توفیق ذوالفقاروف، وزیر خارجه پیشن جمهوری آذربایجان، باکو را به هشیاری در مذاکرات صلح قره باغ فراخواند و گفت : « در دستور کار این مذاکرات، «طرح لاوروف» قرار دارد که مواردی در این طرح وجود دارند که رضایت جمهوری آذربایجان را تامین نمی کند.»
به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز،توفیق ذوالفقاروف در گفتگو با پایگاه اینترنتی «تلگراف» گفت : « گفته می شود طرح لاوروف برای حل مناقشه قره باغ، به سرنوشت پنج ناحیه اطراف قره باغ مربوط است. باید کشورهای ریاست کننده بر گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا برای حمایت از توافق درباره این نواحی ، این ابتکار را به خرج دهند که شورای امنیت سازمان ملل در حمایت از هر گونه توافق احتمالی، قطعنامه صادر کند. همچنین گفته می شود که باید نیروهای بین المللی صلح بان در قره باغ مستقر شوند. اما، ارامنه می توانند از پذیرش آن خودداری کنند. در این صورت نیز قطعنامه سازمان ملل یا تضمین مستقیم روسای گروه مینسک می تواند تضمین کننده این توافق باشد. در این صورت، راه نظامی برای حل مساله قره باغ به روی جمهوری آذربایجان بسته خواهد شد. تردید ندارم که اگر جمهوری آذربایجان پنج ناحیه اطراف قره باغ یا کمتر از آن را به دست آورد، پس از آن، طرف ارمنی تمایلی به ادامه مذاکرات نخواهد داشت. یعنی بقیه مناطق که تضمین سیاسی و نظامی برای امنیت شان گرفته خواهد شد، می توانند اعلام استقلال کنند یا به ارمنستان بپیوندند. خطر طرح لاوروف نیز عبارت از همین مساله است.»
توفیق ذوالفقاروف افزود : « درباره نماینده روسیه در مذاکرات قره باغ ، یعنی سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه کمتر صحبت می کنیم. لاوروف ، ارمنی است. در زمان شوروی، هیچ گاه حل چنین مساله ای را به ارمنی ها یا آذری ها محول نمی کردند. ببینید ارامنه چه مسایلی را مطرح می کنند و به آن هم دست می یابند؟ زمانی که ماتیو برایزا نماینده آمریکا در گروه مینسک شد، ارامنه با مطرح کردن اینکه همسر ماتیو برایزا ، ترکیه ای است، تاکید کردند که برایزا نباید در گروه مینسک فعالیت داشته باشد و بعدها هم وقتی برایزا سفیر آمریکا در باکو تعیین شد، اعضای کنگره آمریکا تحت فشار ارامنه، دوره ماموریت برایزا در باکو را تمدید نکردند. »
وزیر خارجه پیشین جمهوری آذربایجان افزود : « روسیه رفتاری دور از قواعد دیپلماتیک دارد. من فکر نمی کنم طرحی که لاوروف پیشنهاد کرده است، عناصری برضد جمهوری آذربایجان نداشته باشد. به همین علت، باید این طرح را به دقت تحلیل کرد. »
توفیق ذوالفقاروف درباره تغییرات راهبردی که به نظر می رسد با اجرای طرح هایی نظیر خط آهن باکو – تفلیس – قارص و طرح ترانزیتی شمال – جنوب در منطقه به نفع جمهوری آذربایجان ایجاد خواهد شد، گفت : « خط آهن باکو – تفلیس – قارص بخشی از طرح عظیم جاده ابریشم جدید است. یعنی با اجرای این طرح می توان در لندن سوار قطار شد و در پکن پیاده شد و جمهوری آذربایجان در این طرح عظیم شرکت دارد. اخیرا نیز درخصوص ایجاد دالان ترانزیت شمال – جنوب نیز ، شاهد اجلاس تهران بودیم و ولادیمیر پوتین اعلام کرد که روابط مستقیم در حال شکل گیری است و این مسیر از سن پترزبورگ تا لندن ادامه خواهد یافت. ببینید اهمیت جغرافیایی این منطقه تا چه حدی افزایش می یابد. این، به معنای افزایش اهمیت جمهوری آذربایجان است. زیرا، بخش مهم این طرح عظیم از جمهوری آذربایجان عبور می کند. ارمنستان با کنار ماندن از این طرح ها، خیلی چیزها را از دست داده است. ارمنستان برغم تبلیغاتی که در گذشته داشت و ادعا می کرد که مناقشه قره باغ، مانع از اجرای این قبیل طرح های بزرگ می شود، نتوانسته است ممانعتی در مقابل این طرح های عظیم ایجاد کند. این ها نشان می دهد که سیاست روسیه نیز در قبال این طرح ها تغییر کرده و روابط دو جانبه روسیه با جمهوری آذربایجان نیز متحول شده است و روسیه اکنون خواستار توسعه جدی مسیر ترانزیتی شمال – جنوب ( از طریق جمهوری آذربایجان) است. »
ذوالفقاروف در پاسخ به سوالی درباره تاثیر طرح شمال – جنوب بر موضع سنتی ایران در قبال ارمنستان و تاثیر وضعیت جدید بر موقعیت ارمنستان نیز گفت : « هم در روسیه و هم در ایران، محافل مختلفی وجود دارند که مواضعشان با همدیگر مغایرت دارد. در ایران، برخی محافل مخالف جمهوری آذربایجان وجود دارند که کار آنها همواره ایجاد مشکل برای جمهوری آذربایجان و خدمت به تقویت مناسبات با ارمنستان است. برعکس این نیز وجود دارد و محافلی نیز در ایران وجود دارند که بر اهمیت جمهوری آذربایجان و امکان پذیر بودن همکاری و لزوم آن و بر اتحاد اسلامی و افکاری از این قبیل تاکید می کنند. در شرایط کنونی، نیروهای طرفدار همکاری با جمهوری آذربایجان در ایران تقویت خواهند شد. فکر می کنم دوستان ما در زمینه مبارزه با منتقدانی که خواهان مناسبات دوستانه با ما نیستند، استدلال های جدی تری مطرح خواهند کرد. اما، روشن است که همکاری بهتر از رویارویی است و سیاستی مفید است. باور دارم که مخالفان این رویکرد در ایران و نیروهای متمایل به تقویت رویارویی ، نظر خود را تغییر خواهند داد. »
