حقایق خبری قفقاز/ بدنبال سفر آرا آیوازیان (وزیر امور خارجه ارمنستان) به خانکندی که با واکنش و اعتراض تند الهام علی اف مواجه شد اخیرا و بعد از نشست سه جانبه مسکو، روبرت کوچاریان (رییس جمهور سابق ارمنستان و رهبر جدایی طلبان قره باغ) به خانکندی سفر نموده و جلسه فوق العاده شورای عالی امنیت ملی جمهوری خود خوانده قره باغ را تشکیل داده است. هنوز از جزئیات جلسه فوق اخباری به بیرون درز نکرده اما به نظر نگارنده محتوای جلسه ویژه که کوچاریان بانی آن بوده مشخص است. اما آنچه در این موضوع جای تعجب و تامل دارد سکوت علی اف و مقامات باکو در خصوص این سفر که به معنای نقض حاکمیت ملی آذربایجان در منطقه قره باغ می باشد است و موضوع بعدی انجام این سفر بعد از اجلاس سه جانبه مسکو به ریاست پوتین می باشد.
با عنایت به اینکه منطقه قره باغ همچنان تحت کنترل جدایی طلبان ارمنی می باشد و نیروهای حافظ صلح روسیه به تعداد ۱۵ هزار نفر مسئولیت نظارت بر آتش بس و یا به عبارتی حفاظت از ارامنه قره باغ را بر عهده دارند بعد از امضای توافق نامه آتش بس اقدامات ساختار شکنانه بسیاری در قره باغ صورت گرفته است که عبارتند از: ۱-سفر مسئولین ارمنستان به قره باغ بدون اخذ اجازه از باکو ۲-عدم خروج نیروهای مسلح ملی ارمنستان از قره باغ ۳-آغاز بکار غیر رسمی فرودگاه خانکندی به بهانه استفاده نیروهای روسی ۴-تشکیل هیات وزیران حکومت خود خوانده متشکل از ده وزارتخانه و ۵-انتساب بالاسانیان فرمانده عملیات قتل عام خوجالی بعنوان رئیس شورایعالی امنیت ملی دولت خودخوانده از جمله آنها و نوعی دهن کجی به جمهوری آذربایجان می باشد. موارد فوق نشان دهنده آن است که ارمنی ها اراده ای برای تعامل با باکو جهت همزیستی مسالمت آمیز ندارند و هم اینک دو فرد بنام های بالاسانیان و هارطونیان که دادستانی آذربایجان برعلیه آنها پرونده جنایی تشکیل داده است در راس هرم قدرت در قره باغ می باشند. ایا انتظار توافق و تعامل با این افراد وجود دارد؟ بعد از نشست مسکو علی اف با عدم اعتراض به وقایع روی داده بعد از ده نوامبر در قره باغ راه را برای سفر کوچاریان به خانکندی هموار نمود علی اف قبل از سفر به مسکو چندین بار بر علیه کوچاریان سخنرانی کرده و او را جنایتکار و قاتل مردم آذربایجان معرفی نمود اما چرا بعد از اجلاس مسکو سکوت کرد؟
در مسکو علی اف به خوبی متوجه شد که روسیه حامی ارمنی های قره باغ است و باکو باید با مدیریت زمان به سمت حل بحران پیش برود. مواردی که ثابت می کند پوتین حامی ارمنی هاست و علی اف موضعی اتخاذ ننمود ۱-پوتین گفت ۴۸ هزار آواره ارمنی به خانکندی توسط روسیه منتقل شده اند ولی نگفت سرنوشت ۵۰ هزار آواره آذری قره باغ چه می شود و کی بر میگردند ۲-دولت روسیه برخلاف معاهده ده نوامبر به ارمنی های قره باغ کمک های انسان دوستانه ارسال می کند. آیا این معنایی جز تقویت ارامنه قره باغ نیست؟ ۳-پاشینیان در این جلسه اعلام نمود که فعالیت مینسک باید ادامه پیدا کند زیرا مینسک همیشه به نفع ارمنی ها اقدام کرده است. پوتین هم که کشورش عضو گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا در کنار فرانسه و آمریکا می باشد اعلام کرد که جزئیات توافق و اقدامات صورت گرفته را در اختیار اعضای مینسک قرار می دهد ولی علی اف اصلا در خصوص مینسک جمله ای نگفته و معلوم است که از فعالیت ۲۶ ساله مینسک ناراضی است اما چون ابراز نارضایتی متوجه روسیه هم می شود باز در حضور پوتین نارضایتی خود را ابراز ننموده و به سکوت بسنده کرده است.
و اما حاکمیت ملی آذربایجان فقط با سفر مسئولین ارمنستان به قره باغ نقض نمی شود در واقع با کمی تامل می توان پی به این موضوع برد که حاکمیت آذربایجان طبق معاهده ده نوامبر بصورت رسمی و با مجوز حکومت با عدم نظارت گمرکی و مرزبانی بر کرویدور وشهر لاچین نقض می شود آیا دولت علی اف نمی داند که ایوازیان و کوچاریان با عبور از این کرویدور به خانکندی سفر کرده اند و عدم اعتراض علی اف به سفر وزیر خارجه ارمنستان به خانکندی در اجلاس مسکو، در واقع راه را جهت سفر کوچاریان هموار نمود؟ دستاورد اولیه نشست مسکو توافق در جهت سفر علی اف به شوشا با تامین امنیت از سوی روسیه و سفر کوچاریان (دوست نزدیک پوتین) به خانکندی است.
در زمان نشست مسکو برخی رسانه ها خبری منتشر نمودند که مذاکراتی در خصوص تردد مقامات ارمنستان به قره باغ در هر زمان بدون محدودیت صورت گرفته است که سفر کوچاریان صحت این خبر منتشره را تقویت میکند فلذا به همین خاطر است که باکو اعتراضی از خود نشان نداده است . و اما در خصوص جلسه ویژه روبرت کوچاریان در خانکندی مباحث مربوط به تعیین وضعیت حقوقی و دستیابی به استقلال با ایجاد زمینه برای برگزاری رفراندوم و تقویت سی هزار نیروی مسلح ارمنی، عدم خروج نیروهای ارمنستان و راه اندازی رسمی فرودگاههای خانکندی و خوجالی و … از جمله مباحث مطروحه بوده است.
یاور ندرتی گیگلو
