اخبارتحليل هاترکیه

بازهم پای یک خودی در میان است! انفجار های آنکارا را چه کسی رهبری کرد؟

بعد از حملات تروریستی پاریس، اردوغان در جملاتی کنایه آمیز خطاب به دولت فرانسه، از ایشان سوال کرده بود که آیا سرویس های امنیتی فرانسه فعالیت نمیکنند؟ اکنون باید این سوال را از اردوغان و دولتمردان ترکیه پرسید که آیا سرویس های امنیتی ترکیه در خواب هستند؟
 

 در پی انفجار های تروریستی روز چهارشنبه در آنکارا و آنهم درست در مقابل یکی از ساختمان های اصلی ارتش و کشته و زخمی شدن شماری از نظامیان و مردم عادی ترکیه، گمانه زنی ها در مورد عامل یا عاملان این حادثه بالا گرفته است.گمانه زنی ها بیشتر حول داعش و گروهک تروریستی پ.ک.ک در جریان است ولی دولت ترکیه اصرار دارد تا ی.پ.گ (شاخه ی نظامی حزب اتحاد دموکراتیک) را مسئول این حمله معرفی کند. ولی چرا؟

از اینجا شروع می کنیم.با ایجاد ارتباط بین حوادث رخ داده و گروه های در مظان اتهام، انگیزه ی آنها از این حملات را پیدا کنیم

 1-داعش

چندی پیش داعش در نشریه ی ترک زبان خود، “کنستانتینیه”، نیروهای مسلح ترکیه را کافر خطاب کرده و آنها را تهدید به نابودی کرده بود.با این فرض می توان احتمال انجام این عملیات تروریستی از سوی داعش را محتمل دانست و هدف داعش از این حملات را نیز می توان این گونه تعبیر کرد که “با من کاری نداشته باش (چالما قاپیمی،چالمیم قاپیوی)”.

 از طرفی با توجه به تزهای ترکیه نظیر  “ایجاد منطقه ی حائل و پرواز ممنوع در سوریه ” و نیز ” ضرورت عملیات زمینی در سوریه ” که اقداماتی کاملا به نفع داعش و می توان این حملات را در راستای تقویت این تزها قلمداد کرد.

اما نکته جالب این جاست که این دو نظریه یعنی یکی با این موضوعیت که از سوریه دور بمانید و دیگری با این موضوعیت که به سوریه حمله کنید، اساسا در تضاد مطلق با یکدیگرند. ولی این ماجرا زمانی جذابتر و جالبتر می شود که به این نکته دقت کنیم که داعش مسئولیت همه حملات تروریستی را بر گردن می گیرد و نسبت به حملات تروریستی اخیر انکارا هیچ گونه واکنشی از خود نشان نمی دهد.

اردوغان دیروز در واکنش به انفجارهای آنکارا گفت:”کاسه ی صبمان دارد لبریز می شود”. اما صبر دولت ترکیه نسبت به چه کسی در حال لبریز شدن است؟ اگر منظور داعش است، حمله به سوریه ای که داعش سالهاست کاسه ی صبرش را لبریز کرده و در مبارزه با داعش هزینه های زیادی متحمل شده است، چه معنایی می تواند داشته باشد؟

و البته در این بین نیز نباید جملات هاکان فیدان، ریس سازمان اطلاعاتی ترکیه، که گفته بود چند نفر را به داخل سوریه می فرستم و از آنجا چند خمپاره به سمت ترکیه شلیک می کنند و بهانهای برای حمله به سوریه محیا می شود را فراموش نکنیم.

البته شاید نکته ای ظریف هم در انفجار های آنکارا نهفته باشد. به این شکل که ترکیه ادعای حمله به سوریه را دارد اما از تامین امنیت یکی از حساس ترین اماکن نظامی خود ناتوان است. این کشور چگونه می خواهد به سوریه حمله کند؟

2-پ.ک.ک

یکی از نظریه ها در مورد انفجار آنکارا اقدامات تلافی جویانه ی کردها نسبت به وقایع جیزره، سور و … می باشد که البته چندان هم دور از ذهن نیست. اما دو نکته را نباید از نظر انداخت. یکی اینکه پ.ک.ک مسئولیت حملات تروریستیش را همیشه برعهده می گیرد و این کار را نوعی قدرت نمایی برای خود قلمداد می کند در حالی که در مورد این انفجار ها تنها به اعلام رضایت و خوشحالی بسنده کرده است. و دوم اینکه پ.ک.ک هرگز در شرایط فعلی دست به عملیاتی نمیزند که ارتش و پلیس و در کل دولت ترکیه را نسبت به عملیات و ایجاد شرایط فوق العاده در جنوب شرق ترکیه محقّ نشان دهد.

