با نفوذترین مجله ی دنیا، از هزینه های خانواده حاکم جمهوری آذربایجان نوشت ؛” آذربایجان فروخته شده”

« وجهه ای که با حساسیت از آن حفاظت می شد، مسابقه یورویژن آن را محو کرد»

به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز ، اُولیام لی آدامسین مقاله ای مفصل در مورد آذربایجان، با عنوان ” آذربایجان فروخته شده” در هفته نامه دارای شهرت جهانی “تایم” ، چاپ واشنگتن آمریکا درج کرده است.

در این مقاله اوضاع سیاسی- اجتماعی آذربایجان، وضعیت حقوق بشر و دموکراسی، آماده سازی مقدماتی مسابقه آوازخوانی یورویژن و سایر موارد مورد توجه نویسنده قرار گرفته است در این مقاله از مجله تایم، برخی افشاگری ها از حاکمیت آذربایجان صورت گرفته است.

بخشی هایی از این مقاله به قرار زیر است.

” الهام علی اف، پیروزی در یورویژن را همانند غلبه جنگی، تقدیم کرد”

در ماه می سال گذشته، نمایندگان آذربایجان در مسابقات برنده شدند، الهام علی اف رئیس جمهور آذربایجان، این پیروزی را پیروزی آذربایجانی ها و پیروزی دولت آذربایجان بیان کرده و آن پیروزی را همانند غلبه جنگی تقدیم کرد. آذربایجان میزبان مسابقاتی خواهد شد که بیش از 100 میلیون از اروپایی ها آن را دنبال می کنند، آذربایجان برای تدارک مقدمات برگزاری این مسابقه، همه جانبه در تلاش است، الهام علی اف، رهبری و مدیریت امور مربوط به یورویژن را به همسرش مهربان علی اوا واگذار کرد، حزب حاکم، برندگان این مسابقه را به اجبار عضو حزب ینی آذربایجان می کند، برای آمادگی مسابقه یورویژن مقدیر کلانی پول خرج می کند. آمار رسمی تا الان هزینه کرد 30 میلیون دلار را نشان می دهد، حاکمیت نیز برای کارهایی اجرایی 64 میلیون بودجه اختصاص داده است. لکن بعضی از منابع می گویند که بیش از 277 میلیون دلار برای کارهای مقدماتی و آماده سازی خرج شده است.

” سیستم حکومتی استبدادی که هیچگونه احترامی برای حقوق انسانی نمی گذارد… “

از آنجایی که مسابقه آواز یورویژن باعث می گردد افکار عمومی و نظر جهانی نبست به اوضاع وخیم وضعیت حقوق بشر کشور، به حاشیه رود، لذا برای حاکمیت آذربایجان اهمیت بالایی داشت. درست است که بیش از 20 سال از فروپاشی اتحاد شوروی و اعلام استقلال آذربایجان می گذرد ولی باز هم خیلی از افراد، به سختی می توانند آذربایجان را در نقشه جهانی پیدا کنند، صرفنظر از اینکه آذربایجان دارای منابع غنی زمینی و زیر زمینی بوده و دارای اقتصاد قدرتمندی است، ولی به گفته منتقدین بین المللی، در امور حقوق بشر و دموکراسی، سیستمی استبدادای بر این کشور مدیریت و حکومت می کند. حیدر علی اف پدر رئیس جمهور فعلی، از سال 1969 به آذربایجان کمونیست رهبری می کند، وی در سال 1993 به سمت ریاست جمهوری آذربایجان تازه استقلال یافته تکیه کرده و در سال 2003 ، منصب خود را به علی اف کوچک(پسرش) واگذار کرد.

رهبر جدید، محدودیت قرار داده شده برای رئیس جمهور( بیش از 2 بار متوالی- مترجم) را به واسطه برگزاری همه پرسی(رفراندوم) در سال 2009 از میان برداشت. بنیاد خانه حقوق بشر در سال 2010 ، انتخابات آتی برگزار شده در آذربایجان را «کمدی سیاسی» نامگذاری کرد. منتقدین و مخالفان حاکمیت، شدیداً سرکوب شدند، تشکیلات حقوق بشر”عفو بین الملل” بیان کرد که پلیس به انسانهای معترضی که تجمع مسالمت آمیز تجمع می کنند هجوم آورده، آنها را کتک زده و بازداشت می کند. حاکمیت آذربایجان فعالان رسانه ای را مورد خشم خود قرار داده و در مورد قتل 2 نفر از خبرنگاران، توصیه ها را به پشت گوش می اندازد(توجهی ندارد)، بر اساس آمارهای تشکیلات مدافع حقوق بشر محلی و بین المللی، هم اکنون بیش از 70 زندانی سیاسی به خاطر دیدگاهایشان در زندان ها بسر می برند، بر اساس آمار “شفافیت بین المللی” در فساد اداری، آذربایجان از میان 183 کشور، در رتبه 143 قرار دارد.

