تامین مالی کند.((بول)) در بروکسل و در آپارتمانی که دوست دخترش اجاره کرده بود، زندگی می کرد. این آپارتمان در طبقه ششم یک ساختمان مدرن واقع در ناحیه ((یوسل)) بود. موساد با تصویب مامور عملیاتی سابق((اسحاق شامیر)) که بعدا نخست وزیر اسرائیل شد، تصمیم گرفت که ((بول)) را به قتل برسانند.

تیم های کیدون عادات ((بول))، سفرهایش و خانه اش را بطور دقیق شناسایی کردند. طولی نکشید که سه مرد مراکشی در بخش دیگری از ساختمانی که آپارتمان بول در آنجا بود، آپارتمانی اجاره کردند. کلیدی که به آن ها داده شده بود، درب ورودی بخشی را که آپارتمان ((بول)) در آن قرار داشت، باز نمی کرد ولی بخش های مختلف ساختمان از طریق پارکینگ زیرزمینی به هم راه داشتند.

موقعیتی بسیار عالی بود: تیم کیدون به آسانی می توانست به هدف دسترسی پیدا کند، اما به او خیلی نزدیک نبود. هیچ کس نمی توانست به ارتباط بین تیم و هدف مورد نظر پی ببرد. یک روز در ماه مارس 1990 کسانی که در خارج از خانه مراقب ((بول)) بودند، خبر دادند که او عازم آپارتمانش است. افراد کیدون بعد از آنکه مطمئن شدند که دوست دخترش در خانه نیست، صدا خفه کن روی هفت تیرهایشان نصب کردند و در بیرون در آپارتمان منتظر ((بول)) ماندند. به محض آنکه او وارد راهرو شد، چند تیر در مغزش شلیک کردند.

عملیات بروکسل دقیقا مطابق روش معمول کیدون اجرا شده بود، اما انتخاب ((بول)) به عنوان هدف، کاری غیر عادی بود. او نه یک نازی بود و نه یک تروریست عرب. او یک دانشمند غربی بود.

برای موساد و سلسله مراتب سیاسی که ماموریت هایش را تصویب می کرد، یافتن توجیه برای صدور مجوز قتل برای فلسطینیان، عرب ها و مسلمانان کار آسان تری است . این دقیقا یک رفتار نژاد پرستانه نیست، روالی است که مبتنی بر واقعیت های ناشی از درگیری بین اعراب و اسرائیل است: اینکه سه گروه فوق الذکر، مستقیم ترین دشمنان اسرائیل هستند.

سلام های کیدون در موسسه ((نس تزیونا))

کیدونی ها برای آنکه صدای هفت تیرشان در عملیات های حذف فیزیکی نیاید؛ در عوض کشتن با سم را انتخاب کردند و دانشمندان اسرائیلی در موسسه فوق سری بیولوژیکی ((نس تزیونا)) دست به کار ساختن سمی شدند که از طریق یک اسپری دستی قابل پاشیده شدن به طرف هدف مورد نظر بود. مزیت مرگبار این سم بود این بود که نمی شد تشخیص داد که قربانی توسط کسی به قتل رسیده است. کالبدشکافی مقتول نشان می داد که مرگ او طبیعی بوده است.

لذا اعضای این تیم برای استفاده از اسپری تمرین کردند. این کار را در بعضی از خیابان های شلوغ تل آویو انجام دادند. عابرین ناگهان متوجه می شدند که کسی از پشت به سر به طرف آن ها آمده و یک قوطی حاوی نوشابه کوکاکولا را بغل گوش آن ها باز می کند. تیم کیدون آزمایش می کردند که ببینند عکس العمل افراد وقتی کسی از پشت سر به آن ها نزدیک شود چیست و در مقابل صدای اسپری از فاصله نزدیک چه واکنشی از خود نشان خواهند داد.

در عملیات کیدون معمول بود که یک دکتر به حالت آماده باش، همراه گروه باشد. هر چند غیرمعمول بود که در کیف کمک های اولیه او پادزهری وجود داشته باشد که چنانچه افراد گروه به سم آلوده و مسموم شدند از آن استفاده شود. این پادزهر نیز توسط دانشمندان موسسه ((نس تزیونا)) ساخته شده بود.

