خطبه اول

……………………………………….
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
الحَمدُلله الَّذی خَلَق السمواتِ و الارض و جَعَل الظُلماتِ و النور ثُمّ الَّذینَ کَفَروا بِرَبّهم یَعدِلون وَ الصَّلوه وَ السَّلام عَلی الهادی البَشیر، السّراجِ المُنیر، سَیدنا سَید الانبیاء وَ المُرسَلین، ابالقاسِم محمّد و علی آله الطَیبینَ الطاهِرین وَ لا سیَّما بَقیه الله فی الاَرَضین
خودم و تمام عزیزان را به تقوای الهی ، عبودیت و رضای پرودگار متعال دعوت می کنم.خدای متعال تقوا را توشه نامیده است، از این تعبیر می توان دریافت که زندگی دیگری در راه است و جهانی غیز از این عالم منتظر ماست و لذا باید برای این راه اسبابی فراهم نمود،تمام مقامات عالم آخرت به توشه راه بستگی دارد؛ کسی که دست خالی از این عالم سفر کرده است هیچ رتبه و مقامی در عالم آخرت نخواهد داشت .شخصی که تمام هستی را در اعتبارات این دنیا و ظواهر آن می داند «خسرالدنیا و الآخره» خواهد شد. ما باید از هر فرصتی برای جمع آوری توشهِ راه تلاش کنیم ، چرا که فرصتها همیشگی نبوده و از محدودیت برخوردارند. باید دانست که عمر انسان نیز محدود است، قلبی که دائماً در حال باز و بسته شدن می باشد روزی باز می شود و دیگر بسته نمی شود یا بسته می شود و دیگر باز نمی شود و این طور نیست که انسان هر روزش شبی داشته باشد و بالعکس. بلکه روزی بر ما خواهد گذشت که در آن برای ما شبی نخواهد بود یا شبی خواهیم داشت که بعد از آن برای ما روزی نخواهد بود، چنانچه حضرت امیر می فرمایند : هر چیز قابل شمارشی بالاخره تمام خواهد شد.
انسان با کیاست کسی است که از این لحظاتِ ناپایدار وگذرا، لحظات ماندگاری را برای خود رقم بزند. یکی از این لحظات که انسان نباید آن را به بطالت بگذراند شب های بلند زمستان می باشد. توجه کنید که هر شب و روزی از سال سهمی از خیر و برکت الهی را دارا هستند، هر شب و روزی که سپری می گردد خیرش نیز با آن می رود، حال اگر تمام عالم بسیج شوند تا یک لحظه از آن لحظه ها و یا از خیر و برکت روز ها و شب های سپری شده را بگردانند در آن عاجز خواهند ماند، لذا برای زمان هیچ جایگزینی وجود ندارد.
اگر شخصی این لحظات را به بطالت سپری کند، در نامه علمش نوشته می شود؛ این فرد با اینکه از عمرش یک شب گذشت و سرمایه نیز داشت، لیکن معامله ای ننمود. در دعای نماز شب می خوانیم «اللهمَّ ارزُقني مِنَ التِّجَارَةِ أوسَعَها رزقاً وَ أعظَمَها بَرکَةً » خداوندا! تجارتی به من نصیب فرما که وسیع ترین روزی و عظیم ترین برکت را داشته باشد.
تمام اجزاء عالم دارای شعورند ،‌عالم نسبت به انسان هایی که دست خالی این شبها را سپری نمایند تاسف می خورد.
هنگام سحرگاهان خروس سحری دانی که چرا همی کند نوحه گری
یعنی كه نمودند در آینه ی صبح
كز عمر شبی گذشت و تو بی خبری
خدای متعال در قرآن چندین بار از سحر و لحظات قبل از اذان صبح یاد کرده است . ثلث آخر شب را که “سحر” گویند، در تحصیل کمالات حسابی دیگر دارد. مبادا این لحظات را از دست بدهید. اگر چشم داشته باشیم و ملکوت به بطالت گذارندن این لحظات برما معلوم شود از آن به وحشت خواهیم افتاد.
