آیا مشکل حاکمیت آذربایجان ارتباط با ایران است و یا کلا با فعالین اسلامگرا مشکل دارد؟
رهبران حزب اسلام تنها روحانیون و دینداران زندانی در آذربایجان نیستند. رهبر جمعیت اتحاد مسلمانان آقای شیخ طالع باقرزاده هم زندانی اند. ایشان بعد از سفر تاریخی چند سال پیش آیت الله نوری همدانی و استقبال بینظیر مردم در باکو دستگیر شدند و از سال 2015 در زندان هستند. درواقع از سالهای پس از استقلال یک جریان شیعه زدایی در آذربایجان رقم خورده است. نگاه خارجی عبری – عربی، نگاه شیعی را در این کشور مهم قفقاز جنوبی برنمیتابد. البته باید توجه داشته باشیم که گفتمان جبهه مقاومت همواره بر وحدت اسلامی تاکید داشته است و در این گفتمان برای تفرقه هیچ جایی وجود ندارد. از هیچ یک از اندیشمندان جبهه مقاومت هم هیچگاه هیچ اظهار نظری مبنی بر رجحان تشیع بر تسنن را نشنیدهایم. منتهی ترس از گفتمان شیعی از همان سالهای ابتدایی در جمهوری آذربایجان خود را نشان داد و از همان ابتدا تلاش شد جمعیت شیعی را که بالای 90 درصد است همیشه کمتر از میزان واقعی نشان بدهند. یعنی ابتدا 85، بعد 75 و 65 درصد نشان دادند و بر اساس همین آمار و تحلیل هم پخش اذان از منارهها ممنوع اعلام شد چون گفتند هم شیعه هست و هم سنی و ممکن است باعث اختلاف شود. اما مقاومت مردمی همه اینها را شکست. حتی در آزادی شوشا و آغدام تحرکاتی برای اختلافافکنی شد اما جواب آن، نماز وحدتی بود که در مسجد جامع شوشا و آغدام برگزار شد. جالب آنکه امام جماعت نماز وحدت تحصیلکرده جامعه المصطفی تبریز بودند. یعنی گفتمان انقلاب اسلامی همیشه گفتمان وحدت است. و یا حضور تکفیریها در اوایل جنگ قرهباغ که با تحلیل و اطلاعرسانی به موقعی که اتفاق افتاد عملا این گروهها نتوانستند خودی نشان بدهند. همه اینها نشان میدهد که جریانی درصدد کمرنگ کردن هویت شیعی است و بهترین راهبرد برای این کار حذف رهبران این جریان با اتهام جاسوسی برای ایران است. بله. اغلب این بزرگواران تحصیلکردهی حوزههای ایران هستند اما یکسان گرفتن تحصیل کرده در خارج با جاسوس سازگار با عقل راهبردی نیست.
واقعیت مهم این است که از شوشا تا شام جبهه مقاومت است و جبهه مقاومت، منادی و حدت و اصلی ترین نماینده جبهه وحدت است.
به نظر شما الان چه کارهایی میتوان برای کمک به این رهبران زندانی و یا ممانعت از زندانی شدن حجتالاسلام علیاف داشت؟
چند روز پیش امام جمعه محترم تبریز حجت الاسلام آل هاشم در برنامه خطبههای جمعه که از تلویزیون پخش شد تقاضایی از رئیس جمهور آذربایجان آقای الهام علیاف داشتند و فرمودند: «حالا که تفکر حسینی و تفکر دینی و اسلامی، شهرهای مهمی از قرهباغ را آزاد کرد بهترین هدیه شما در اعیاد شعبانیه و ماه مبارک رمضان آزادی روحانیون محبوس در زندانهاست که اغلب یا به خاطر حجاب و یا به خاطر تبلیغ دین زندانی اند. نه اینکه در آستانه ماه مبارک رمضان احکام سنگینی که معادل حکم ابد است برای این عزیزان ببرید.» ما هم امیدواریم این اتفاق بیافتد. علی القاعده باید حوزهها علمیه، مراجع و اندیشمندان به این اتفاق واکنشی جدی نشان بدهند. این مطالبات در عین ارتباطات سیاسی باید صورت بگیرد. گسترش ارتباطات فقط محدود به جنبههای اقتصادی نیست بلکه در جنبههای مختلف باید اتفاق بیفتد. دو طرف هم با مطالباتی پای میز مذاکره میآیند و یکی از مطالبات ما باید این باشد که اسلامگرایان در آذربایجان وضعیت بهتری پیدا کنند. پس این مطالبه باید به شکل جدی مطرح شود و بنده این را مانعی برای ارتباطات نمیبینم. اتفاقا باید از لاک تعارف با همسایگان خود بیرون بیاییم و با آنان جدی صحبت کنیم. نمونه عملی آن را هم در صحبتهای 17 ربیع مقام معظم رهبری مشاهد کردیم که در عین دفاع از تمامیت ارضی آذربایجان بر عدم تحرک تکفیریها و عدم تغییر مرزها تاکید روشنی فرمودند. ارتباط باید اینگونه تعریف شود وگرنه بازی کردن در زمین حریف را که نمیتوان نامش را ارتباط گذاشت.