تاملی بر اظهارات غیردیپلماتیک رئیس‌جمهور آذربایجان
رئیس جمهور آذربایجان در تازه ترین اظهارات خود گفته است: «تمام تلاش خود را برای محافظت از شیوه زندگی و بردار توسعه سکولار آذربایجان و آذربایجانی‌ها از جمله آذربایجانی‌های مقیم ایران انجام میدهیم چون آن‌ها بخشی از مردم ما هستند.»
به گزارش پایگاه خبری حقایق قفقاز، الهام‌علی اف رئیس‌جمهور آذربایجان روز گذشته در حاشیه کنفرانسی با عنوان «کریدور میانی و تاثیرات امنیتی، اقتصادی و ژئوپلتیک آن بر منطقه» که در دانشگاه آدا ترکیه برگزار شد، گفته است: «تمام تلاش خود را برای محافظت از شیوه زندگی و بردار توسعه سکولار آذربایجان و آذربایجانی‌ها از جمله آذربایجانی‌های مقیم ایران انجام میدهیم چون آن‌ها بخشی از مردم ما هستند.»
همچنین وی با اشاره به تعاملات با سه دولت خاتمی، احمدی‌نژاد و روحانی در دوران مسئولیت‌اش، اذعان داشته است: «در تمام این سال‌ها وضعیتی شبیه به امروز پیش نیامده و ایران هرگز در عرض چندماه دو رزمایش نظامی در مرز ما برگزار نکرده است؛ هیچ‌گاه بیانیه‌ای علیه جمهوری آذربایجان مطرح نشده بود.ما نیز مجبور به تمرین نظامی در مرز شدیم تا نشان دهیم نمی‌ترسیم.»
در پایان هم با اظهاراتی متناقض ضمن تاکید بر عدم دخالت جمهوری آذربایجان در سیاست‌داخلی دیگر کشورها، ابرازداشته است: «چرا ایران مدرسه به زبان ترکی آذربایجانی ندارد اما به دیگر زبان‌ها تدریس می‌شود؛ ما این موضوع را مطرح می‌کنیم.»
بخشی از مردم ما، یا مردم شما؟
با اندکی تدقیق ساده در این مدعاها طرح چندین مسئله و پاسخ در ذهن هر خواننده‌ای متبادر می‌شود که ذکر آن خالی از لطف نیست.
ایشان به‌عنوان فردی‌که سال‌ها در صدر حاکمیت آذربایجان بوده با تعیین چهارچوب‌هایی به وسیله متولیان آموزشی در صدد القا این تفکر به دانش‌آموزان برآمده است به آن‌ها بقبولاند، بخشی از خاک ایران متعلق به آذربایجان است و روزی باید الحاق شود؛ او حتی این تحریف خود را آن‌چنان باور می‌کند که در سخنانش می‌گوید: «آن‌ها بخشی از مردم ما هستند».
اما عهدنامه‌های ترکمنچای و گلستان یکی بدیهی‌ترین و مستندترین رویدادهای تاریخی است که نه‌تنها در ایران بلکه تمام نقاط جهان به آن استناد می‌شود و این دولت‌مردان ادوار ایران هستند که باید آذربایجان را بخشی از خاک خود بدانند اما بر خلاف الهام‌علیف و به رسم آداب همسایگی، سخن از این مهم به‌میان نمی‌آورند.
او و دولت آذربایجان، رزمایش اخیر کشورمان در مرز جلفا را چنان به ابزار نفرت‌پراکنی و هجمه علیه ایران تبدیل کرده‌اند که در قاطبه مردم جمهوری آذربایجان شایعه حمله ایران قوت گرفته است. اما همه می‌دانیم که او این شایعه را کارگردانی کرده است، تا ضمن ایجاد چماقی برای سرکوب اسلام‌گرایان آذربایجان، نسبت به اهداف بلندمدت خود در منطقه و برای اقناع افکار عمومی حائلی از ترس و بدبینی ایجاد کند.
ایران، آداب همسایگی به‌جا آورد…
البته ناگفته نماند که ایران، قبل، حین و بعد از برگزاری رزمایش ضمن تاکید بر لزوم حفظ صلح و ثبات با جمهوری آذربایجان به‌عنوان کشور دوست و برادر، مقامات نظامی ایران نیز در قالب دیدارهای متعددی پیام صلح و ثبات خود را به مقامات نظامی آنان ابلاغ کرده و طرف مقابل نیز بر استواری و کمک به این دو مهم تاکید کرده‌اند.
اما در عین بی‌اخلاقی و دوری از عرف دیپلماتیک چندی بعد شدیدترین هجمه‌های داخلی و خارجی علیه ایران در آذربایجان مطرح شده و زبان به گستاخی و تجزیه ایران گشودند که ایران به دلیل دوری از تنش خارجی و آداب رسم همسایگی ایستایی زیادی بر روی این مسئله نشان نداد.
کمی کنارتر!!!، روی صحبت‌ام با اردوغان است…
البته باید این یادآوری را نیز به الهام‌علیف داشته باشیم که مقام معظم رهبری در دیدار تیرماه خود با اردوغان بر لزوم حفظ مرزهای تاریخی و ژئوپلتیک ایران تاکید کرده بودند، درحالیکه ترکیه هیچ مرز مشترک و انتفاع رسمی در این زمینه نداشت و به عقیده کارشناسان این سخن اشاره تلویحی آیت‌الله خامنه‌ای بر عدم استقلال کامل حاکمیت آذربایجان و به تعبیری داشتن آقا بالاسری مانند ترکیه در امورات خود بود.
دُم «شِفِر» را باور کنیم یا قسم «علی اف» را؟
در پایان هم باید گریزی به اذعان رئیس‌جمهوری آذربایجان مبنی بر عدم تنش با دولت‌های قبلی ایران، خاطرنشان کرد که ایران نیز در چند سال اخیر با گلایه از حضور رژیم صهیونیستی و سلفی‌ها در مرز کشور، بر احتمال ناامن شدن منطقه تاکید کرده بود که علاوه بر بی‌توجهی دولت آذربایجان، حتی اقدامات عنودانه‌ای مانند مراسم صبحانه‌خوری اشخاصی مانند شفر در مرز خداآفرین را نیز رسانه‌ای کردند.