خداوند متعال در قرآن به این لحظه (سحر) قسم یاد کرده است : « وَالْفَجْرِ ، وَلَیَالٍ عَشْرٍ ، وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ، وَالَّیْلِ إِذَا یَسْرِ »؛« وَالَّیْلِ إِذَا یَسْرِ » یعنی لحظات قبل از اذان صبح ، لحظات قبل از فجر.
خداوند متعال دوباره این چنین قسم می خورد :« وَ اللَّیْلِ إِذا عَسْعَسَ »، در اینجا خداوند متعال باز هم در « وَ اللَّیْلِ إِذا عَسْعَسَ » به لحظه سحر اشاره دارد.
در فضیلت نماز شب این حدیث از امام صادق (ع) کافی است که فرموده: « الرَّكْعَتانِ فى جَوْفِ اللَّيْلِ اَحَبُّ اِلَى اللَّهِ مِنَ الدُّنْيا وَ ما فيها» حضرت می فرمایند: اگر دنیا و تمام ثروت آن را در طرفی و دو رکعت نماز در جوف شب را در طرفی دیگر قرار دهند ، دو رکعت نماز جوف شب نزد من بسیار محبوبتر از دنیا و مافیهای آن می باشد یعنی برکت این دو رکعت و اثر آن در زندگی از ثروت حاصل از دنیا و ما فیها بیشتر است.
غوغایی در ثلث آخر شب بر پاست. یکی از عرفا نقل می کند، در حرم حضرت امیر المومنین علی (ع) از عارفی سئوال نمودم که آیا فجر شده است؟ او در پاسخ گفت: آیا ملائکهِ شب و روز را که درحال عروج و صعود هستند نمی بینی؟ (شب و روز هر دو دارای معقباتی هستند که در وقت خاصی در حال جابه جایی می باشند، سید بن طاووس می گوید:من این جابجایی فرشتگان را هنگام سحر مشاهده کرده ام.)
خداوند در ثلث آخر شب عطایا، مواهب و جوائز خاصی بر بندگان خود دارد. حضرت امام خمینی (ره) تا آخر عمر شریفشان نماز شب را ترک ننمودند، از فرزندش سید احمد آقا نقل است که می فرمایند: زمانی که از جماران در حال خروج به سمت بیمارستان بودیم، در حالی که از سراشیبی پایین می آمدیم ، پدر به من فرمودند : احمد! پسرم این سرازیری، دیگر سربالایی نخواهد داشت. مرحوم امام (ره) زمانی هم که در بیمارستان بستری بودند در سخت ترین شرایط نماز شبشان را ترک ننمودند.
مرحوم آقای مرعشی نجفی و مرحوم آیت ا… گلپایگانی 70 سال قبل از اذان صبح و هنگام سحر در حرم حضرت معصومه (س) حضور می یافتند.
«لیلة الهریر » نام شبی است در جنگ صفین که در آن شب جنگ سختی به وقوع پیوست و درگیریها به اوج خود رسید ، حضرت امیرالمومنین (ع) در هیاهوی همان جنگ نیز نماز شب را ترک نکردند و برای هر رکعتی یک تکبیر گفتند.
یکی از عرفا که گویا در حال احتضار بوده است نقل می کند؛ به محضر حضرت ولی عصر(عج) رسیدم ، حضرت به بنده آب گواریی دادند که من آن را نوشیدم همچنین با عنایت ایشان در آب پاکی غسل نمودم. سپس حضرت به من فرمودند: برای اهل علم ننگ است که قبل از فجر در خواب باشد.
به این آیه از قرآن که در فضیلت نماز شب آمده است توجه کنید ، خداوند می فرماید :« أَمَّنْ هُوَ قَانِتٌ آنَاء اللَّیْلِ سَاجِدًا وَقَائِمًا یَحْذَرُ الْآخِرَةَ»کسی که هنگام شب برای نماز برخواسته و در حال سجده و قیام می باشد ؛ در چنین حالتی هم ترس از آخرت دردل دارد و هم «وَیَرْجُو رَحْمَةَ رَبِّهِ» رحمت خدا در دلش، شوق و آتشی را بپا کرده است.
