در ایران شعور قومی و شعور اسلامی مکمل یکدیگر می باشد

در مصاحبه مرکز «اتنوگلوبوس» با سفیر ایران در جمهوری آذربایجان مطرح شد:در ایران شعور قومی و شعور اسلامی مکمل یکدیگر می باشد

به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز ،محسن پاک آئین سفیر جمهوری اسلامی ایران در آذربایجان در مصاحبه خود با مرکز «اتنوگلوبوس»، جایگاه شعور ملی در جامعه و مکمل بودن شعور قومی و اسلامی برای یکدیگر، همچنین گونه های آن را توضیح داده است:

س – در ایران شکل گیری شعور ملی از چه زمانی آغاز شده است؟

ج – اکثریت مردم ایران مسلمان هستند. از زمان ظهور اسلام به بعد، همه اقوام کشورمان اسلام را پذیرفته اند. از آن پس در ایران تفکر غیر اسلامی وجود نداشته است. ایران مانند اتحاد شوروی نبوده است که در آن گاهی مسیحیان و گاهی کمونیست ها سر کار بیایند. در طول قرن ها در ایران مسلمانان در حکومت بوده اند. البته در برخی دوره های تاریخ ایران، حکومت های شاهان تفکر دینی مردم ایران را در سیاست های دولتی خود در نظر نگرفته اند، اما پس از انقلاب اسلامی، مردم ایران علاوه بر تداوم هویت دینی خود تاکید داشت و تفکر اسلامی به عنوان یکی از اساسی ترین منابع دولت و سیاست بود.

از نظر قومیتی در ایران همواره اقوام مختلفی همچون ترک ها، کردها، بلوچ ها، لرها و قومیت های دیگری زندگی کرده اند. عامل همبستگی این اقوام نیز اسلام بوده است.

در طول تاریخ در ایران هیچ گاه مناقشات قومیتی وجود نداشته است. مثلا میان اعراب و ترک ها و یا لرها و کردها و یا میان اقوام دیگر مناقشه و درگیری وجود نداشته است. به همین خاطر مردم ایران قومیت خود و هویت دینی خود را خفظ کرده اند. می گویند: «من کرد هستم، اما مسلمانم» و یا: «من ترک هستم، اما مسلمانم» و…

اقوام موجود در ایران ضمن حفظ و حراست از هویت قومیتی ، خود را مسلمان می دانند. در ایران میان سنی و شیعه نیز هیچ گاه نزاع نبوده است. آنها همواره در امن و امان زندگی نموده اند. چون همگان به یک دین معتدل همچون اسلام باور داشته اند.

پس از انقلاب اسلامی این نگاه مستحکم شده و تثبیت یافت. عامل شکست تلاش دشمنان برای ضربه زدن به ایران نیز وحدت ملی بود. با وجود اشغال اراضی عرب نشین ایران به وسیله صدام حسین که از سوی ابرقدرت های جهان مورد حمایت قرار می گرفت، ترک ها، کردها و لرها و بقیه اقوام برای حفظ میهن خود جنگیدند. علت محبت مردم ما به میهن خود در واقع مسلمان بودن آنها می باشد. بر اساس حدیث نبوی (ص)، دوست داشتن میهن از ایمان به شمار می آید. ایرانیان نیز به این مسأله باور داشته و رعایت می کنند.

در ایران 15 قومیت زندگی می کنند که بزرگ ترین آنها ترک های آذربایجانی است. قومیت های کم شمار نیز ازبک ها و ترکمن ها می باشند. تعداد کردها و لرها نیز بیشتر است. این اقوام در سرزمین ایران هم به صورت متراکم و هم به صورت مخلوط زندگی می کنند. در کشور ازدواج های مخلوط نیز وجود دارد.

