نخست وزیر و اکثر وزیران کابینه ی ایشان در دوره ی جدید ریاست جمهوری الهام علیف در پست های خود ابقا شدند
با انتخاب الهام علیف به ریاست جمهوری آذربایجان برای بار سوم، وی طی فرمانی در 22 اکتبر (30 ام مهر ماه) آرتور راسی زاده نخست وزیر 78 ساله ی این کشور را که از سال 1996 م. بر این مسند تکیه زده است، و اکثر وزرای کابینه ی ایشان را در پست های خود ابقا نمود و تنها وزرای دفاع و تأمین اجتماعی را از سمت های خود برکنار و نفرات جدیدی به جای آنان منصوب نمود. می توان گفت، رییس دولت آذربایجان کادر خود را در دوره سوم ریاست جمهوری اش با کم ترین تغییر حفظ نمود.
چند عامل مهم، آرتور راسی زاده نخست وزیر 78 ساله ی آذربایجان را برای حاکمیت این کشور «بدون جایگزین» نموده است. اولاً، آرتور راسی زاده که براساس اختیارات مصرح در قانون اساسی جمهوری آذربایجان دومین شخص در این کشور (بعد از رییس جمهور) به شمار می رود، نخست وزیری سمبولیک و نمادین می باشد. چندین سال است که به ندرت در مراسمات رسمی دولتی حضور می یابد و در سال فقط یک بار در مجلس ملی این کشور – موقع تقدیم بودجه به مجلس – حاضر می شود و سخنرانی می کند. از این رو، راسی زاده شخصیت چندان تأثیرگذار و دارای نفوذ در حاکمیت این کشور به شمار نمی رود. ایشان به علت این که فردی بی ادعاست و به فکر جمع آوری ثروت و مال اندوزی نیست و از همه مهم تر، به طوایف و خاندان های حکومتی وابسته نیست و تنها گوش به فرمان رییس دولت – رییس جمهور می باشد، فردی ایده آل برای حکومت آذربایجان محسوب می شود.
در جمهوری آذربایجان نظارت بر تمامی پست ها و مناصب حکومتی ذاتاً در دست یک نفر جمع شده است – رییس جمهور. از این رو، هیچ کس در این کشور نمی تواند از دایره ی مشخص شده برای وی خارج شود. پس با این حساب، علت اعتماد رییس دولت به نخست وزیر مسنّ چیست؟ علت تغییرات اندک در کادر هیئت حاکمه چیست؟ انتظارات جامعه ی آذربایجان و جوامع بین المللی به یک طرف، آخر، کادر هیئت حاکمه که در رده های دوم و سوم قرار دارند، بیش از 10 سال است که منتظر تغییرات، تجدید ساختار و به جلو کشیدن خود در پست های حکومتی هستند. بسیاری از آنان معتقد هستند که استانداردهای مورد نظر وزیران، روسای کمیته های دولتی و حتی فرمانداران فعلی از استانداردهای موجود در آنان بسیار پایین می باشد. نسل دوم حزب آذربایجان نوین [حزب حاکم آذربایجان]، اکنون آماده ی تصدی پست ها و منصب ها هستند. فرزندان مأموران مدل فئودالی – پدران – که تحصیلات خود را در خارج از کشور به اتمام رسانده اند و به کشور بازگشته اند، نیز از این کادر ممنون و سپاس گزار نیستند. آنان کشورهای دیگر دنیا را دیده اند و استانداردهای موجود در آن ها را با استانداردهای حاکم در باکو مقایسه می کنند. از این رو، وضعیت هیئت حاکمه آذربایجان آنان را ناراضی ساخته و ناامید کرده است.
فرمان 22 اکتبر رییس جمهور آذربایجان در خصوص ترکیب هیئت وزیران نشان داد که رییس دولت به کادر سیاسی سنتی خود صادق خواهد بود و وی، هم سیاست داخلی و هم سیاست خارجی خود را تغییر نخواهد داد.بسیاری از کارشناسان بر این باور هستند که حکومت آذربایجان از این ترس دارد که اگر تغییرات جدی در کادر هیئت حاکمه صورت گیرد، از طرف این کادر مورد تهدید و آسیب قرار می گیرد و مخالفان حکومت آذربایجان به حساب سرمایه های هنگفت آنان می تواند جان بگیرد و توسعه یابد و خود را در جامعه ی آذربایجان مطرح سازد.چه کسی بهتر از الهام علیف این کادر حکومتی را می شناسد؟ در طول این چندسال، رییس جمهور خوب فهمیده است که چه کسی صادقانه خدمت می کند و چه کسی به خاطر پول و ثروت، دو دستی به پست و مقام خود چسبیده است.یکی از دلایل اساسی دیگر که حکومت آذربایجان را از ریسک کردن در خصوص کادر هیئت حاکمه باز می دارد، روابط داخلی موجود در میان این کادر می باشد. سال هاست، کادری که در پست ها و مناصب دولتی مشغول کار هستند، در حکومت به شاخه های مختلفی تقسیم شده اند و ریشه دوانده اند. اگر به وزیری تعرض شود و از وزارت خود حذف شود، باید تمامی شاخ و برگ های آن قطع شود.یکی دیگر از عوامل عدم تغییر کادر حکومتی در آذربایجان، سنت های طایفه گری و وجود حکومت طایفه ای در این کشور می باشد. هر مأموری با مأمور دیگر نسبت فامیلی دارد و این نسبت در تمامی سطوح کادر حکومتی وجود دارد. به همین علت، تغییر هر وزیری به مانند سقوط مهره های بازی دومینو می باشد.