خدای متعال می فرماید:” قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ” ای پیغمبر آیا کسانی که می دانند با کسانی که نمی دانند برابرند.- این چه علمی است که فرد را در دل شب از خواب شیرین بیدار کرده است- خدای متعال در ادامه می فرماید: «لا یستوون» اینها با هم مساوی نیستند.
خداوند در ادامه می فرماید : « فَوَیْلٌ لِّلْقَاسِیَةِ قُلُوبُهُم مِّن ذِکْرِ اللَّهِ أُوْلَئِکَ فِی ضَلَالٍ مُبِینٍ » وای بر کسانی که قساوت ، قلبشان را فرا گرفته است.
خدای متعال می فرماید، این آیه را نازل کردیم وای به حال کسی که این آیه را بشنود و تاثیری برای او نداشته باشد و اهل شب نگردد. شایسته است انسان بعد از شنیدن این آیه هرگز نماز شبش را ترک نکند.
علامه طباطبایی نقل می کند: درحالی که سن و سالی از جدم گذشته بود ،فرزندی نداشت. روزی ایشان این آیه از قرآن را میخواند:«رَبِّ لَا تَذَرْنِي فَرْدًا وَأَنتَ خَيْرُ الْوَارِثِينَ» حضرت زکریا به خداوند متعال عرضه می دارد :‌ خدایا مرا تنها مگذار ، همانا تو بهترین وارثی.
در این حال جدم با دلی شکسته به درگاه خداوند عرضه می دارد : پروردگارا! من به این سن و سال رسیدم ولیکن صاحب فرزندی نگشتم.
علامه طباطبایی در ادامه می گوید:جدم به علم جفر نيز بسيار مسلط بودند،همان لحظه به جفر رجوع كرده و سئوال مي كند، كه اگر در اين لحظه دعا كنم دعايم مستجاب مي شود يا خير؟ به اين پاسخ مي رسد كه تو صاحب فرزند خواهي شد به شرطي كه هنگام سحر( ثلث آخر شب و به گفته بعضي ها يك ششم آخر شب ) دست به دعا برداري.
علامه طبا طبايي كه صاحب تفسير الميزان است و اين روزها براي اين بزرگوار مراسم تجليل گذاشته اند از بركت دعاي شب مي باشد.
اهل سنت نيز در اين موضوع(لحظه سحر) روايات فراواني نقل کرده اند.اهل سنت از زبان پیامبر(ص) نقل می کنند كه ((يَنْزِلُ رَبُّنَا تَبَارَكَ وَتَعَالَى كُلَّ لَيْلَةٍ إِلَى السَّمَاءِ الدُّنْيَا حِينَ يَبْقَى ثُلُثُ اللَّيْلِ)) پروردگار ما در ثلث آخر شب به نزديكترين آسمان مي آيد. ( البته شيعه هرگز اعتقادي به تجسم ندارد. اين قبيل روايات نيز كه صحيح هستند داراي معناي خاصي مي باشند )
آنها روايت مي كنند كه خداي متعال به نزديكترين آسمان آمده و نداء مي كند: آيا توبه كننده اي هست؟ آيا سئوال كننده اي هست؟ آيا استغفار كننده اي هست؟
برادران يوسف (ع) بعد انجام خطاهاي بسيار و آشكار شدن حقيقت، به پدرشان يعقوب عرض كردند، اي پدر! شما از درگاه خداوند متعال بر ما طلب مغفرت كنيد.
حضرت يعقوب نيز فرمود: ((سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَکُمْ)) به زودي براي شما استغفار خواهم كرد. در بعضي روايات آمده است كه ايشان دعا را به سحر موكول كردند.
به اين چند جمله توجه كنيد: ((ان الله تبارک و تعالی ینظر فی الاسحار الی قلوب المتیقظین))خدای متعال در هنگام سحر بر قلوب انسان هاي بيدار نظر مي كند. این نظر انسان را زیر و رو می کند. این نظر از همان نظرات است که در دعای ندبه می خوانی و انظر الینا نظره…
در روايات نقل شده است كه در بين شب و روز روضه اي از روضات بهشت وجود دارد که ((یرتعی فیها الابرار)) بندگان خالص خداوند از اين نوع باغ بهــــــــره مند مي شوند.
