همزمان با حملات تروریستی داعش در تهران و تهدید امنیت کشورمان از سوی گروه های تکفیری وابسته به عربستان، سایت ضد ایرانی اولکه در جمهوری آذربایجان ، به زعم خود به بررسی گزینه های «مرگ و تجزیه ایران» پرداخته و از تشکیل یک کشور چهل میلیونی جدید در شمال ایران که ماحصل تجزیه استان های شمالی آن است، سخن گفت.
به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز، پایگاه اینترنتی «اولکه» در مقاله ای تحت عنوان «آیا آذربایجان بزرگ تحقق می یابد؟»، سیر تاریخی تلاش های شوروی و آمریکا برای ایجاد «آذربایجان بزرگ» با تجزیه مناطق شمالغرب ایران و الحاق آن به جمهوری آذربایجان را بررسی کرد.
این سایت همچنین با استناد به اظهارات دینا رورباکر (کنگرسمن امریکایی) در ٢۰١٢ مبنی بر طرح سناریو تجزیه آذربایجان از ایران و الحاق استان‌های شمالی به جمهوری آذربایجان ،مدعی شد که این سناریو هنوز زنده هست و « پس از بررسی های مخفیانه، برای اجرا به مقامات دولتی [کدام دولت؟] ابلاغ شده است».
نکته جالب اینجا است که مقاله مزبور در روز ٨ ژوئن ٢۰١۶ یعنی یک روز پیش از اظهارات جنجالی رورباکر در سنای امریکا منتشر شده است که نمی تواند تصادفی باشد. این سناتور جمهوری‌خواه روز جمعه در یکی از کمیسیون های سنا گفت، شاید ایالات متحده بتواند از نیروهای تکفیری برای نابودی جمهوری اسلامی ایران استفاده کند!
دینا روراباکر ارتباطات وثیقی با برخی از جنبش های تجزیه طلب در اروپای شرقی و قفقاز داشته و دارد و تا کنون چندین بار به باکو سفر کرده است. وی همچنین در سخنرانی های سازمان تروریستی مجاهدین خلق شرکت کرده است و به نظر می رسد برخی لابی های رسانه ای در باکو تحت تاثیر دسیسه های وی قرار گرفته اند. با فشار و اعما نفوذ وی بود که بخش آذری صدای امریکا در ٢۰١٣ یک بخش داخلی به نام «آذربایجان ایران» تاسیس کرده و به صورت روزانه به تولید محتوا علیه تمامیت ارضی ایران پرداخت.
به طور کلی به نظر می‌رسد که برخی از افراد و نویسنده های ساده‌لوح در آذربایجان (مانند حکت حسن اف) که به عنوان عروسک خیمه شب بازی امریکایی ها و اسرائیلی ها عمل می‌کنند،بر این باوراند که شیرازه کشور ایران با یک حمله تروریستی از هم گسیخته شده است و در نتیجه آنها نیز می توانند افکار خام و کودکانه خود را پیاده کنند. این در حالی که بیست درصد از خاک جمهوری آذربایجان به عنوان یک کشور شکست خورده از سوی ارمنستان تصرف شده است!
از سوی دیگر این افکار نشان میدهد که کوچک‌ترین حسن نیتی در آذربایجان نسبت به ایران وجود ندارد و عده ای در آنجا منتظر ظهور اندک ضعفی در ایران هستند تا نیات شوم خود را علیه بقای کشور پیاده کنند.
جای تاسف و البته تامل است که کسانی که از ما انتظار کمک برای جنگ با ارامنه در قراباغ را دارند با کوچک ترین حادثه منفی در داخل کشور اعم از زلزله یا حمله تروریستی به اظهار شادمانی پرداخته و قصد نابودی ایران را به صورت آشکار بیان می‌کنند. البته افکار عمومی ایران نیز این نیات را فراموش نخواهد کرد و به موقع پاسخ روشنی به چنین مقالات و افکاری خواهد داد تا درسی برای بقیه باشد.
