روسبالت: با امضای کنوانسیون خزر، اختلاف نظر کشورها باید دوجانبه حل شود

پایگاه اینترنتی « استراتگ» جمهوری آذربایجان به نقل از « ایرینا جوربنادزه» ، تحلیلگر سایت « روسبالت» روسیه نوشت : « هم اکنون روسیه و ایران با احداث خط لوله گاز ترکمنستان از بستر دریای خزر مخالفت می کنند. اما، در صورت امضای کنوانسیون رژیم حقوقی دریای خزر، روسیه دیگر حق رأی در این باره نخواهد داشت و ترکمنستان در مساله احداث خط لوله گاز از بستر خزر ، فقط با ایران و جمهوری آذربایجان مواجه خواهد بود.»

به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز،در مقاله تحلیلگر سایت «روسبالت» که ترجمه آن در استراتگ منتشر شد، با اشاره به تدارک امضای کنوانسیون رژیم حقوقی خزر در نشست سران کشورهای ساحلی خزر در آستانه ( در خرداد ماه آینده) ، آمده است : « محتمل است که بخاطر منافع امنیتی و استفاده مسالمت آمیز از امکانات دریای خزر، دولت های ساحلی خزر به تقسیم آن رضایت داده اند. حتی محمدجواد ظریف، وزیر خارجه ایران گفته است که مستقر نشدن نیروهای خارجی در خزر از موارد توافق است. ایران و روسیه برای این تلاش می کردند.»
نویسنده این مقاله افزوده است : « ناوگان نخست (ناوگان روسیه) در این دریاچه برتری دارد و در نمونه سوریه ( حملات موشکی روسیه از خزر به اهدافی در سوریه) ، خود را به نمایش گذاشته است. هنوز علتی برای فکر کردن به احتمال درگیری نظامی روسیه با همسایگانش در خزر وجود ندارد. تصور نمی شود که آنها ( کشورهای ساحلی خزر) درباره زیان زدن به منافع مسکو یا تهدید امنیت خزر ، خود را به مخاطره بیاندازند. »
در این مقاله افزوده شده است : « اگر کنوانسیون خزر امضاء شود، شرکت های فراملیتی باید در چارچوب اصول این کنوانسیون در خزر فعالیت کنند. ممکن است این ، برخی ها را ناراحت کند. اما، سایرین را به سرمایه گذاری باضمانت در خزر جذب خواهد کرد . علاوه بر شرکت های نفت و گاز، شرکت های حمل و نقل را نیز بخصوص با توجه به وجود بنادر و خط آهن باکو – تفلیس – قارص که به اروپا متصل می شود، به این منطقه جذب خواهد کرد. »
روسبالت با اشاره به اینکه در صورت امضای کنوانسیون خزر، ترکمنستان در مساله احداث خط لوله گاز خود فقط با ایران و جمهوری آذربایجان مواجه خواهد بود و روسیه دیگر حق رأی در این باره را نخواهد داشت، افزوده است : « به احتمال زیاد، ترکمنستان از ایران پاسخ منفی دریافت خواهد کرد. اما، پیش بینی پاسخ جمهوری آذربایجان دشوار است. زیرا، جمهوری آذربایجان از یک سو ترکمنستان را در صدور گاز به اروپا رقیب خود می داند و از سوی دیگر، ممکن است جمهوری آذربایجان در پر کردن خط لوله جنوبی گاز که به سوی اروپا می کشد، مشکل داشته باشد و گاز ترکمنستان بتواند به پر کردن این خط لوله کمک کند. »
روسبالت افزوده است : « علاوه بر این، مساله حوزه های نفتی مورد اختلاف نیز همچنان حل نشده باقی می ماند و چشم انداز مناسبات جمهوری آذربایجان – ترکمنستان و ایران – جمهوری آذربایجان، به حل این مساله بستگی دارد. برغم این، تفاهم درباره کنوانسیون خزر برای تمامی شرکاء به صرفه است. روسیه و ایران بخاطر ادعاهای ژئوپلتیک و سایر کشورها نیز بخاطر منافع اقتصادی خود راضی خواهند بود. »
روسبالت با اشاره به آغاز طرح های زیرساختی روسیه برای اتصال خطوط حمل و نقل خود به خزر از سال های گذشته، افزوده است : « روسیه را علاوه بر منافع ژئوپلتیک، همچنین تلاش برای خارج کردن بارها از دست رقبا و جذب آنها به سمت دالان حمل و نقل شمال – جنوب و کسب منافع آن ، به حرکت درآورده است. این کنوانسیون، به جمهوری آذربایجان نیز تبدیل شدن این کشور به مرکز حمل و نقل در منطقه را وعده می دهد. »
در این مقاله درباره تقسیم بستر خزر نیز یادآوری شده است : « میان روسیه و قزاقستان درباره تقسیم بستر خزر توافق نامه وجود دارد. اکنون ترکمنستان و ایران در نوبت ( تقسیم بستر دریا) قرار دارند. »