در آستانه انتخابات ریاست جمهوری آذربایجان ، با اوج گیری مباحثات سیاسی با استفاده از الفاظ رکیک و فحاشی میان دولت جمهوری آذربایجان و برخی از مخالفانش در کشورهای غربی، روزنامه «ینی مساوات» در مقاله ای ضمن توجیه سیاست دولت جمهوری آذربایجان در سرکوب «جریان مخالفان اسلام گرا» ، خواستار شد به منظور جلوگیری از رونق گرفتن «جریان جدید مخالفان مقیم اروپا» ، دولت باکو برای فعالیت « جریان سنتی مخالف» در داخل کشور شرایط فراهم کند.
به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز، ینی مساوات در مقاله ای به قلم « خالد کاظم لو » ، زیر عنوان // درباره « (جانوران) سمّی» جایگزین شده بجای « مخالفان ضعیف شده » // ، نوشت : « آیا هیات حاکمه، قدر مخالفان معتدل و قدیمی که آنها را « مخالفان سنّتی» می نامد، خواهد دانست؟ آیا از سخنان اخیر مقامات حکومتی می توان این را نتیجه گیری کرد یا هنوز زود است؟ »
ینی مساوات افزوده است : « جناح مخالف در عرصه سیاسی کشور به تدریج به دست نیروهای کلّه خراب ، ویرانگر ، خونریز و دارای تفکر داعشی می افتد که به هیچ اصل اخلاقی و تربیتی پایبند نیست. هیچ کس، از جمله جناح حاکم این را نمی خواهد و پیام های اخیر سیاووش نوروزوف ، نماینده مجلس و علی حسن اف، دستیار ارشد رییس جمهوری آذربایجان نیز این را نشان می دهد. تقریبا ۱۰ تا ۱۵ سال بود که لحن محافل دولتی درباره مخالفان سیاسی، طور دیگری بود و میان مخالفانی که قصد داشتند از طریق انتخابات به قدرت برسند، با نیروهای «دشمن» و ویرانگری که با اتکاء به حمایت دولت های دیگر شب و روز به فکر شورش مسلحانه بودند، هیچ فرقی گذاشته نمی شد. هر نیروی مدعی حاکمیت ، « دشمن » محسوب می شد و مجموعه تدابیری بطور مستمر برای تضعیف و تحت فشار گذاشتن و جلوگیری از پر و بال گرفتن آنها اجرا می شد. از این سیاست، مخالفان قانونی بیشترین زیان را می دیدند. زیرا، آنها فعالیت آشکار داشتند و مقاصد و نیات و شیوه های مبارزاتی خود را آشکارا بیان می کردند، رهبران و فعالان و اعضا و هوادارانشان کاملا معلوم بودند و کنترل آنها آسان بود. »
ینی مساوات ( در توجیه سرکوب « جریان مخالفان اسلام گرا » در جمهوری آذربایجان ) افزوده است : « اما، همین مطلب را نمی توان درباره نیروهایی گفت که بطور کامل از طرف دولت های خارجی تامین مالی می شدند و با گفتن « به روی چشم» به اربابان خارجی شان حرکت می کردند و اوضاع کشور را به هم می ریختند. گروه های سازمان دهی شده آنها به ثبت رسمی نرسیده بودند و شمار اعضایشان اعلام نمی شد و مرام و مقصدشان را هم اعلام نمی کردند. به علاوه، این نیروها از پوشش « عبادت » به خوبی بهره می گرفتند. از همین رو بود که برخی از مساجد به مقر سازمان حزب و برخی از مساجد نیز به کمیساریای نظامی بسیج نیرو برای مناطق جنگی تبدیل شده بود. البته، آنها نیز نهایتا افشاء و به میزان زیادی بی تاثیر شدند. اما، دیر شد و کامل هم نشد. روزهای جمعه هر هفته ، در برخی از مساجد به میزان تجمعی متوسط ، انسان جمع می شود. البته، در میان آنها، افرادی هم هستند که صرفا اهل عبادت هستند. اما، شما افرادی هم که گویی در گردهمایی هفتگی سازمان حزبی حضور یافته اند، زیاد است. »
ینی مساوات افزوده است : « ده سال قبل ، برخی از نمایندگان مجلس با افتخار بیان می کردند که « در این کشور ( جمهوری آذربایجان) جریان مخالف وجود ندارد و قدرت تاثیرگذاری مخالفان در کشور به صفر رسیده است. در این کشور فقط یک حزب جدی وجود دارد و آن هم ، حزب حاکم است.» اما، گذر زمان نشان داد که این تصور غلط است. اصلا هم افراد دارای تفکر مخالف و فعال و جاه طلب از بین نرفته اند. آنها صرفا از احزاب سیاسی فعال در چارچوب قانونی که از دستشان هیچ کاری برنمی آید و نمی توانند در ساختارهای انتخاباتی جایی برای خود کسب کنند، خارج می شوند و به صفوف نیروهای افراط گرا و تندرویی می پیوندند که وعده می دهند « به زودی به هر شکل ممکن حاکمیت را به دست خواهیم گرفت.»
ینی مساوات افزوده است : « نخستین بار در سال ۲۰۰۶ در این باره هشدار داده بودیم. در آن زمان ، « شاه ولد چوپان اوغلو » در روزنامه « گوندلیک آذربایجان» نوشته بود که فشارها بر مخالفان سیاسی قانونی ، کار را به جایی خواهد رساند که میدان ( عرصه سیاسی جمهوری ) به دست ریشوهای شلوار کوتاه خواهد افتاد. »
ینی مساوات افزوده است : « اکنون در میدان (عرصه سیاسی جمهوری ) صرفا آن نیروها وجود ندارند. مخالفان مودبی که کراوات می زنند، ظاهری همانند استاد دارند ، سخنانشان را با «عذرخواهی» آغاز می کنند و اعلام می کنند که « با نظر شما موافق نیستم، اما جنابعالی می توانید دیدگاه خود را داشته باشید» ، جای خود را به جوانان تهاجمی داده اند که با شنیدن نظر مخالف در مباحث سیاسی، سریع فحاشی می کنند و از کلماتی نظیر « خودفروش ، خائن ، احمق ، مرتد ، توله ، اجلاف ، بی شرف ، بی ناموس » استفاده و تمامی قواعد نزاکت را پایمال می کنند. »
ینی مساوات افزوده است : « یک بار دیگر، این ثابت می شود که برای فشردن آب درون ظرف آهنی دربسته ، ضربه زدن به آن فایده ای نخواهد داشت و آن آب فشرده نخواهد شد. برعکس، ظرف آب اگر هم از ماده ای ضدگلوله ساخته شده باشد، منفجر خواهد شد. می توان در نیمه راه نیز از زیان بیشتر جلوگیری کرد. برای این، رعایت حقوق مخالفان قانونی و باادب که به قوانین احترام می گذارند و ممانعت نکردن از از تبدیل شدن آن به مرکز قدرت ( نیروی اصلی مخالف) کافی است. در این صورت، جوانان تهاجمی در این مراکز ( احزاب مخالف قانونی و مودب ) جمع خواهند شد و فرهنگ بحث و ادب و نزاکت و شیوه های مبارزه سیاسی طبیعی را فراخواهند گرفت.»