مرحوم شاه آبادي استاد حضرت امام (ره) به شب زنده داري خيلي اهميت ميدادند و آن را در تقرب به خداي متعال و تغيير ذائقه موثر می دانستندبطوريكه مي فرمودند: اگر كسي در سحر بيدار شود و ليكن حالي براي اقامه نوافل نداشته باشد بدون نافله بیدار بماند ولو به جای نافله چای بخورد چون روايت نقل مي كند؛ كه خداوند متعال به قلب بيدار شدگان نظر مي كند. یعنی بیدار بودن موضوعیت برای رحمت خداوند دارد.
همين شب زنده داري ها انسان را براي مقامات بزرگ آماده كرده و بر مزاج مادي و معنوي انسان اثر می گذارد. لذا مرحوم شاه آبادي در منبر می فرمودند: به خاطر دنيا هم كه شده بيدار باشيد، بيداري در سحر روزي را زياد و چهره انسان را نوراني ميكند.
از حضرت درباره علت نوراني شدن چهره كساني كه نماز شب اقامه مي كنند سئوال شد؛ ايشان در پاسخ فرمودند: اينها با خداوند خلوت مي كنند و خداوند نيز از نورش براي اينها لباسي از نور مي پوشاند.
اينها در قلوب مردم محبوب، در جامعه خوش خلق و روزي آنها زياد مي شود.
شخصی به محضر امام صادق (ع) رسید و عرض کرد: با وجود اینکه نماز شب می خوانم اما روزی ندارم. حضرت فرمودند: امکان ندارد. هر کس ادعا کند که نماز شب می خواند ولی روزی ندارد اورا تکذیب کنید، یعنی آن شخص دروغگوست. لذا یا آن شخص نماز نمی خواند یا اینکه روزی به او می رسد ولی دروغ می گوید.
در روایتی دیگر شخصی به نزد ایشان آمد و از آن حضرت تقاضای کمک کرد و گفت:یابن رسول الله به من کمک کنید. حضرت فرمودند: گمان من این است که تو در شب گذشته نماز شب نخوانده ای؛ عرض کرد: نماز خوانده ام حضرت فرمودند: دروغ می گویی اگر تو نماز شب را به جا می آوردی محتاجِ من نمی شدی.
از مرحوم علامه طباطبایی نقل است: من برای تحصیل به نجف سفر کردم به محضر قاضی بزرگ رسیدم ،عرض نمودم؛ برای تحصیل آمده ام ایشان فرمودند: اگر خیر دنیا را می خواهی نماز شب بخوان. اگر خیر آخرت را می خواهی نماز شب بخوان.
خدای متعال در نماز شب چنین برکاتی قرار داده است .در این دنیا معادلاتی خاص وجود دارد و یکی از آنها این است که خداوند خیر دنیا و آخرت را در این نماز شب قرار داده است.
آقای قاضی چنان تاثیری بر مرحوم علامه طباطبایی گذاشته بود که پس از فوت مرحوم قاضی، علامه طباطبایی هرگز عطر استعمال نمی نمودند و هر وقت به ایشان عطر تعارف میکردند می فرمودند: من عزا دارم.
ما باید به این روزی های معنوی حساس باشیم. آقای حسن زاده آملی می فرمایند : اگر از خواب بیدار شدید و توفیق نماز شب را از دست دادید آهی از ته دل بکشید که آتش جهنم در مقابل آن شرمنده شود.
گاهی ممکن است یکی از این دعاها در سحر مورد قبول خدا شده و در سرنوشت انسان تاثیر بگذارد.
مرحوم مجلسی اول هنگام شب در کنار گهواره فرزندش علامه مجلسی دست به دعا بر داشته و عرض می کند : خدایا فرزندم را مروج دین و احکام قرار بده و این چنین این دعا در سرنوشت فرزندش تاثیر گذاشت و فرزندش شد علامه مجلسی.