افتضاح آدمکشان ((کیدون)) در ماموریت بوته خار

بر اساس نقشه ای که نام رمزی اش ((بوته خار)) است، قرار بود که روزی را برای ترور صدام رئیس جمهور عراق در نظر بگیرند که وی در خارج از کاخش در ملا عام ظاهر خواهد شد. کماندوهایی که انتخاب شده بودند در یک پایگاه بزرگ آموزشی نظامی در صحرای ((نگوو)) برای تمرین جمع شدند. افسران ارشد اسرائیلی از جمله ((باراک)) و رئیس ((امان)) ((یوری ساگوی)) و عده زیادی از افسران امنیتی بعنوان تماشاچی در این عملیات تمرینی حضور داشتند. با آنکه کماندوها سابقه طولانی و موفقیت های شگفت انگیزی داشتند، تقریبا بطور باورنکردنی ، بلبشویی مرگبار اتفاق افتاد. موشکی که قرار بود یک موشک تمرینی و بدون مهمات واقعی و بی خطر باشد، اشتباها موشکی با مهمات واقعی بود. این موشک بین کماندوهای ((سایرت ماتکال)) منفجر شد و پنج نفر از آن ها را کشت.

فاجعه ای که برای کماندوهای مخفی اسرائیلی اتفاق افتاد، نقشه ای را که تحت عنوان ((بوته خار)) نامگذاری شده بود، به پایان برد. جزئیات ماجرا به خارج درز کرد، زیرا این حادثه آن قدر بزرگ بود که سانسور نظامی نتوانست از انتشار خبرش جلوگیری کند. روزنامه های غیراسرائیلی گزارش دادند که کماندوهای اسرائیلی حین برنامه ریزی برای قتل ((حسن نصرالله)) رهبر حزب الله لبنان به قتل رسیدند. ظرف مدت چند ماه برملاشد که هدف مورد نظر ((صدام حسین)) رئیس جمهوری عراق بوده است. نخست وزیر وقت ((اسحاق رابین)) هرگز برای انجام این ترور چراغ سبز نداده بود، لذا این فکر کنار گذاشته شد. از آن زمان به بعد اسرائیل دیگر در صدد ترور رهبران ملی کشورها برنیامد، حتی در مورد محمود احمدی نژاد که آشکارا اعلام کرد اسرائیل باید از نقشه جهان پاک شود.

کیدون و کوبیدن سر مار

از نظر تشکیلات امنیتی اسرائیل، وقتی سازمانی فقط به متکی به یک مرد است، بهتر است به مصداق ((کوبیدن سر مار)) آن مرد را از میان برداشت. با از میان برداشتن آن مرد، گروهی که کوچک است و به او متکی است، سقوط خواهد کرد.

عملیات امنیتی مستلزم کاربرد سیستم ارزیابی خاص است. برخی از اوقات حقیقت و درستکاری در مقابل ضرورت، مورد سنجش قرار می گیرند. تشکیلات امنیتی اسرائیل در این اندیشه بودکه آِیا ترورها هیچ وقت مفید بوده اند یا خیر. یقینا در مواردی که ترور با شکست مواجه می شد، مانند ماجرای((خالد مشعل)) در اردن، دست زدن به ترور کار بی فایده ای بود. وقتی هدف نابود سازی یک سازمان کوچک باشد، ترور می تواند موثر واقع شود، اما در گروه های بزرگ مانند ((حزب الله))، ((حماس)) و ((پی.ال.او)) که قویا در جوامع خود ریشه دوانیده اند، دست زدن به ترور مقامات سازمان های یاد شده، کاری بی حاصل خواهد بود.

امنیتی های حرفه ای بلند پایه، صرف نظر از عقایدشان درباره ترور به عنوان سلاح، به این نتیجه رسیده اند که موضوع دارای ابعاد مختلف است. در خاورمیانه اگر دشمن خود را نکوبید، ضعیف جلوه خواهید کرد، اما وقتی که یک دشمن را به قتل برسانید، غالبا فواید محدودی خواهد داشت: در بهترین حالت، اقدامات تروریستی و توطئه توسط دشمن فقط چند سالی به تعویق خواهد افتاد.

اما آن ها همیشه به سختی پاسخ گستاخی های خود را داده اند…

برگرفته از کتاب جاسوسان علیه آخرالزمان؛ نوشته دان راویو-یوسیو ملمن و ترجمه؛ مرتضی میرمحمدی؛ انتشارات اطلاعات

نویسنده: سیدمحمود کمال آرا(زکریا) – روزنامه نگار آزاد