به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز، برای اولین بار سنای آمریکا در پیش نویس قانون بودجه فدرال سال ۲۰۱۷ بندهایی قانونی برای حفظ تمامیت ارضی گرجستان در نظر گرفته و به دلیل اشغالگری روسیه در گرجستان تحریم هایی اعمال خواهد داشت. همچنین کمک‌‌های بلاعوض به کشورهایی که استقلال و یا الحاق دو منطقه خودمختار آبخازیا و اوستیای جنوبی به روسیه را به رسمیت شناخته‌‌اند به کلی قطع خواهد شد.
در جریان دیدار نخست وزیر گرجستان در کاخ سفید با دونالد ترامپ، بر تداوم کمک‌‌های اطلاعاتی و امنیتی برای حفظ تمامیت ارضی گرجستان تاکید شد. اصولا چنین بیاناتی در قفقاز جنوبی برای کشورهایی که تمامیت ارضی شان نقض شده است می‌تواند حمایتی بین المللی تلقی شود ولی مناقشه قره باغ به عنوان بخشی از سیاست خارجی آمریکا به منظور اعمال نفوذ در منطقه بوده و نیز میدان جنگ نیابتی با روسیه و فرانسه به عنوان دیگر روسای گروه مینسک است.
این استراتژی با تغییر دولت های مختلف در دو دهه گذشته در آمریکا کماکان حفظ شده است زیرا برای جلوگیری از رهبری بلامنازع روسیه در دو منطقه دریای سیاه و خزر گرم نگه داشتن تنورهای بالقوه تنش زا سلاحی بسیار کارا بوده است.
بر اساس قانون مصوبه ۶ می سال جاری کمک های انجام گرفته از سوی ادارات دولتی آمریکا به بخش های جدایی طلب از گرجستان قطع شده است و آمریکا مستقیم وارد کارزار با روسیه شده اما در مورد مناقشه قره باغ چنین موضع گیری عملا مشاهده نمی‌شود.
در پیش نویس بودجه مصوب از سخنگوی دولت خواسته شده است تا اطلاعات کاملی در خصوص تحرکات روسیه در اوستیای جنوبی و آبخازیا در عرض ۹۰ روز جمع آوری کند. مهم‌ترین بخش این مسئله عدم اجازه به رسمیت یافتن بخش‌های جدایی طلب درمحافل بین المللی است. این در حالی است که رئیس جمهور خودخوانده جدایی طلبان قره باغ خانه خود در نزدیکی کنگره را به سفارتی برای رایزنی با سیاسیون و نمایندگان کنگره تبدیل کرده است.
در سال ۲۰۰۷ دولت اوباما سعی داشت با برقراری روابط میان ترکیه و ارمنستان موضوع قره باغ را از ترکیه کاملا جدا کند اما وقتی این ایده ناموفق از آب درآمد متوجه شدند که ایروان هر روز فقیرتر شده و به دامن روسیه می‌افتد لذا از این طرح نیز عبور کردند اما اگر اندکی عمیق‌تر به موضوع پرداخته شود می‌توان نتیجه گرفت که اگر روزی طرح دومین دولت ارمنی در قفقاز به آرشیو دولتی مسکو سپرده شود انتظار لغو اتوماتیک این طرح از سوی غربی‌ها بسیار ساده لوحانه است.
تمامی این گفته‌ها و مستندات نشان دهنده استاندارد دوگانه غرب و آمریکاست. تمامی این مناقشات اعم از اوستیای جنوبی، آبخازیا و قره باغ ماهیتی یکسان دارند. مداخله از خارج، جدایی طلبی، جنگ و نهایتا نقض تمامیت ارضی اما موضع گیری در قبال آن‌ها با سیاست دوگانه غرب صورت می‌گیرد.