مرحوم تنکابنی فرموده اند: من از شدت گریه ی پدرم در نماز شب از خواب بیدار شدم و با اصرار فراوان علت را جویا گشتم، ابتدا ایشان از گفتن آن امتناع می نمودند ولی با اصرار بنده فرمودند تا زمانی که من زنده هستم این را به کسی نگو . در ادامه گفتند : به هنگام اقامه نماز شب ناگهان ندایی بلند شد که (( ایها العالم العامل)). بلی! خستگی راه در طی طریق با این شیرینی ها رفع می شود.
گاهی هنگام سحر یک دعا مورد قبول در گاه الهی قرار گیرد و سرنوشت انسان عوض می شود که به تعبیر وحدت کرمانشاهی:
از یک خروش یا رب شب زنده دارها حاجت روا شدند هزاران هزار ها
یک آه سرد سوخته جانی سحر زند در خرمن وجود جهانی شرار ها
آری دعای نیمه شب دلشکستگان باشد کلید قفل مهمات کارها
حرف آخر اینکه آقا رسول ا… به حضرت علی (ع) وصیت کردند و فرمودند : ((يَا عَلِيُّ أُوصِيكَ فِي نَفْسِكَ بِخِصَالٍ فَاحْفَظْهَا))
من تو را در باره خودت به چند چیز سفارش می‌کنم که آنها را از من به خاطر بسپار، سپس دستشان را بلند کردند و فرمودند : (( اللَّهُمَّ أَعِنْهُ)) خدایا او را یاری کن .
یکی از وصیت های ایشان که آن را سه بار تکرار کردند، این بود : (( علیک بصلاه اللیل )) بر توباد نماز شب .
خداوند ما را از فضایل این شب های بلند محروم نفرماید . انشاء ا…

خطبه دوم

…………………………………………
بسم الله الرحمن الرحیم
خودم و تمام عزیزان را به تقوای الهی دعوت می کنم ؛ تقوا انسان را در لحظات سخت که همانا ؛ لحظه محشر ، لحظه حساب، لحظه فزع اکبر و لحظه مداقه در پای حساب می باشد حفظ می کند.
آری در آن لحظه وحشتِ آخرت، همه جا را فرا می گیرد. پیامبر اکرم (ص) در احوالات این لحظه ها می فرمایند : همه به محشر آورده می شوند بصورت « حفاه عراة » در حالی که پا برهنه و عریان هستند ؛ در این هنگام همسر ایشان گفتند:« وا فضیحتا» آنگاه حضرت این آیه را خواندند:
« لِكُلِّ امْرِى‏ءٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ »وحشت چنان انسانها را جنان فرا می گیرد که هیچ کس به اوضاع و احوال دیگران توجهی ندارد.
در این لحظه است که خداوند متعال با انسانها صحبت می کند ، خداوند «نداء» می دهد:« لمن الملك اليوم » امروز ملک و حکومت از آن کیست؟ در ادامه خداوند متعال خود جواب می دهد که :« لله الواحد القهار »امروز کارها دست واحد قهار است.
خداوند متعال هم برای اهل جهنم و هم برای اهل محشر «ندا»‌می کند ، در اینجا به یکی از نداهای خداوند به اهل جهنم اشاره می کنم.
خداوند متعال می فرماید: « وَلَكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّي لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ »یعنی در مشیئت من قطعی شده است که جهنم را از انسن و جن پر کنم. دقت فرمایید که «َلأَمْلَأَنَّ» به جای «قسم» است یعنی کسی نباید اینطور فکر کند که خداوند رحمن و رحیم بوده و لذا کار را سهل می گیرد، نخیر ! اینطور نیست.
در ادامه خداوند متعال به اهل جهنم می گوید : « فَذوُقُوا بِما نَسيتُم لِقاءَ يومِکُم هذا » یعنی عذاب را بچشید چرا که شما چنین روزی را از یاد بردید.
وقتی رشوه را گرفتی فراموش کردی که چنین روزی وجود خواهد داشت ، وقتی به بیت المال خیانت نمودی فراموش کردی که چنین روزی هست، وقتی ارباب رجوع را آنقدر اذیت نمودی تا به مقاصد شوم خود برسی فراموش کردی که چنین روزی وجود دارد، وقتی در فروش اجناس، انصاف را رعایت نکردی، فراموش کردی که در چنین روزی باید پاسخگو باشی ، وقتی که با عمل و یا سخن خود مردم را به ترس و اضطراب انداختی، فراموش کردی که چنین روزی پیش روست. خداوند متعال این ها را مفصلاً از انسانها سوال خواهد کرد.
