رسانه‌‌‌های ارمنستان وضعیت کنونی کشور را با اوکراین مقایسه کرده و خود را برای اقدامات مشابه روسیه در اوکراین و گرجستان آماده کرده‌‌‌اند. کورسوی امیدی که با روی کار آمدن پاشینیان در دل مردم ارمنستان روشن شده بود با سقوط احتمالی دولت پاشینیان از بین خواهد رفت.
به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز، نخست وزیر ارمنستان که با امیدهای زیادی راهی بروکسل شده بود تا در نشست ناتو توشه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای برای خود و کشورش فراهم کند با دست‌‌‌‌‌‌های خالی بازگشته و برای راضی نگه داشتن توده مردم خود لاجرم به اقدامالت عوامفریبانه دیگری متوسل خواهد شد.
ادام به سفر به قره باغ اشغالی پس از بازگشت ناکام از بروکسل و سخنرانی بر علیه جمهوری آذربایجان و درخواست از مردم ارمنستان مبنی بر آمادگی برای جنگ احتمالی همه و همه نشان از سیاست خارجی ناموفق این نخست وزیر تازه کار دارد.
زمان برای پاشینیان و دولت جدید وی به سرعت در حال گذر است و مردم ارمنستان با گذر زمان به دنبال نتایج واقعی انقلاب خود به خصوص در عرصه اجتماعی و اقتصادی هستند. اما با توجه به این که سیاست داخلی و خارجی ارمنستان در امتداد سیاست اشغالگری این کشور قرار دارد به این دلیل امیدوار بودن به نتایج مثبت احتمالی در چشم انداز آینده این کشور مشاهده نمی‌شود.
نمونه بارز اقدامات عوامفریبانه مقامات ارمنستان اینکه وزیر دفاع ارمنستان به دنبال نخست وزیر این کشور فرزند خود را برای انجام خدمت سربازی آن هم در ۱۶ سالگی به خط مقدم جبهه قره باغ می‌فرستد. حال در این شرایط باید پرسید آیا اعزام دو نوجوان به خط مقدم قره باغ از سوی مقامات ارمنی آیا موضع ارتش این کشور را تقویت خواهد کرد؟ ویا باری از دوش اقتصاد ورشکسته این کشور برخواهد داشت؟
طبیعتا پاسخ منفی است. برای تقویت ارتش یک کشور باید ابتدا اقتصاد پویایی وجود داشته باشد و برای داشتن آن اقتصاد پویا نیز بالطبع باید علاوه بر داشتن منابع لازم، شرایط برقراری ارتباط با جهان خارج و انجام مبادلات تجاری فراهم باشد که هیچکدام از این شروط برای ارمنستان منفعل وجود ندارد. حتی لابی ثروتمند ارمنی در خارج از ارمنستان نیز حاضر نیست سر کیسه را برای وعده‌های توخالی نیکول پاشینیان شل کند. زیرا به افسانه های اصلاحات در داخل ارمنستان با شرایط حاکم باور ندارد.
شرایط به وجود آمده بیانگر این واقعیت است که با تداوم این وضعیت ارمنستان هنوز هم باید چشم به دستان روسیه بدوزد. روسیه ای که سلاح و انرژی با وام های مدت دار را نیز به این راحتی و بدون اثبات وفاداری ایروان به کرملین در اختیار ارمنستان قرار نمی دهد. و البته رفتار سیاسی پاشینیان و دولت غربگرای وی نیز به خوبی این اعتماد و وفاداری میان طرفین را خدشه دار کرده است.
در این میان به نظر می رسد دولت تازه کار ارمنستان به خوبی سردرگم شده است اما در طرف مقابل کذملین دقیقا می داند به دنبال چیست و این بزرگترین خطر برای دولت فعلی ارمنستان است. رسانه های داخلی ارمنستان نیز متوجه این واقعیت شده و انتقادات خود از حکومت را افزایش داده اند.
رسانه های ارمنستان وضعیت کنونی کشور را با اوکراین مقایسه کرده و خود را برای اقدامات مشابه روسیه در اوکراین و گرجستان آماده کرده اند. کورسوی امیدی که با روی کار آمدن پاشینیان در دل مردم ارمنستان روشن شده بود با سقوط احتمالی دولت پاشینیان از بین خواهد رفت.
وخامت اوضاع باز به اینجا ختم نمی شود. بنابر ادعای روزنامه های محلی، دولت قبلی و در واقع دارو دسته سرژ سارکیسیان با ایجاد موانع در عملکرد دولت جدید مانع انجام اصلاحات جدی در حوزه های اجتماعی می شوند. همچنین اعضای وفادار به سارکیسیان در ساختار قدرت با خارج کردن اندک سرمایه موجود در داخل کشور به هرچه بیشتر فلج شدن اقتصاد کنونی کمک می کنند.
به نظر می رسد پاشینیان چندان هم که تصور می شود با نیروهای پاکدست و صادق در اطراف خود سروکار ندارد و ادامه این روند وی را به سرنوشت رهبران غربگرای اوکراین دچار خواهد کرد. شاید هم شمارش معکوس برای پاشینیان و حامیانش آغاز شده و انقلاب ارمنستان به زودی فرزندان خود را خواهد بلعید.
مرتضی جعفرپور مقدم
