Ya Peyğəmbər! Mənim adımdan qullarıma) de: “Ey Mənim (günah törətməklə) özlərinə zülm etməkdə həddi aşmış bəndələrim! Allahın rəhmindən ümidsiz olmayın. Allah (tövbə etdikdə) bütün günahları bağışlayar.(zümər” surəsi, ayə 53)
Qafqaz mədəniyyət mərkəzi-Günahlarımın bağışlanacağına ümidmi üzmüşdüm. Ərəfə günü idi. Ərəfə duasını oxuyurdum və ürəyim Ərəfatda imam Hüseynin (ə) karvanı ilə idi. Duanın bu hissəsinə çatdım ki, imam mübarək əllərini səmaya qaldırır və gözlərindən yaş süzülən halda deyir: “Mənim mövlam! Sənsən ruzi verən. Sənsən günahları bağışlayan. Sənsən sığınacaq verən. Sənsən amanda saxlayan… İlahi! Mənim itaətsizliyimi bağışla və günahlarımı ört…”[1]
Sanki, imam mənim qəlbimdən agah idi. Yavaş-yavaş ürəyim sakitləşdi.
[1] . Ərəfə duası.
