برنامه ریزی باکو برای ورود «قشون داخلی» وزارت کشور به قره باغ

به گزارش پایگاه خبری حقایق قفقاز به نقل از سایت «آکتوال» جمهوری آذربایجان، قدرت حسنقلی اف، از نمایندگانی که معمولا بطور سفارشی مواضع ریاست جمهوری آذربایجان را بطور غیرمستقیم بیان می کند، گفت: «هم غرب وهم روسیه، با موضع جمهوری آذربایجان موافق نیستند و نمی خواهند این مناقشه برای همیشه به یک باره حل شود. زیاد طول نخواهد کشید که ما شاهد تصمیم گیری ریشه ای خواهیم بود که برای همیشه به این اشغال پایان می دهد!»

قدرت حسنقلی اف در خصوص این سوال که چرا پاشینیان، نخست وزیر ارمنستان مطالبه جمهوری آذربایجان برای کنار گذاشتن روبن واردانیان، وزیر پیشین دولت در قره باغ را پذیرفت، اما با مطالبه باکو برای برقراری مرکز نظارت و عبور بر دالان لاچین موافقت نکرده است؟، گفت: «جمهوری آذربایجان برای نظارت بر مرز دولتی خود نباید از کسی اجازه بگیرد. واردانیان از مقامی که داشت، برکنار شد، اما فعالیتش را در قره باغ ادامه خواهد داد. ارامنه پذیرش رژیم جدایی طلب قره باغ به عنوان طرف گفتگوی جمهوری آذربایجان در مقابل برکناری واردانیان از مقام وزیر دولت را یک پیروزی برای خود تلقی می کنند، اما به علت زیرکی که بزعم خودشان دارند، برایش به عنوان یک پیروزی جنش نمی گیرند. ارمنستان و متحدان غربی آن از جمله آمریکا و فرانسه و نیز روسیه خیلی آرزو داشتند که جمهوری آذربایجان بطور مستقیم با رژیم جدایی طلب (جمهوری خودخوانده قره باغ) وارد گفتگو شود و اکنون فکر می کنند که به این آرزوی خود رسیده اند! اکنون آنها تلاش خواهند کرد که همانطور که جمهوری آذربایجان را به مدت 26 سال مجبور به گفتگوی بی معنا با ارمنستان کردند، حالا هم با جدایی طلبانی که ده ها سال سیاست تصفیه قومی ضد ملت ما اجرا کرده اند و جنایات سنگین مرتکب شده اند و نسل کشی کرده اند، مذاکره کنیم. روسیه نیز با ادامه این مناقشه، در تمثال “واردانیان” زحمت کش، یک رهبر سیاسی مطلوب خود را برای ارمنستان به دست آورده است و در انتخابات آتی ارمنستان او به عنوان نامزد اصلی مطلوب روسیه مطرح خواهد شد. تمامی دشمنان جمهوری آذربایجان خوشحالند که در این مرحله به هدف خود رسیده اند. اما، نباید در این خوشحالی عجله کنند. ما بدون دادن هیچ گونه وضعیت حقوقی به ارامنه قره باغ، حاکمیت دولت را در این اراضی برپا خواهیم کرد!»

قدرت حسنقلی اف افزود: «ارمنستان به این علت با ایجاد مرکز نظارت و عبور در لاچین موافقت نکرد که آنها نه دالان لاچین و نه اراضی تحت نظارت جدایی طلبان (بخشی از قره باغ به مرکزیت خان کندی) را جزو اراضی جمهوری آذربایجان محسوب نمی کنند و “جمهوری خودخوانده قره باغ” را به عنوان دولت مستقل می شناسند.»

