سومین شب قدر نیز همانند نخستین و دومین شب های قدر با حضور گسترده و معنوی شمار کثیری از مردم جمهوری آذربایجان در مساجد مختلف این کشور برگزار شد.
به گزارش پایگاه خبری حقایق قفقاز، برگزاری مراسم های پرازدحام شب های قدر در مساجد جمهوری آذربایجان، امسال علاوه بر اینکه نشان دهنده میزان پایبندی به دینداری و عبودیت در این کشور است، نشانه ای از پیوند عمیق مردم دین دار جمهوری آذربایجان با مرجعیت دینی و مقام عظمای ولایت نیز است.
مراسم های شب های قدر جمهوری آذربایجان به این علت نشانه پیوند عمیق مردم دین دار با مرجعیت عظیم الشأن است که اداره دولتی مسلمانان قفقاز براساس تقویمی که از یک سال قبل تنظیم شده بود، ماه رمضان را یک روز قبل از رویت شدن هلال این ماه آغاز کرده بود و بر همین تقویم نیز پافشاری می کرد.
برغم تاکید منابع رسمی و دولتی بر تقویم از پیش تهیه شده اداره مسلمانان قفقاز، دینداران جمهوری آذربایجان در شب های قدر نشان دادند که مبانی شرعی را ، از هر ملاحظه دیگری برتر می دانند.
حاج شاهین حسنلی در سومین مراسم شب قدر در مسجد مشهدی داداش با تشریح عوامل روحیه دهنده به انسان ها که عبادات و راز و نیازهای ماه مبارک رمضان از جمله آن عوامل است، گفت: شرایط ما انسان ها در ایام پس از ماه رمضان، مشابه حال حضرت آدم ابوالبشر پس از خروج از بهشت و گریه کردن هایش می شود. روح انسان به مرحمت نیازمند است. عید و بهره مندی روح انسان از لذت، به مرحمت بستگی دارد. ما برای لذت بردن از مرحمت و رحمت و محبت خلق شده ایم. عالی ترین جلوه شکوه و اعتلای روح ما، لذت بردن از مهربانی است.
حاج شاهین حسنلی درباره گریه ها و راز و نیازهای انسان ها در شب های قدر گفت: آنگاه که خوشحالی به حد اعلاء می رسد، اشک از چشم انسان جاری می شود. اشک در هر موردی به معنای غم و کدر نیست. انسان موجودی سطحی نیست که شادی و نحوه ابراز شادی اش سطحی باشد. شادی فقط به معنای خنده با قهقهه نیست. بعضا شادی چنان عمق می گیرد که بی اختیار انسان، اشک چشم جاری می شود. اشک شادی. در همین مجلس وقتی دقت می کنم، می بینم که با بیان اینکه ” خدا همه مان را خواهد بخشید” ، انسان ها شروع به گریه می کنند. این گریه، نشانه غم نیست، بلکه نشانه شوق و شادی و لذت است.
امام جماعت مسجد مشهدی داداش تاکید کرد: نباید از گریه و اشک ترس داشت. دوازده ماه سال را همینطوری هم ماشاءالله ( با کنایه) در حال رقصیم. سالی یک بار، در زمانی که شادی حقیقی سراغ انسان می آید، هم تبسم ایجاد می کند و هم اشک چشم را جاری می کند. این، نشان می دهد که شادی انسان به اندازه وجود خود انسان عمق دارد. این به معنای غم نیست. انسان شاد است و در همان حال شادی به هنگام دعا و مناجات با خداوند، اشک چشمانش جاری می شود. این، اصیل ترین شادی و خوشحالی است که نمی توان آن را توضیح داد.
حاج شاهین حسنلی، همچنین در رد شبهه های مطرح شده در باره قرآن به سر گرفتن مومنان در شب قدر گفت: در احادیث از ائمه وارد شده است که آن عزیزان قرآن به سر گرفته و دعا کرده اند. ثانیا، این چه بدی دارد که یک ملت، کتاب را بر سر خود گذاشته و دعا می کند. حتی نوشته ای از یک آتئیست ( رد کننده وجود خدا ) را خوانده بودم با این مضمون که «این کار خوبی است، اگر کسی کتاب را بر روی سرش می گذارد، باید او را تحسین کرد که بجای سر بریدن، کتاب را بر روی سر خود بلند می کند». اگر ملتی به علم و معرفت و کتاب ارزش می گذارد و آن را بر روی سر خود جای می دهد، وضعیت خیلی مثبتی است. این، همچنین مظهر احساسات است. یعنی انسان ها در شب نزول قرآن، در شب قدر، تاکید می کنند که جایگاه قرآن بر روی سر ما قرار دارد. اما، برخی ها وجود دارند که سعی می کنند در هرچیزی، موردی منفی بیابند. اما، این قرآن به سر گرفتن، وضعیتی بسیار مثبت و منظره ای زیباست که هزاران انسان کتاب را به روی سر خود بلند کرده اند. ملت ما هم طی قرون متمادی به خاطر همین احوالش، در مقابل تندروی ایستاده است. این محبت و مرحمت و احساس که در مردم ما وجود دارد، از تندروی جلوگیری کرده است. برخی ها به همین خاطر، از این احساسات خوششان نمی آید تا بتوانند همان افکار تندروانه را تبلیغ کنند و رواج دهند. اگر از دین، این احساسات را خارج کنند، از دین چیزی باقی نمی ماند و آنچه باقی می ماند فقط تندروی و تحکم خشن است. حال آنکه دین، رحمت و مرحمت و محبت و مهربانی است. »
