نقطه کور در روابط جمهوری آذربایجان و رژیم صهیونیستی؛ پارادوکس بر سرِ «سه تابعیتی»!

دستگیری الکساندر لاپشین در 13 دسامبر با همکاری پلیس بین الملل در بلاروس و اعاده وی به جمهوری آذربایجان از طرف دولت بلاروس تضادی را در روابط جمهوری آذربایجان و رژیم صهیونیستی هویدا می‌کند.
به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز، معاون دادستان کل بلاروس در حالی با درخواست استرداد لاپشین به جمهوری آذربایجان موافقت کرد که این موضوع به دقت از سوی مقامات رژیم صهیونیستی رصد می‌شد.
الکساندر لاپشین که دارای تابعیت اوکراین، روسیه و رژیم صهیونیستی بوده است به جرم سفر غیرقانونی به داخل مرزهای آذربایجان و نیز تبلیغ علیه این کشور، جهت رسیدگی به اتهاماتش تحویل مقامات قضایی جمهوری آذربایجان شده است.
بنابه اظهارات دادستان کل باکو این وبلاگ نویس ضمن سفرهای متعدد به مناطق اشغالی جمهوری آذربایجان در وبلاگ شخصی خود از تجزیه قره باغ و تشکیل دولت مستقل در این منطقه که به طور رسمی و طبق قوانین بین المللی بخشی از خاک جمهوری آذربایجان می‌باشد، حمایت کرده است.
لازم به ذکر است که مقامات رژیم صهیونیستی تلاش‌های دیپلماتیک زیادی برای جلوگیری از استرداد این وبلاگ نویس نمودند اما نکته قابل تامل روابط بین آذربایجان و رژیم صهیونیستی است. دولت آذربایجان که به گفته خود روابط عمیق تجاری و سیاسی با این رژیم دارد و عمده تسلیحات و ادوات جنگی خود را از آنجا تامین کرده و بخش قابل توجهی از نفت مورد نیاز آنها را تامین می‌نماید، با پافشاری مقامات رسمی رژیم در جلوگیری از استرداد یک وبلاگ نویس مواجه می‌شود.
آذربایجان به عنوان یک کشور مسلمان چگونه می‌تواند وارد معاملات سیاسی-تجاری با رژیمی شود که شهروندش تمامیت ارضی آن را نقض نموده و مقامات رسمی آنها نیز از تمامی راه‌های دیپلماتیک برای جلوگیری از استرداد وی استفاده نمایند؟
بخش قابل توجه قضیه اینجاست که دستگیری لاپشین در 13 دسامبر همزمان با سفر نتانیاهو به آذربایجان بوده است. کسی که جمهوری آذربایجان را به عنوان امن ترین نقطه برای زندگی یهودیان به شمار آورده و مقامات آذربایجانی نیز آنها را به عنوان دوست و شریک اقتصادی قلمداد کرده‌اند.
این پارادوکس دوستی در عین دشمنی جای بسی تامل دارد، رژیم صهیونیستی با سیاست یکی به نعل و یکی به میخ از یک طرف خود را دوست مردم آذربایجان و شریک استراتژیک آنان می‌داند و از طرف دیگر با پیگیری جدی استرداد لاپشین به طور غیر مستقیم آب در آسیاب دشمن آذربایجان می‌ریزد. به نظر می‌رسد زمان آن رسیده است که مقامات آذربایجان در روابط خود با رژیمی که سیاست خارجی خود را بر مبنای تقویت غیر مسلمانان در برابر مسلمانان قرار داده است تجدید نظر نمایند.