قدرت حسنقلی اف در پاسخ به این سوال که رژیم جدایی طلب، خواه توسط روبن واردانیان و خواه توسط آراییک هاروطونیان یا هر شخص دیگری نمایندگی شود، آنها هیچ گاه قره باغ را جزوی از جمهوری آذربایجان نمی دانند و در چنین وضعیتی، گفتگوی باکو با آنها چه معنایی دارد؟، گفت: «گفتگو با تروریست ها صرفا برای خلع سلاح آنها می تواند انجام شود و این گفتگو را نیز فقط سازمان های اعمال قدرت نظامی و امنیتی می توانند انجام دهند. در غیر این صورت، گفتگو با جدایی طلبان می تواند ضربه جدی به ما بزند. هم غرب وهم روسیه، با موضع جمهوری آذربایجان موافق نیستند و نمی خواهند این مناقشه برای همیشه به یک باره حل شود. زیرا، می دانند که در جمهوری آذربایجان سایر گروه های قومی نیز زندگی می کنند و دادن هر گونه وضعیت حقوقی به ساکنان ارمنی می تواند در آینده راه را برای شعله ور شدن مجدد مناقشه و سایر درگیری های مشابه باز کند. به همین علت، آنها به ارمنستان برای اجرای تعهداتی که پذیرفته است، فشار وارد نمی کنند. فشار بر ارمنستان و متحدانش را باید جمهوری آذربایجان و ترکیه وارد کنند. اگر می خواهیم حاکمیت دولتی خودمان بر قره باغ را برپا کنیم، باید مرز دولتی در لاچین برقرار شود و مرکز نظارت – عبور در این منطقه ایجاد شود. باید به علت اینکه ارمنستان به تعهداتش در توافق 10 نوامبر 2020 عمل نکرده است، آن توافق لغو شود و به روسیه که به عنوان میانجی و طرف سوم این توافق را امضاء کرده است، به علت اینکه بر ارمنستان فشار وارد نمی کند، ایراد جدی گرفته شود. همچنین «قشون داخلی» وزارت کشور باید وارد خان کندی شود و حاکمیت جمهوری آذربایجان را در آنجا برقرار کند! همانطور که اسپانیا در سال 2017 این کار را در کاتالونیا کرد. جمهوری آذربایجان باید در صحنه بین المللی اینطور رفتار کند که تمامیت ارضی خود را احیاء کرده است.

ما باید بگوییم که نتایج اشغال بطور کامل برطرف نشده است و ما باید حاکمیت دولتی خود را در اراضی کشورمان برقرار کنیم. ما نباید فراموش کنیم این را بگوییم که هنوز هم بازماندگان نسل کشی ارامنه در خوجالی نمی توانند به این منطقه بازگردند و خوجالی هنوز هم تحت اشغال است. ما نباید در مقابل حملات دیپلماتیک ارمنستان، موضع دفاعی بگیریم. گرچه نتیجه ای ندارد، اما به هر حال باید از جامعه جهانی خواستار کمک برای پایان دادن به این اشغال شویم و جامعه جهانی را بخاطر بی فعالیتی و حمایت مستقیم یا غیرمستقیم از اشغال سرزنش کنیم و اجازه ندهیم که آنها ما را متهم کنند! باید جامعه جهانی را وادار کنیم که باور کند جمهوری آذربایجان به مدت طولانی ادامه اشغال اراضی خود را تحمل نخواهد کرد. باید از تریبون های بین المللی در این باره بطور شفاف حرف بزنیم. اگر جامعه جهانی خواهان جنگ جدید نیست، باید بر ارمنستان فشار وارد کند. درباره آزاد شدن قره باغ و تامین نظارت کامل بر مرزهای دولتی با ارمنستان نیز باید مذاکره اصلی را با روسیه انجام دهیم. باید بگوییم در صورتی که روسیه مانع برقررای تمامیت ارضی جمهوری آذربایجان نشود، می توانیم به بلوک های اقتصادی و امنیتی ایجاد شده تحت رهبری روسیه در منطقه محلق شویم. باید هدف اصلی مان، برقراری تمامیت ارضی مان باشد. مارگارت تاچر، نخست وزیر وقت انگلیس در سفر به باکو، به ابوالفضل ائلچی بیگ، رییس جمهوری وقت جمهوری آذربایجان گفته بود که اگر زورتان می رسد، مسئله را حل کنید و بگذارید جامعه جهانی هرچقدر می خواهد گفتگو کند!

تا زمانی که متحدان ارمنستان سرگرم جنگ اوکراین هستند، جمهوری آذربایجان باید فرصت را غنیمت بشمارد و مسئله قره باغ را حل کند. راه حلی برای حل عادلانه و همیشگی از طریق گفتگو و بخصوص با میانجی گری متحدان ارمنستان وجود ندارد. ما نباید از فشارها و فضاسازی ها و تهدیدها و ارعاب ها بترسیم. در مقابل فشارهای خارجی، ملت ما همانند جنگ 44 روزه، حول محور رییس جمهوری مان مانند یک مشت متحد خواهد شد. باور دارم که رهبری سیاسی جمهوری آذربایجان نیز در این مورد اطمینان خاطر دارد و طولی نخواهد کشید که ما شاهد تصمیم گیری ریشه ای خواهیم بود که برای همیشه به این اشغال پایان می دهد!»