اخیراً در اخبار و گزارشات رسانه های جمعی جمهوری آذربایجان موارد فراوانی مبنی بر افزایش بی بند و باری و رفتارهای ضد اخلاقی در این کشور و به ویژه باکو پایتخت آن مشاهده می شود که متأسفانه در میان آن ها، اخبار تجاوز به محارم زیاد به چشم می خورد که حاکی از افت شدید معنویان و ارزش های اخلاقی در این کشور و رواج گسترده ی فساد اخلاقی می باشد. شیوع گسترده ی فساد اخلاقی باعث به وجود آمدن بحران های اجتماعی دیگر نظیر بحران خودکشی در این کشور شده است که به گفته ی بعضی از روان شناسان و جامعه شناسان این کشور متأسفانه رفته رفته این بحران عمیق تر و حادتر می شود. به اعتقاد آنان، عامل اصلی بحران خودکشی در این کشور، بحران معنویت و بی اطلاعی و یا دست کم،کم اطلاعی اکثر شهروندان این کشور از مسائل اعتقادی و معارف حیات بخش و انسان ساز اسلام می باشد که آنان را به پرت گاه خودکشی در زندگی سوق می دهد.
متأسفانه این وضعیت به حدی بحرانی است که حتی برخی از منسئولین سکولار این کشور نظیر زاهد اروج نماینده ی مجلس ملی جمهوری آذربایجان و رییس کمیسیون امنیتی و دفاعی این مجلس هم به آن اعتراف و اعتراض نموده و خواستار دخالت نیروهای پلیس و حقوقی – انتظامی برای جلوگیری از رواج مظاهر فساد در انظار عمومی شده اند. این اعترافات از عمق فاجعه ی اخلاقی هدف مند و برنامه ریزی شده در این کشور مسلمان و شیعه خبر می دهد که قابل تأمل بوده و باید علت یابی و چاره جویی شود.
با تأسف باید گفت، در کشوری که عالمان دینی و روحانیون پاسبان دین و حریم اخلاقی و معنویات جامعه با اتهامات ساختگی و مضحک در زندان ها به سر می برند و امروز بیش از 160 عالمی دینی و روحانی برجسته و بارز آذری در بازداشت های به سر می برند از طرف دیگر، حکومت آذربایجان با برگزاری مسابقات و شوهای تلویزیونی و… مستهجن و ضداخلاقی همانند یوروویژن، انتخاب ملکه ی زیبایی، دعوت از خوانندگان مستهجن و لخت و عریان آمریکایی و اروپایی جهت برگزاری کنسرت موسیقی در باکو و تبلیغ گسترده ی آن ها با هدف تهییج و تحریک و از خود بی خود ساختن جوانان و دختران و پسران این کشور با هزینه مردم مسلمان این کشور، به فساد و بی بند و باری و رفتارهای ضداخلاقی دامن می زند و شبکه های تلویزیونی این کشور هم با برنامه های سراسر ضداخلاقی و فسادانگیز خود تماماً مظاهر فساد و بی بند و باری را تبلیغ و ترویج می کنند، نباید انتظاری غیر از وضعیت موجود در جامعه ی آذربایجان را داشت.
دولت مردان آذربایجان بایستی به جای اعتراف و اعتراض به وضعیت نابهنجار اخلاقی و معنوی در این کشور، زمینه ها و عوامل به وجود آمدن این وضعیت را ریشه یابی نموده و با از بین بردن آن ها، زمینه ی لازم را برای ایجاد جامعه ی سالم و پاک فراهم کنند.