و اما در مورد این جمله ی اردوغان که می گفت: ” کاسه ی صبرمان دارد لبریز می شود” اگر منظورش پ.ک.ک است، باید از رجیب بیگ سوال کرد: بیش از این برخوردها و عملیات ها، چه کار دیگری باید انجام می شد که نشده است؟

3-پ.ی.د

شاخه ی نظامی حزب اتحاد دموکراتیک کردهای سوریه که در شمال سوریه در حال مبارزه با داعش هستند و نیز روابط بسیار نزدیکی با پ.ک.ک دارد، متهم دیگر این انفجار ها است.نکته ی اول این است که هیچ گروهک تروریستی دوست ندارد عملیات تروریستی آن و پیامی که در آن عملیات است، به دست گروهی دیگر مصادره شود یا به علت عدم قبول مسئولیت، تمام زحمات عملیات بر باد رود. لذا گرچه دولت ترکیه اصرار بر متهم کردن پ.ی.د دارد، ولی رهبران پ.ی.د همگی بر عدم ارتباط خود با این انفجار ها تاکید کرده اند. نکته ی دوم اینکه ترکیه در تلاش است تا به بهانه مبارزه با پ.ی.د و جلوگیری از همسایه شدن با این گروه، حمله ی زمینی ای را به سوریه ترتیب دهد. و حتی از چند روز پیش نیز واحد های توپخانه ای ارتش ترکیه، مواضع پ.ی.د را در شمال سوریه مورد هدف قرار می دهند. هیچ ابلهی در چنین شرایط بحرانی ای بهانه به دست دشمن خود نمی دهد.

4-دولت در سایه یا سازمان امنیتی ترکیه

نزدیک به یکسال پیش و زمانی که دولت ترکیه قصد حمله ی زمینی به سوریه را داشت، هاکان فیدان، رییس سازمان اطلاعاتی ترکیه، در اظهاراتی گفته بود که اگر ارتش و دولت به دنبال بهانه ای برای حمله به سوریه است، من این بهانه را برایشان فراهم می کنم.چند نفر را به سوریه می فرستم و چند خمپاره به سمت ترکیه شلیک می کنند. به این ترتیب بهانه ی لازم را به دست می آوریم.

این اظهارات فیدان، مخصوصا بعد از انفجار های سوروچ در ترکیه، که هیچ گروهی مسئولیت آنرا بعهده نگرفته بود، بیش از پیش مورد توجه قرار رفت. با توجه به شواهد موجود و اینکه انفجار آنکارا را نیز هیچ گروهی بعهده نگرفته است و همچنین تلاش دولت ترکیه برای پیدا کردن بهانه برای حمله به سوریه و نیز تلاش ترکیه برای همراه کردن جامعه ی جهانی و ناتو با خود در حمله به سوریه، می توان برای بار دوم این اظهارات فیدان را مورد توجه قرار داد. یک مقام سابق امنیتی پلیس ترکیه گفته است که با توجه به نوع بمب بکار رفته(از نوع بمب های ساخت داعش) در این حمله، می تواند کار داعش باشد ولی با توجه به اینکه داعش مسئولیت این حملات را برعهده نگرفته است، احتمالا پای سرویس های امنیتی در میان است.

مقامات دولت ترکیه بعد از انفجار های آنکارا، بر لزوم ایجاد منطقه ی پرواز ممنوع در شمال سوریه تاکید کرده اند. علاوه بر این اعلام کرده اند در صورتی که جامعه ی جهانی ترکیه را در رسیدن به این هدف همراهی نکند سیل مهاجران را به سمت اروپا هدایت خواهند کرد و حتی امکانات لازم برای مهاجرت پناهجویان به اروپا را در اختیار آنها قرار خواهند داد. مسئله ی که آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان را به واکنش واداشت و خواستار ایجاد منطقه ی پرواز ممنوع در سوریه شد.آنهم درست درشرایطی که داعش و دیگر تروریست ها در حال عقب نشینی های گسترده در سوریه هستند و ارتش و نیروهی مردمی در حال پیشرفت…!!!

نظریه ی دیگری که در مورد انفجار های آنکارا مطرح است، خمیازه های دولت در سایه و ژیتم (JITEM) بعد از خوابی طولانی مدت است که توانسته است بعد از تصفیه ی دولت موازی و نورچی ها و جماعت و نیز آزادی تعداد بسیار زیادی از متهمان پرونده (Ergenekon) و بالیوز (Balyoz)  مجددا بیدار شده و فعالیت خود را آغاز کند. نشان دادن ضعف و بی تدبیری دولت، تهدید دولت و تلاش برای در اختیار گرفتن امور دولت، تلاش برای هم راستا کردن دولت ترکیه با سیاست های امپریالیسم و صهیونیزم از اهداف این جریان سیاسی از انفجار های آنکارا می تواند بشمار رود.

در پایان باید گفت که حزب حاکم ترکیه در یکسال اخیر هر گاه با مخالفتی در سیاست ها و برنامه های خود مواجه شده است، دست به نا امن کردن کشور زده است. انفجار سوروچ، انفجار های تروریستی در آستانه ی دور دوم انتخابات پارلمانی و شرایط امنیتی در جنوب شرق این کشور و اکنون انفجار های آنکارا، آنهم در شرایطی که افکار عمومی و سیاست مداران و روزنامه نگاران ترکیه ای مخالف حمله ی این کشور به سوریه با همراهی عربستان هستند. همچنین باید این سوال را از جناب اردوغان پرسید: با توجه به اینکه میدانیم سازمان های امنیتی “میت”ترکیه فعال می باشد،آیا واقعا این سازمان ها در راستای تامین امنیت ترکیه فعالیت می کنند یا نا امن کردن این کشور؟ و سخن آخر اینکه دومین ارتش بزرگ ناتو، از تامین امنیت داخلی ترکیه عاجز است و از عهده ی عده ای تروریست در جنوب شرق این کشور نمیتواند بر بیاید، چگونه می خواهد به سوریه حمله کرده و این کشور را اشغال کند؟

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا