يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ ۖ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ
Ey insanlar! Siz Allaha möhtacsınız. Allah isə (heç nəyə, o cümlədən sizin ibadətinizə) möhtac deyildir. O (hər cür) şükrə (tə’rifə) layiqdir! (Onun bütün işləri bəyəniləndir!)(Fatir” surəsi, ayə 15)
Qafqaz mədəniyyət mərkəzi-Məhəlləyə təzə gəlmişdik. Neçə vaxt idi ki, diqqətimi özünə çəkmişdi. Özlüyümdə fikirləşirdim ki, görəsən, bu qədər ibadət və duanı yorulmadan necə yerinə yetirmək olar?!
Məscidə getdim. Namazını bitirməsini gözlədim. O, İmam Hüseynin (ə) dilindən oxuduğu bir dua ilə mənim ürəyimdən keçən sualın cavabını verdi:
“İlahi, mən varlılıqda möhtac və yoxsulam. Necə ola bilər ki, yoxsulluqda Sənə möhtac olmayım?!”[1]
[1] . “Əl-məhasin”, c. 98, səh. 225.