س – ا در ایران اقوام مختلف می گویند: «من ترک هستم، اما ایرانی ام!» «کرد هستم، اما ایرانی ام!» جایگاه هویت قومیتی در شعور ملی ایران چگونه شکل گرفته است؟ کجا و در چه شرایطی شعور قومیتی ظهور پیدا می کند؟

ج – آداب و رسوم موجود ملی در ایران را همه اقوام ایرانی رعایت می کنند. همه اقوام ایرانی نوروز را جشن گرفته و «سفره هفت سین» را تزیین می کنند. علاوه بر این، هر یک از اقوام آداب و رسوم مخصوص به خود را دارند. آداب و رسوم ازدواج، موسیقی، زبان ها و لباس ها از یکدیگر متفاوت می باشد. به زبان اقوام مختلف ایرانی فیلم ها ساخته شده و برنامه های رادیویی و تلویزیونی وجود دارد. اقوام ایرانی با لباس های ملی خود در جامعه ظاهر می شوند و همگان به این مسأله احترام می گذارند.

س – آیا نشان زرتشت از منابع غرور ایرانیان به شمار می آید. ایرانیان تا ظهور اسلام پیرو آئین زرتشتی بوده اند و نمی توان این موضوع را از شعور مردم خارج نمود…

ج – آئین زرتشتی دین ایرانیان قدیم است. به همین خاطر اشیاء و آداب و رسوم مربوط به دوره زرتشتی مورد احترام می باشد. شما می توانید آثار مربوط به زرتشت را در تخت جمشید مشاهده نمایید. پرسپولیس مهد تاریخ ایران قدیم می باشد.

مردم ایران علاوه بر اسلام به تمدن قدیم پنج هزار ساله خود نیز افتخار می کند. معتقدیم که اولین منشور حقوق بشر را کوروش بزرگ به رشته تحریر در آورده  است. در ترکیه تمدن عثمانی با فرهنگ اسلامی آغاز شده است. به همین خاطر می توانید در نشان ها و علائم آنها رد پای اسلام را مشاهده نمائید. اما تمدن ایرانی با اسلام آغاز نشده و قبل از اسلام هم وجود داشته است. به همین خاطر نسبت به تمدن قبل از اسلام با احترام برخورد می نمائیم. بر همین اساس است که شما در ایران می توانید هم آثار اسلام و هم رد پای تمدن بسیار قدیمی و کهن را مشاهده نمائید.

س – شعور قومیتی یک شعور ناخودآگاه است. ایرانیان می توانستند به جای مسلمان، مسیحی هم باشند. هم اکنون منسوب بودن به تمدن ایرانی و شعور اسلامی چگونه خود را نشان می دهد؟ آیا در میان این دو مقوله تقابل وجود دارد؟ و کدامیک از آنها بر دیگری پیشی می گیرد؟

ج – ما در هیچ دوره ای از تاریخ تقابل میان تمدن ایرانی و هویت اسلامی را مشاهده نکردیم. ایرانیان به صورت داوطلب، اسلام را پذیرفته و پس از پذیرش اسلام علیه آن هیچ اقدامی انجام نداده اند. تمدن ایرانی و تمدن اسلامی تأثیر مثبت و متقابل بر یکدیگر داشته است.

مرتضی مطهری که دانشمند فیلسوف ما هستند، کتابی را به نام «خدمات متقابل اسلام و ایران» در همین خصوص نوشته است. هر کسی که خواهان شناخت ایران است، همین کتاب را مطالعه نماید. اقوام موجود در ایران هیچ گاه علیه اسلام قیام نکرده اند. اصحاب نزدیک امام علی (ع) از ایرانیان بوده اند. سلمان فارسی که یکی از اصحاب نزدیک پیامبر اسلام (ص) است، ایرانی می باشد. در میان شهیدان کربلا که به همراه امام حسین (ع) به شهادت رسیدند، ایرانیان هم هستند. ایرانیان در مصر و در سرزمین های دیگر تمدن ایران را  ترویج نموده اند. جهان بینی اسلامی به قدری انسان دوستانه بوده که مردم آن را به آسانی می پذیرفتند.