در اینجا خداوند یک سخنی و یک ندائی دارد که اگر انسان- به شرط طول عمر- تا روز محشر هم ناله کند جادارد. مطلب اینست :« اِنّا نَسيناکُم » یعنی ما امروز شما را فراموش کردیم. اگر تمام دنیا و ثروتهایِ آن را به انسان بدهند، در مقابل این عذاب خداوند « اِنّا نَسيناکُم » ارزشی ندارد.
جناب آیه الله سید حبیب اطهاری می گوید: من در قرآن به آیه ای رسیدم که ترس سرتاپای وجودم را گرفت، یکی از همین آیات این است که خداوند می فرماید:«اِنّا نَسيناکُم»
بدیهی است که از یاد خدا چیزی فراموش نمی شود لذا دراین آیه خداوند متعال می خواهد بگوید که ای انسان حکم فراموش شدگان را بر تو جاری می کنیم. «وَ ذوقُوُا عَذابَ الخُلدِ بِما کُنتُم تَعلَمُونَ» خلد یک روز، دو روز،‌ صد سال و یا هزار سال نیست بلکه خلد به معنی همیشگی و ابدی می باشد.
عقل انسان چقدر باید ضعیف و سبک باشد که به خاطر لذت مقطعی، ابدیت خود را خراب کند و وقتی مرگ به سراغ انسان آمد و چشمش را بست آنگاه متوجه می گردد مال حرامی که تصرف نموده او را به چه مصیبتی گرفتار کرده است و این در حالیست که راه برگشتی وجود ندارد.
اولین سخنی که انسان بعد از بستن چشمش می گوید: عبارت «ربّ ارجعونی» می باشد که خداوند آن را در قرآن آورده است. دقت کنید ! اینکه کلمه «ارجعونی»‌بصورت جمع آمده بدین معنی می باشد که انسان مکرراً‌ از خدا می خواهد که او را برگرداند، امّا دیگر راه برگشتی وجود ندارد.
عزیزان ، در هفته گذشته ما شاهد یک بد اخلاقی بزرگ در رابطه با مذاکره ژنو بودیم، آمریکا با نقض پیمان، مکنونات قلبی خود را آشکار کرد.
ما مصراً و به جد، از دولت محترم می خواهیم که عزت این ملت را حفظ کند؛ اقتدار این ملت را در مقابل این بداخلاقیها حفظ نماید.
دولت محترم در مقابل این نقض پیمان نباید فقط به اظهار تاسف اکتفا کند، دولت در مقابل این بد اخلاقیها نباید خود را محتاج به مذاکره نشان دهد.
اگر آنها سکوت و عکس العمل نامناسب ما را در مقابل این نقض پیمانی که انجام داده اند، حمل به مضطر بودن جهت مذاکره بدانند، باید یفین کنیم که دیگر توان مدیریت مذاکرات هسته را نخواهیم داشت .در واقع آمریکا با این بد اخلاقی، روحیه استکباری و تفرعن را از خود به نمایش گذاشت.
پس معلوم شد که آمریکا به توافقنامه ژنو به چشم دیگری نگاه می کند و در سراپرده این توافقنامه نیت دیگری دارد . حال آنکه، خداوند متعال می فرماید: من این مکنونات درونشان را آشکار می سازم.((والله مخرج ما کنتم تکتمون))
در همین باره خداوند متعال می فرماید:«قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَر» یعنی دشمنی از دهانشان آشکار است، و آنچه سینه هایشان پنهان می دارد بزرگ تر است.
