روزنامه «ینی مساوات» جمهوری آذربایجان در تلاش برای بدبین کردن دولت ارمنستان به روسیه نوشت مسکو به علت بی اعتمادی به دولت نیکول پاشینیان ، نخست وزیر ارمنستان ، چشم خود را بر روی حرکت نظامی اخیر جمهوری آذربایجان در نخجوان بسته است.
به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز، ینی مساوات نوشت : « روسیه ، تنها مانع آزادسازی اراضی جمهوری آذربایجان از اشغال ارامنه است. این را ارامنه و رهبران جدید آنها نیز می دانند. تصادفی نیست که نیکول پاشینیان در مصاحبه مطبوعاتی هفته گذشته خود گفته بود باور می کند که روسیه اجازه نمی دهد جنگ در قره باغ شعله ور شود. این نشان می دهد که پاشینیان به شک افتاده است. یعنی ، ممکن است مسکو روزی به باکو برای حرکت نظامی علامت بدهد. آن هم از دو جهت؛ قره باغ و نخجوان. یعنی ارمنستان به علت ناگزیر بودن به تجمع اکثر نیروهایش در مرز با نخجوان، ممکن است در جبهه قره باغ با شرایط دشواری مواجه شود و با استفاده از این شرایط ، جمهوری آذربایجان بتواند اراضی وسیعی را آزاد کند. »
به نوشته ینی مساوات ، داوید تونویان ، وزیر دفاع ارمنستان گفته است : « تجمع نیروهای جمهوری آذربایجان در تمامی مرزها با ارمنستان از جمله در نخجوان و اطراف قره باغ ، واقعیت دارد. با درنظر گرفتن مطالبات حداکثری باکو در مذاکرات صلح قره باغ، ازسرگیری عملیات نظامی گسترده همواره محتمل بوده است. تمرکز نیروهای نظامی جمهوری آذربایجان در نخجوان بخصوص به این جهت ناراحت کننده است که هرگونه وخامت اوضاع در این منطقه با جلب سایر بازیگران منطقه ای ، ممکن است به بحرانی بزرگ تبدیل شود. ما بخاطر سلاح هایی که جمهوری آذربایجان در رژه خود به نمایش گذاشت ، ناراحتیم و بخصوص نحوه دستیابی باکو به این تسلیحات ، ما را به اندیشه وا می دارد. زیرا، جمهوری آذربایجان همواره ارمنستان را به حمله نظامی تهدید می کند. »
ینی مساوات با اشاره به انتقادات رسانه های ارمنی غربگرای نزدیک به پاشینیان از روسیه ، نوشت : « موقعیت نوکر و ارباب نباید یکی باشد. اگر ارمنستان به شرایط تحقیرآمیز خود در مقابل استیلای روسیه راضی نیست، در این صورت باید آماده سرنوشت دیگری باشد و با دست برداشتن از ادعاهای ارضی در مقابل همسایگانش ، قره باغ کوهستانی را تخلیه کند. افسوس که ارمنستان نه در سطح سیاسی و نه در سطح اجتماعی ، حاضر نیست این واقعیت را بپذیرد. حتی ، پس از تغییرات اخیر در دولت ارمنستان ، ارامنه قدری هم تندتر شده اند. گرچه ترس و نگرانی شان افزایش یافته است. »
ینی مساوات افزوده است : « ادوارد شارمازانف، معاون مجلس ارمنستان در پاسخ به منتقدان حضور نظامی روسیه در ارمنستان می گوید که پایگاه نظامی روسیه در گیومری ارمنستان اهمیت حیاتی دارد. نمی توان درباره خروج پایگاه شماره ۱۰۲ روسیه از ارمنستان ، مخاطره کرد. این قبیل کارها ماهیت ضددولتی دارد و برخلاف منافع کشور است.»
شارمازانف از مخالفان حضور پایگاه نظامی روسیه در ارمنستان می پرسد : « در صورت خروج نظامیان روسیه از ارمنستان، مرز با ترکیه چگونه محافظت خواهد شد؟ مخالفان این پایگاه فراموش کرده اند که ترکیه چه خطری برای ارمنستان دارد. »
ینی مساوات افزوده است : « جهت گیری های سیاست خارجی رهبران جدید ارمنستان نامشخص است. نیکول پاشینیان، نخست وزیر و طرفدارانش ، سیاستمدارانی غربگرا هستند. گرچه ، ادعا می کنند که ارمنستان برای خروج از اتحادیه اوراسیا و پیمان امنیت دستجمعی که “ناتوی روسیه” محسوب می شود، آماده نمی شود. اما، تضاد در اینجاست که مقامات ارمنستان با این سخنان سعی می کنند که از کشورهای غربی حمایت مالی و سیاسی کسب کنند. براساس منطق، اگر ارمنستان برای خروج از پیمان امنیت دستجمعی آماده نمی شود، پس چرا نگران است؟ و اگر چنین است، چرا غرب باید به ارمنستان لطف کند؟ »
ینی مساوات در بخش دیگری از این مقاله افزوده است : « ترکیه می تواند با استفاده از روابط در حال توسعه اش با روسیه، مسکو را به اتخاذ عادلانه تر در مساله قره باغ وادار کند و این نیز یکی دیگر از عوامل نگرانی ارمنستان است. »
