به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز به نقل از ینی مساوات، در ماههای آخر سال میلادی برخی رفتارها و موضعگیری های دیپلماتیک بویژه پس از مصاحبه اخیر الهام علی اف رییس جمهور آذربایجان با رسانه های روسیه و ارائه «نقشه راه» نوین در خصوص حل و فصل مناقشه قره باغ کوهستانی، همچنین سفر روسای گروه «میسنک» به آذربایجان و نیز تقدیر جیمس اورولیک رییس آمریکائی گروه «مینسک» از اظهارات و پیشنهاد اخیر رییس جمهور آذربایجان امیدهائی را در این زمینه بوجود آورده، جلب توجه می کند.
در این میان اظهارات سرگی مارکوف از مشاوران و معتمدان ولادیمیر پوتین رییس جمهور روسیه نیز قابل توجه است. وی در اظهارات خود می گوید: « جنگ 4 روزه آوریل پس از مذاکرات منجمد سال های متمادی در رابطه با مناقشه قره باغ کوهستانی مذاکرات پشت درهای بسته را فعال تر نموده است. در خصوص مناقشه قره باغ «طرح کازان» روی میز مذاکره بود اما به خاطر مسایل سیاسی داخلی در ارمنستان، ایروان از پذیرش آن امتناع ورزید.
اظهارات اخیر الهام علی اف رییس جمهور آذربایجان نیز صرفا جنبه صلح آمیز داشته است. وی در اظهارات خود بدون دست زدن به تهدید طرف مقابل (ارمنستان) اعلام نموده است که آذربایجان خواهان صلح است و جنگ نمی خواهد. در صورت آزادی شهرهای اطراف قره باغ دولت آذربایجان می تواند به قره باغ کوهستانی وضعیت «خودمختاری» اعطا کند و بدین وسیله آذربایجانی ها و ارامنه به صورت مسالمت آمیز در کنار یکدیگر زندگی نمایند…
اما مقامات دولتی ارمنستان این پیشنهادات را نپذیرفته و نسبت به آن واکنش منفی دادند. این هم طبیعی است. چون ارمنستان یک کشور تک ملیتی است. متاسفانه امروز رهبران ارمنستان به خاطر تغییر حکومت خود از پذیرش صلح امتناع می ورزند. واقعیت این است که تلاش روسای گروه «مینسک» و نیز شخص الهام علی اف به خاطر این است که ایروان را به پای میز مذاکره کشانده و مناقشه قره باغ را به صورت صلح آمیز حل و فصل نمایند.
اما ایروان فراموش نکند که ممکن است روزی این تلاش های دیپلماتیک قطع و به دنبال آن تحریم هایی بر علیه این کشور اعمال شود. روشن است که روسیه، آمریکا و اتحادیه اروپا به صورت گسترده از ارمنستان حمایت اقتصادی می کنند. ممکن است که در آینده این حمایت های اقتصادی به تدریج قطع شده و بدین وسیله ارمنستان را برای نشستن بر سر میز مذاکره مجبور نمایند. اگر این روش نیز بی نتیجه بماند، در آن صورت ممکن است که حوادث آوریل مجددا تکرار شود…»
همچنین، یوگئنی میخائیل اف کارشناس مسایل سیاسی روسیه می گوید: «اگر ارمنستان به صورت یکجانبه برای حل مناقشه قره باغ به آذربایجان حمله نظامی نماید، در آن صورت «سازمان پیمان امنیت جمعی» از ارمنستان حمایت نخواهد نمود. چون «سازمان پیمان امنیت جمعی» تنها در صورتی دخالت می کند که ارمنستان مورد تجاوز یک کشور دیگری قرار گیرد. قره باغ کوهستانی سرزمین حقوقی آذربایجان است. ارمنستان چند شهر واقع در اطراف قره باغ کوهستانی را نیز اشغال نموده است که این هم یک اقدام ناکافی رهبران ارمنستان و نشانگر نبود سیاست دورنگرانه آنها است. آذربایجان تنها به خاطر مناسبات شراکتی با روسیه دست به انجام عملیات نظامی برای آزاد سازی سرزمین های خود نمی زند. امروز شاهد فعالیت های ترکیه در زمینه حل وفصل این مناقشه نیز هستیم که این هم خوشایند رهبران ارمنستان نمی باشد. اما هم روسیه و هم ترکیه دوست ندارند که با وجود بحرانهای بزرگ در منطقه خاور میانه یک بحران دیگر در منطقه وجود داشته باشد…».