دوره صفویان دوره شکل گیری تشیع و اسلام می باشد. شما نمی توانید در طول تاریخ با عصیانگری ایرانیان برعلیه اسلام مواجه شوید.

در ایران میان تمدن اسلامی و ایرانی همواره وحدت وجود داشته است. برخی حاکمان ایرانی با وجود اینکه متدین نبودند، برای جلب حمایت مردم، خود را به عنوان مسلمان نشان می دادند.

 دوره حکومت پهلوی برای مسلمانان ایرانی بسیار سخت بود. خاندان پهلوی با توجه به این که متمایل به غرب بودند، به اسلام اعتقادی نداشتند. اما آنها نیز با توجه به عدم توانایی در برابر فشارهای مردمی، خود را به عنوان مسلمان معرفی می نمودند. در مراسم های عزاداری امام حسین (ع) شرکت نموده و به زیارت حج می رفتند. آنها خوب می دانستند که ایرانیان مسلمان هستند و به غیر مسلمان اعتماد نمی ورزند. دانشمندان ایرانی در برابر کسانی که از غرب به ایران آمده و در این کشور جهان بینی غربی را تبلیغ و ترویج می نمودند و بدین وسیله قصد ایجاد تفرقه در کشور را داشتند، ایستاده اند.

س – تشکیل حکومت منطقه ای کردستان در عراق، تقویت ترکیه به یک دولت و وجود دولت آذربایجان در سیاست قومیتی ایران چه نوع تغییراتی را بوجود می آورد؟ مثلا روسیه با در نظر گرفتن عامل ترک در منطقه با اقوام و ملل ترک در قفقاز همکاری فعالی را دارد. همچنین، در ماه آوریل در ایران یک کنفرانس مشترک میان ایران و ترکیه در خصوص زبان ترکی برگزار خواهد شد…

ج – ما در ایران  خطری ناشی از قومیت را نمی بینیم. وجود مشکل قومیت ها در کشورهای منطقه به معنای سرایت آن به ایران نیست. در سالروز پیروزی انقلاب ایران هزاران انسان بدون در نظر گرفتن وابستگی قومیتی به کوچه و خیابان ها سرازیر شده حمایت خود از انقلاب اسلامی را به نمایش می گذارند. یکی از علل آن این است که دولت ایران برای بهبود رفاه و فرهنگ و هویت اقوام مختلف ایرانی هر کار لازم را انجام می دهد.

در ایران میان مسؤولان و مردم ارتباط و هبستگی قلبی وجود دارد. این احساس با همه اقوام یکی است. اگر اقوام ایرانی با یکدیگر متحد نبودند، در میان تحریم های دراز مدت که علیه کشورمان به اجرا گذاشته شده است، نابود می شدیم.

جنگ هشت ساله صورت گرفته علیه ایران یک امتحان بود. در این امتحان همه اقوام ایرانی شرکت نمودند. غیر از ایران به هیچ یک از کشورهای جهان تحریم های طولانی مدت و با شروط سنگین اعمال نشده است.کشورهای لیبی، عراق و کوبا با کمترین تحریم ها به زانو در آمده اند. اما ایران در زمان تحریم ها پیشرفت نمود. ما در زمان تحریم ها بود که انرژی هسته ای را بدست آورده و به یکی از 10 کشور هسته ای جهان تبدیل شدیم. در زمان تحریم بود که امکانات نظامی خود را تقویت نموده و به فضا ماهواره فرستادیم. این هم در سایه وحدت ملی میسر شده است.

اگر در ایران مشکلات قومیتی وجود داشت، نمی توانستیم این همه موفقیت بدست بیاوریم. در ایران دولت، اقوام و قومیت های مختلف را مورد حمایت قرار می دهد و اقوام و قومیت های مختلف از دولت پشتیبانی می نمایند. همه ما ایرانی و هم میهن هستیم. باهم کشورمان را می سازیم. اقوام ایرانی یکدیگر را دوست دارند.