کربلایی غفار: «الهام علیف را به حق فرا می خوانم»

آزادی زندانیان وجدان که به خاطر بیان حقایق و اعلام موضع شان زندانی شده اند را از شما خواستارم. حضور شما در انتخابات (ریاست جمهوری) با این وضیعت، شبیه رفتن یزیدی که دستش در کربلا به خون امام حسین [علیه السلام] آلوده شده بود و ابن زیاد مست به نماز جمعه می باشد

بسم الله الرحمن الرحیم
ای جهانگیری که دارای اختیارات بسیار در کشور هستی، ای حاکم مطلقی که اختیار قدرت قشون کشور در اختیار توست، جناب الهام علیف فرزند حیدر علیف، نمی دانم این روزهای عزیز را که خداوند برای رهایی عالم بشری از ظلم و ضلالت وعده داده است_ روزهای ماه مبارک رمضان را تبریک بگویم و مبارک بدانم و یا به خاطر غوطه ورشدنتان در دریای گناه که پر از کفر می باشد، به شما تسلیت بگویم.
ای حاکم مطلق، ای کسی که عناد ورزیده و با تکیه بر نیروهای پلیس به امتی که شهروندان تو هستند، با افتخار اولتیماتوم می دهی و پلیس تو هر طور که دلش می خواهد همان گونه با مردم بر خورد می کند.
ای جهانگیر، فراموش نکن که بادهای سیاه و سرخ، زلزله، سیل و رعد و برق امروز با دعاهای مؤمنان اصیل، صاحبان ایمان و تقوا که بی کس هستند، انسان هایی که به خداوند ایمان آورده اند و یار و یاوری ندارند، آن هایی که با لبان تشنه روزه گرفته و وارد مبارزه باشیطان شده اند و کسانی که عاجزانه به سجده افتاده و با چشمان گریان به درگاه خدا روی آورده اند، به چهار میخ کشیده شده است. ماییم که شما را در این عرصه نگه داشته ایم، به اهل قرآن ارزش قائل شوید، آن هایی که سخن حق بر زبان جاری می کنند نه به زندان بیافکنید و نه به این کار افتخار کنید.
تا زمانی که فرصت دارید با کسانی که با گفتن حق شما را به عدالت فرا می خوانند و با بیان موضع خود، آلوده شدن شما به کفر را مستقیماً به خود شما گوشزد می کنند، دوستی کنید تا رضایت الهی را کسب کنید و ترازوی آخرت خود را خالی نگذارید. مگر مادران، پدران، دختران، پسران و تمام عزیزانِ آنانی که بازداشت شده اند و به خاطر گفتن سخنان حق به زندان انداخته شده اند، مظلوم نیستند؟
ای جهانگیر، در میان محبوسینی که به زندان انداخته اید نه بستگان خونی من وجود دارد نه آشنایی شخصی با آنان دارم، و نه خودم روحانی شناخته شده ای در سطح کشور [ج.آذربایجان] هستم و نه اُنسیّت و روابط آن چنانی با شما دارم که چیزی از شما خواهش کنم. اما جنگاورانی که آزادی شان از دست شان گرفته شده اند و بخاطر سخنان شان با توصیه و سفارش به قفس انداخته شده اند و مادرانی که ناله و زاری می کنند، هم وطن من هستند. با اتکا به خدایم و به این روزهای عزیز رمضان، با امید بسیار شما را مورد خطاب قرار دادم. من در خانه ای بزرگ شده ام و در کانونی متولد شده ام که بیرق شهادت امام حسین [علیه السلام] غذای معنوی مان بوده است. اجداد بزرگوار من سیّد اِمرالی و سیّد جبّار به علت عدم سازش با حکومت ها، یکی در ایران و دیگری در عراق فوت کرده اند…
حضرت علی علیه السلام می فرمایند: «بهترین سیاست ها، عدالت است». پیامبر اسلام [صلی الله علیه و آله و سلم] می فرمایند: «با ایمان ترین و سودمندترین انسان ها،گویندگان سخن حق هستند». روحانیون، شاعران و نویسندگان معتبر آذربایجان به خاطر زندگی فردی و در ناز نعمت خودشان، مردم را فروختند و بار و بنه خود را بسته و به گوشه ای خزیدند. آنانی که موضع دوگانه دارند [و منافق هستند] و از حکومت [آذربایجان] تعریف و تمجید می کنند، چگونه در دیوان الهی جواب گو خواهند بود؟ سخنان حقم را به خاطر خدا و ماه مبارک رمضان بدون کینه و دشمن قبول کنید. سخن تلخ داروی روح مریض و دارو هم شفای بدن مریض است.
ای حاکم مطلق، حضور شما در انتخابات ریاست جمهوری با این وضعیت، شبیه رفتن یزیدی که دستش در کربلا به خون امام حسین [علیه السلام] آلوده شده بود و ابن زیاد مست به نماز جمعه می باشد. مردانی که حق را می گویند، به زندان افکنده می شوند و آن هایی که بیرون از زندان هستند در حالی که قرآن در دستشان هست، تحقیر می شوند.
ای حاکم مطلق، تو را به حق فرامی خوانم. انسان در زمان داشتن قدرت مشتاق است تا نیروی خود را صرف ستم گری، سر بریدن و انتقام گرفتن کند. اما فراموش می کند که به بریده شدن سر خود و شکست در برابر مرگ از طرف خود، مُهر تأیید می زند. خالق سبحان به خاطر ظلم های نمرود، فرعون، قارون، یزید، ابن زیاد و ابن ملجم اجل آنان را و محل آن را تغییر داد.
صدها مورد از این حقایق را می توان بر شمرد. خالق سبحان می فرماید: «نترسید من با شما هستم (هر چیزی را)می شنوم و می بینم».
ای رهبر کشور، ای جهانگیر، آزادی زندانیان وجدان که به خاطر بیان حقایق و اعلام موضع شان زندانی شده اند را از شما خواستارم.

www.birlik.az