برخی از پژوهشگران دانشگاه کلمبیا اخیرا اعلام کرده اند که دستگاه های حکومتی رژیم باکو در حال تحریف داده های مستند تاریخی به ویژه در حوزه نقشه های تاریخی هستند.
به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز، این پژوهشگران کنفرانس ها و سمینارهای متعددی را در دانشگاه های لندن و کلمبیا با محوریت همین موضوع گذرانده اند. شبکه خبری Press Tv ماه گذشته گزارشی نیم ساعته از تحقیقات این محققان ایرانی پخش کرد.
روبن قالیچیان محقق تبریزی – ارمنی است که اکنون در انگلستان به پژوهش در خصوص قفقاز ادامه می دهد.
وی می گوید: «نام انتخاب شده برای [کشور] آذربایجان در گذشته هرگز برای قلمرویی که امروزه توسط دولت آذربایجان کنترل می شود بکار برده نمی شد بلکه نام یک استان در جنوب رود ارس و در همسایگی ایران بود».
او اخیرا طی سمیناری در دانشگاه لندن نسبت به جعل و دست بردن به نقشه های تاریخی در جمهوری باکو هشدار داده و گفته است که نهادهای تاریخ ساز این کشور سعی دارند از طریق روش های رایانه ای تفکیک بین آران و آذربایجان را در نقشه های تاریخی محو نمایند.
گفتنی است در طول تاریخ هیچگاه نام آذربایجان به منطقه شمال ارس(ناحیه مسلمان نشین قفقاز جنوبی) اطلاق نمی شد. مدارک و مستندات تاریخی از جمله نقشه ها قدیمی منطقه و کتاب های جغرافیایی دوران اسلامی موید این ادعا است. با این وجود اخیرا کوشش هایی از سوی جریان های تاریخ ساز در جمهوری باکو جهت محو تفکیک بین آران و آذربایجان در جریان است.
نبرد تواریخ در قفقاز جنوبی: ترسیم دوباره ی نقشه آذربایجان، ارمنستان و ایران
دکتر گالیچیان در کتابش با عنوان «نبرد تواریخ در قفقاز جنوبی: ترسیم دوباره ی نقشه آذربایجان، ارمنستان و ایران» درباره انگیزه ها و روش شناسی به کار گرفته شده توسط تاریخ نویسان و جغرافی دانان ترکزبان قفقازی در قرن گذشته برای خلق دوباره تاریخ، مرزها و حتی قومیت این منطقه ی بی ثبات از نظر تاریخی، صحبت می کند.
جمهوری ای که در زمان شکل گیری اش در 1918 تنها جمهوری اتحاد جماهیر شوروی بود که بر اساس یک گروه قومی ریشه دار ایجاد نشد، بلکه از استراتژی هایی که به ویژه از اتحاد جماهیر شوروری و سپس از جنبش پان ترکیسم اقتباس کرده بود برای خلق یک قومیت/اسطوه ناسیونالیستی که در تضاد با واقعیت جغرافیایی و تاریخی منطقه است، استفاده کرده است.
در این کتاب ، تمرکز ویژه ای بر سلسله اقدامات جمهوری به اصطلاح آذربایجان برای دزدی تاریخی – جغرافیایی از ارمنستان و سه استان آذری نشین ایران شده است؛ کوشش هایی که از سرزمین های همسایه یعنی گرجستان و قفقاز شمالی چشم چوشی می کند.
به گزارش آذریها یکی دیگر از تناقض های ادعاهای جمهوری باکو در خصوص آذری های جهان عدم توجه به حقوق حقه 3 میلیون آذری در ترکیه است که در این کشور به رسمیت شناخته نشده و از آنان با عنوان «جعفری» یاد می شود. شاید یکی از گناهان این گروه به زعم پان آذریست ها، شیعه بودن آنان باشد. اما حقیقت این است که در سالهای گذشته آذریهای شیعه در ترکیه که اغلب استان هایی مانند قارص، ایغدر و … متمرکز هستند، از نواحی مختلف تهدید شده اند. اما جمهوری باکو همواره سعی کرده است که این مرکز آذری نشین چشم پوشی نماید.
گفتنی است سایت باکویی ویتورال نسبت به دست از پژوهش های علمی در محافل آکادمیک اعتراض کرده و طی گزارشی به عنوان یک تهدید از این فعالیت ها نام برده است. آنها معتقدند که چنین پژوهش هایی در نهایت این حقیقت را نمایش می دهند که کشوری به نام آذربایجان در طول تاریخ وجود نداشته است و پس از فروپاشی شوروی بود که چنین ماهیتی ظهور یافت.
هر چند این موضوع برای بیشتر مردم جهان امری بدیهی است اما در تضاد با تحریفات تاریخی قرار دارد که به نسل جوان این کشور نوظهور
دکتر قالیچیان، محقق تبریزی دانشگاه لندن
در طی دو دهه گذشته آموزش داده شده است. در مکتب تاریخ نگاری باکو، کشوری موسوم به آذربایجان از سپیده دم تاریخ وجود داشته و موسس امپراتوری های بزرگی مانند اشکانی، صفوی و… بوده است. به زعم آنان این کشور در قرارداد ترکمن چای از سوی فارس ها(حکومت قاجار !) و روس ها به دو بخش تقسیم و اشغال شده است. اخیرا قوم گرایان کُرد نیز ادعاهایی مبنی بر وجود کشوری واحد به نام کردستان بزرگ در برهه ای از تاریخ مطرح کرده اند.
وب سایت ویتورال آذ. در گزارش خود به یک فیلم دیگر در همین باره اشاره کرده است که در آن آکادمیسین های ایرانی مانند کاوه فرخ و فریدون جنیدی (رئیس بنیاد نیشابور) به اظهار نظر کارشناسی در خصوص تاریخ منطقه می پردازند.
این سایت از نویسندگان باکو می خواهد به این دست اظهار نظرها پاسخ مناسبی بدهند.
تصویری از کتاب دکتر قالیچیان
نقشه ای تاریخی از آکادمی علوم جمهوری باکو که تفکیک بین آذربایجان و آران دیده می شود
یک نقشه تاریخی و تخصصی دیگر از منطقه که نشان گر اطلاق آذربایجان به جنوب رود ارس است