آمریکا با این بد اخلاقی و نقض پیمان نه تنها به ایران اهانت نمود ، بلکه به کشور های بزرگ دیگر نیز که وقت گذاشته ،‌با کارشناسان خود صحبت نموده و با ایران توافقنامه نوشتند اهانت کرد. حال سوال اینجاست که چرا آمریکا نقض پیمان کرد؟
بعضی از کارشناسان می گویند، آمریکا می خواهد با این اقدام ثابت کند که ابر قدرت دنیاست و در هر وقت «فعال مایشاء » می باشد (هر کاری را بخواهد می تواند انجام دهد) و دیگر کشور ها و نهاد های بین المللی در اطراف او حکم طفیلی دارند.
امّا این عقیده در رابطه با آمریکا درست نیست چرا که در دهه های بعد از انقلاب اسلامی، رهبریت جهانی آمریکا افول کرده و سال به سال نیز افول می کند. از سوی دیگر اقتصاد آمریکا نیز افول نموده و در این کشور اقتصادی وابسته به اقتصاد دیگران در حال شکل گیری می باشد، بطوریکه سایر اقتصاد ها بر اقتصاد آن تسلط خواهد داشت که این قضیه قطعی و حتمی می باشد که در فرصت مناسب بحث خواهد گردید. وقتی آمریکا اراده می کند اما محقق نمی شود این معنایش این است که دوران رهبری جهانی آمریکا گذشته است.
خداوند متعال چنین وضعیتی را به « زَبَدًا رَّابِيًا »‌تشبیه می کند. « زَبَدًا رَّابِيًا » حباب روی آب را می گویند، حباب اگر چه روی آب است و در جای بلندی نشسته است ولی رفتنی است « فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَاءً » خداوند می فرماید: این حباب علی رغم علو رفتنی است.
حقیقت این است که در آمریکا حاکمیت ملی وجود ندارد تا ملت برای خود تصمیم بگیرد، بلکه تمام قدرت و مراکز تصمیم گیری تحت تسلط و نفوذ لابیهای پرنفوذ و ثروتمند صهیونیسم می باشد،‌ لذا بدیهی است که شاهد تناقضهای بزرگ در تصمیم گیریهای این کشور باشیم.
رئیس جمهور کشورمان نیز زمانِ صحبت در سازمان ملل خطاب به آمریکا گفت: ما انتظار داریم که در آمریکا صدای واحد بشنویم ما الان سر نگرانی رئیس جمهور محترم را درعدم اتحاذ سیاست واحد از سوی دولتمردان آمریکا به عینه مشاهده می نماییم، آمریکا از یک طرف می گوید: اگر ایران توافق نامه را نقض کند به زورِ نظامی او را به میز مذاکره می کشانیم و از طرف دیگر خودش نقض پیمان می کند.
سران آمریکا حرف دل خودشان را این هفته از زبان رادیو «صدای آمریکا» بازگو نمودند،‌آنها گفتند: خواسته اصلی ما از ایران اینست که نظم نوین جهانی را بهم نزند، ایران باید در نظم نوین جهانی نه بعنوان عضو مزاحم بلکه به عنوان عضو منقاد و همراه حضور داشته، با اسرائیل کنار آمده و رفع خصومت نماید.
آمریکا در این مذاکره سه هدف عمده دارد و می خواهد گام به گام این سه هدف راهبردی را پیاده نماید.
در قدم اول می خواهد که ما را مهار نموده و انرژی هسته ای را متوقف نماید.
در گام دوم می خواهد که ما را به عقب واداشته و به حرکت معکوس مجبور نماید
و بلاخره در قدم سوم می خواهد فن آوری هسته ای را در ایران بکلی تعطیل نماید، چنانچه در لیبی این کار را انجام داد.
لیکن از آنجا که اطمینان دارند ایران زیر حرف زور نمی رود، جنگ روانی به راه انداخته و نقض پیمان می کند تا بلکه ایران تسلیم خواسته های آنها گردد. در چنین اوضاعی ایران در مقابل آنها باید مانور قدرت داده و اعلام می کرد که؛« در چنین شرایط مذاکره امکان پذیر نیست. اول باید مشخص شود که چرا شما نقض پیمان نموده اید و بعد با هم در مورد مسئله هسته ای مذاکره می نماییم.»