پایگاه اینترنتی «اولکه » نوشت:
« چندسالی است که نقشه «آذربایجان بزرگ» در اینترنت منتشر می شود. این نقشه چه واقعیتی را منعکس می کند؟ آیا درباره این مساله ، تحقیق شده است؟ چه کارهایی در این راستا انجام شده است؟ زائور علی اف، دکترای علوم سیاسی در این باره گفت : « در ٢٢ سپتامبر ٢۰١٢ ، فرانک جاکوبس Frank Cacobs و پاراگ خاننا Parag Khanna، مقاله ای در روزنامه «نیویورک تایمز» آمریکا منتشر کردند.
در سیاست خاورمیانه بزرگ آمریکا ، شکل گیری دولت آذربایجان بزرگ جایگاه مهمی دارد که در کنار آن شکل گیری دولت کردستان نیز گریزناپذیر است. زیرا، برغم اینکه آذربایجانی ها ، ملتی نرم خو و صلح خواه هستند، به علت اینکه هویت ترکی دارند، در گذشته ، دولت ارمنستان به عنوان حائلی میان ترکیه و آذربایجان ایجاد شد و اکنون نیز وجود دولت کردستان در کنار آن ، از نظر قدرت های بزرگ غیرقابل اجتناب است. در زمان شوروی، مساله «آذربایجان بزرگ» مطرح شده بود. شوروی براساس برنامه مصوب شورای کمیساریای خلقی، باید در تبریز مدرسه آذربایجانی و صنایع و کارخانه ایجاد می کرد. در دهم ژوئن ١٩۴۵، استالین فرمان مخفیانه ایجاد صنایع شوروی در شمال ایران را امضاء کرد. در ٢١ ژوئن همین سال نیز استالین ، مصوبه کمیته دفاع دولتی شوروی مبنی بر فعالیت های اکتشافی زمین شناسی در ایران شمالی را امضاء کرد. متخصصان نفت شوروی به ایران اعزام شدند. در سایر نقاط ایران نیز انگلیسی ها در جستجوی نفت و معادن فلزات بودند. البته ، در آذربایجان جنوبی با توافق مسکو ، حزب دموکرات آذربایجان تشکیل شد. به پیشنهاد میرجعفر باقروف، رییس حزب کمونیست آذربایجان شوروی ، میرجعفر پیشه وری، سردبیر نشریه آژیر ، چاپ تهران به ریاست این حزب ( فرقه دموکرات آذربایجان) برگزیده شد. در آن زمان، در نتیجه سیاست انگلیس [انگلیس در آن دوره هیچ نقشی بر علیه فرقه دموکرات بازی نکرد!]، این طرح به هم خورد. اما، این موضوع از دستور خارج نشد. درست پس از فروپاشی شوروی، آمریکا فعالیت در این زمینه را آغاز کرد. به علت اینکه ایران ، نیرویی است که در منطقه منافع غرب را تامین نمی کند و به علت نقض شدن حقوق سرزمینی و فرهنگی بیش از ۴۰ میلیون آذری در ایران، راه خروج از این وضعیت، ایجاد مشکل از داخل در ایران بود.
در عین حال، ایجاد آذربایجان بزرگ، برای آذربایجان شمالی که اعتماد غرب و شرق را به دست آورده است، شرایط لازم را جهت تبدیل شدن به نیروی برتر در منطقه ایجاد می کند. زیرا، ترکیه نمی تواند میان دولت های بزرگ توازن برقرار کند. اما، آذربایجان توانسته است میان تمامی قدرت ها ، سیاست متوازن ایجاد کند.
در شمال ایران نیز دولت جدیدی با ۴۰ میلیون نفر جمعیت آذربایجانی با مرکزیت تبریز می تواند تشکیل شود. این نیز با پیوستن به جمهوری آذربایجان مستقل ، قدرت منطقه ای جدیدی حتی موثرتر از ترکیه خواهد بود. شکل گیری این دولت می تواند ادعاهای ارضی ارمنستان در قره باغ کوهستانی را نیز در وضعیت دشواری قرار دهد. در ١٢ سپتامبر ٢۰١٢ ، دانا رورباکر، سناتور آمریکایی، طرح قعطنامه «تعیین حق سرنوشت آذربایجانی های ساکن ایران» را به مجلس نمایندگان آمریکا ارایه کرده است. این قطعنامه، پس از بررسی های مخفیانه، برای اجرا به مقامات دولتی ابلاغ شد.»
لینک خبر: http://olke.az/news/detail/butov-azerbaycan-reallasirmi-azerbaycanli-alimden-iddia
