جمهوری آذربایجان از یونسکو خواستار شد صنعت مسگری را با نام «صنعت مسگری لاهیج» (روستایی با اهالی دارای گویشی از زبان فارسی در شمال جمهوری آذربایجان)، در فهرست جهانی میراث غیرمادی به نام جمهوری آذربایجان ثبت کند.
به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز به نقل از پایگاه اینترنتی شبکه «سی بی سی» جمهوری آذربایجان، دولت این جمهوری این درخواست را به کمیته میراث فرهنگی غیرمادی یونسکو ارایه کرده است.
شبکه سی بی سی جمهوری آذربایجان افزود:« کمیته میراث فرهنگی غیرمادی یونسکو در نهمین نشست خود در نامیبیا طی روزهای 30 نوامبر تا چهار دسامبر ، درخواست های کشورهای مختلف برای ثبت آثار فرهنگی در فهرست یونسکو را بررسی خواهد کرد.»
سی بی سی افزود :« کمیته میراث مدنی غیرمادی از کمیته های متنفذ یونسکو به شمار می آید و کشورهای عضو، با ثبت آثار تاریخی خود در فهرست این کمیته ، از امکان حفاظت و شناساندن این آثار به دنیا بهره مند می شوند.»
سی بی سی در مورد مسگری لاهیج افزود:« روستای لاهیج در مناطق کوهستانی شهرستان اسماعیلی جمهوری آذربایجان واقع است و از نمادهای اصیل معماری و شهرسازی کهن به شمار می رود. لاهیج با کوچه ها و میدان های باشکوهش یکی از مراکز مشهور تجارت و صنعت قفقاز و جهان در قرون وسطی به شمار می رود. به نظر می رسد کلاه های افسانه ای که تزارهای روس بر سر می گذاشتند، در لاهیج تهیه می شد. لاهیج بویژه بخاطر تولید ظروف مسی و چاقوهای منقّش به نقوش کنده کاری شهرت دارد. لاهیج از مراکز مسگری و تولید سلاح در آذربایجان در قرون هجدهم و نوزدهم بوده است. ظروف مسی ساخته شده توسط استادان مسگر لاهیج در آسیای میانه، داغستان ، گرجستان ، ایران ، ترکیه و سایر جاها شهرت داشته است. هم اکنون آثار خلق شده توسط مسگران، زرگران، سرّاجان، آهنگران، نجاران، فرشبافان، حکّاکان، نقاشان، دبّاغان، چاروق دوزان و سایر اساتید لاهیج، تزیین کننده موزه های دنیاست. در قرن نوزدهم، حدود دویست کارگاه مسگری در لاهیج فعال بوده است و امروزه نیز استادان مسگر لاهیجی که هنر آبا و اجدادی خود را حفظ کرده اند، در ده ها کارگاه مسگری باقی مانده در لاهیج در مقابل چشمان توریست ها ، لوازم مورد نیاز در زندگی را خلق می کنند.»
شبکه «سی بی سی» جمهوری آذربایجان افزوده است : « یادآوری می شود در دسامبر سال 2013 در هشتمین نشست کمیته میراث فرهنگی غیرمادی یونسکو که در باکو برگزار شد، بازی چوگان به نام جمهوری آذربایجان در فهرست میراث فرهنگی نیازمند اقدامات فوری برای حفاظت یونسکو به ثبت رسید.»