شایسته بود که ابتداء این اختلافات در اعمال تحریمها حل می شد و بعد به پای میز مذاکره می رفتیم. وقتی آنها اعلام می دارند در قدمهای بعدی اراک،‌ سانتیفیوژهای پیشرفته و فردو را تعطیل خواهیم کرد و یا مجلس سنای آمریکا تاکید می کند که ما منتظریم تعطیلات کریسمس به پایان برسد تا تحریمهای شدید را بررسی نماییم؛ در چنین وضعیتی ایران باید از خود اقتدار نشان دهد.
اگر این توافقنامه – که قطعاً‌ بیش از ایران به سود آمریکا می باشد- به حرکتهای خصمانه آنها خاتمه نداده و یا حداقل آن را کاهش ندهد چه فائده و اثری دارد؟ این نشان از خصومت بی پایان آنها است. در چنین شرایطی، نباید دائماً جهت مذاکره به دنبال آنها افتاده و تمنا نماییم.
اینجاست که مقام معظم رهبری به نکته مهمی اشاره نمود و می فرمایند: ما به اینها اعتماد نداریم، مسئله هسته ای بهانه است، آمریکا زمانی از خصومت خود دست بر می دارد که ملت ما را به ملتی منزوی، بی اعتبار و بی احترام تبدیل کند.
عزیزان ! هدف اصلی اینها تفوق اسرائیل در منطقه می باشد، اوباما می گوید: تعهد ما به اسرائیل از قداست بالایی برخوردار می باشد.
توجه کنید که اینها تعهد به اسرائیل را به چشم تقدس می نگرند، این موضع گیری از اعتقادات دینی آنها نشات می گیرد، چنانچه می گویند: اگر مسیح می خواهد ظهور کند باید یهود به دنیا حاکم شود و این مسئله را در بین مردم آمریکا به یک اعتقاد تبدیل نموده اند.
با این نگرش بدیهی است که از ایرانِ بدون انرژی هسته ای هم دست بر نمی دارند چرا که آنها از تفوق ایران در منطقه در هراسند لذا اگر ما در این مسئله هسته ای بصورت انفغالی حرکت کنیم، آنها شاخصهای قدرت دیگر از جمله توان موشکی، قدرت هوا و فضا، نانو تکنولوژی، سلولهای بنیادی، توانمندیهای نظامی و بالاخره آرمانهای بزرگ انقلابی ما را هدف قرار خواهند داد و در این مسیر و در جهت اهداف خود از ابزارهایی چون حقوق بشر و امثال آنها بر علیه ما استفاده نموده و ایران را محکوم خواهند کرد، چنانچه در هفته گذشته شاهد این مسئله و اتفاق بودیم.
عزیزان! آمریکا از دست ما عصبانیست چرا که ایران بدون کمک علمی سازمان انرژی هسته ای و قدرتهای بزرگ به این انرژی دست پیدا کرده و بدین ترتیب ساختار شکنی نموده و از نظم جهانی خارج شده است. آمریکاییها به هر کاری دست می زنند تا جلوی این پیشرفت هسته ای را بگیرند. حال راه حل مسئله چیست؟ برای این مسئله یک راه حل وجود دارد و آن همانست که مقام معظم رهبری بر آن تاکید نموده اند، دولتمردان ما نیز هر مسیری را که طی نمایند بالاجبار به این راه حل و مسیر باز خواهند گشت.

مقام معظم رهبری می فرمایند:

«سخن ما به مسئولین گذشته و حال انیست که اگر می خواهید در کشور پیشرفت و در امور گشایشی حاصل شود به ظرفیتهای متنوع و گسترده انسانی ، طبیعی و جغرافیایی ایران تکیه کنید (تاکیدبر توانمندیهای داخلی)

معظم له در ادامه می فرمایند: نگاه به درون و تکیه بر قدرت داخلی، راه حل واقعی مسائل و مشکلات موجود است. اگر ملتی به قدرت و توانمندیهای خود متکی باشد از اخم و یا تحریم دشمن متلاطم نمی شود و ما باید دنبال تحقق این هدف باشیم»

این هدف عزم ملی می خواهد که اتحاد و وثوق بین دولت و ملت، ما را به این اهداف عالی و مقاصد مقدس خواهد رساند. انشاء ا…