” وقتی کلمه آذربایجان شنیده می شود، اولین کلمات تداعی شده در ذهن ها؛ فساد اداری، سرکوب و… است. “

حکومت آذربایجان این اتهامات را رد می کند، حاکمیت می گوید که دموکراسی در کشور توسعه یافته است، وقتی کلمه آذربایجان شنیده می شود، اولین کلمات تداعی شده در ذهن ها؛ فساد اداری، سرکوب و مدیریت استبدادی است که الهام علی اف، برای پاک کردن این ذهنیت ها، مبالغ هنگفتی را هزینه می کند. بر اساس آمار و معلومات رسمی، در سال گذشته، حاکمیت آذربایجان بیش از 38 میلیون دلار برای “لابی سازی و لابی کردن” هزینه کرده است. البته آذربایجان تنها کشوری نیست که برای ترمیم و یا تغییر وجهه منفی کشورش، هزینه های کلانی را هزینه می کند. بلاروس نیز در زمینه حقوق بشر، برای ترمیم وجهه اش در اتحادیه اروپا، در لندن تشکیلات اجتماعی”بل پُتینگر” ایجاد کرده و برای لابی کردن، هزینه های بالایی را خرج نموده است. قزاقستان نیز به دنبال اعلام نگرانی وزارت امور خارجه آمریکا، در مورد بازداشت های غیر قانونی طولانی در این کشور، برای کسب حمایت از مقامات آمریکا، رسانه های آمریکایی و دیگر اشخاص ذی نفوذ، ماهانه بالغ بر 45 هزار دلار به شرکت “BGR Gabara” می پردازد.

آذربایجان برای همکاری با تشکیلات های بین المللی “روابط عمومی”، با جانفشانی بالایی به فعالیت مشغول است، در سپتامبر 2007، دفتر ” آذربایجانِ با رئیس جمهور” مستقر در واشنگتن، در مرکز تجارت سیاسی بین المللی ” کِفِرسُون- واتِر مَن ” برای انجام خدمات حرفه ای، قراردادی امضاء کرد که در قبال آن، ماهانه 25 هزار دلار پرداخت می کند. اگر چه مدت زمان این قرار داد به پایان رسیده است ولی ” کِفِرسُون- واتِر مَن ” ارتباط خود با بانک بین المللی آذربایجان را همچنان ادامه می دهد، بانک در مقابل ارائه خدمات، همان مبلغی قبلی یعنی 25 هزار دلار را پرداخت می کند.

” برای 20 دقیقه سخنرانی، 143 هزار دلار “

آذربایجان با سعی و تلاش اش، در ذهن سیاستمداران خارجی باقی می ماند، در سال 2009 برای 20 دقیقه سخنرانی تونی بِلِر نخست وزیر سابق انگلستان، در مراسم افتتاحیه ی
نیروگاه برق “متانول“  ، 143 هزار دلار پرداخت کرده بود. تونی بلر که در تلویزیون دولتی سخنرانی کرد، سپس در ضیافت ناهار با رئیس جمهور نمایش داده شد.

 “اَند رُوی” شاهزاده انگلیسی که رسانه های آذری آن را «مهمان با احترام» معرفی می کنند از سال 2005 به بعد، 8 بار به جمهوری آذربایجان سفر کرده است، در سال 2011 وقتی وی، انگلیس را برای سرمایه گذاری کلان در جمهوری آذربایجان فراخوان کرد، با انتقادات شدیدی مواجه شد، سپس با برگزاری نشستی در یکی از سالن ها، بیان کردند: که “اَند رُوی” می خواهد بازارهای تجارت خارجی انگلیس را ارزیابی کند.

ملاحظه:

لازم به ذکر است هدف از ترجمه مقاله ی فوق، اشاره به این مهم بود که آذربایجان اکثر موفقیت های نسبی بین المللی خود را با توسل به درآمدهای نفتی و با لابی کردن حل می کند، همانطور که برخی از تحلیلگران و فعالان سیاسی و حقوق بشر آذربایجانی و بین المللی داشتند؛ در انتخابات نهم اکتبر نیز حاکمیت آذربایجان، هزینه های سنگینی برای جلب آراء مثبت ناظران بین المللی متحمل شده، لکن بنا به دلایل مختلفی، برخی از گروهای نظارتی انتخاباتی، همانند دفتر رسیدگی به تاسیسات دموکراسی و حقوق بشر سازمان امنیت و همکاری اروپا، حاضر نشدند رسالت و ماموریت ذاتی خود را لکه دار کرده و حقایق انتخاباتی، نقصان های موجود و تقلّب صورت گرفته را بازگو نکنند.

لذا سازمان فوق الذکر، نتایج انتخابات ریاست جمهوری 9 اکتبر آذربایجان را به رسمیت نشناخت و این اقدام سازمان امنیت و همکاری اروپا، موجب خشم و غضب شدید حاکمیت آذربایجان گشته است.

ترجمه:

واحد پژوهش مرکز فرهنگی قفقاز