به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز، گسترش تعاملات و همکاریهای دوجانبه جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان در ابعاد مختلف و عزم راسخ طرفین برای افزایش مبادلات اقتصادی و ایجاد کریدور شمال – جنوب و خط آهن آستارا-آستارا و همچنین استفاده از پتانسیلهای گسترده فرهنگی و تاریخی میان دو کشور، زمینه را برای نزدیکی هرچه بیشتر دو همسایه هموارتر میسازد. گذشته از این و صرفنظر از کمکهای گسترده جمهوری اسلامی ایران به جمهوری آذربایجان در طول جنگ قره باغ و حمایت و اسکان آوارگان این جنگ خانمانسوز، امروزه نیز جمهوری اسلامی ایران از هیچ کمک و حمایتی از جمهوری آذربایجان در صحنههای بینالمللی و احترام به تمامیت ارضی این کشور و تلاشی جمعی برای ایجاد تعاملی سازنده و داشتن روابط حسنه با این کشور دریغ نمیکند.
ولی متأسفانه آنچه امروزه مشهود است؛ ناراحتی و عصبانیت محافل صهیونیستی داخلی و خارجی در این کشور از گسترش تعاملات با ایران میباشد. بهطوریکه هر از چندگاهی و به بهانههای مختلف، عوامل رژیم صهیونیستی با لجنپراکنی و سخنان ناشیانه، سخیف و غیردیپلماتیک سعی در تخریب اذهان عمومی و ایجاد فضاسازی رسانهای علیه جمهوری اسلامی ایران میکنند. همه این اقدامات درحالی انجام میپذیرد که از طرف محافل رسمی و غیررسمی جمهوری اسلامی ایران، هیچ واکنشی علیه کشور دوست و برادر جمهوری آذربایجان صورت نمیگیرد.در پی برگزاری پرشکوه مراسم روز عاشورا در جمهوری آذربایجان که برغم تمامی محدودیتها، بهطور معجزهآسایی با عظمت خاصی برگزار شد، همچنان محافل سکولار و شیعهستیز در این کشور در اینباره اظهار نگرانی میکنند و این اظهار نگرانیها در آستانه اربعین حسینی با مصادیق جدیدتری پیگیری می شود تا از حضور گستردهتر شیعیان جمهوری آذربایجان در راهپیمایی عظیم اربعین جلوگیری شود. یکی از این سخنگویان جریان ضدعاشورا در جمهوری آذربایجان؛ فاضل مصطفی، نماینده مجلس جمهوری آذربایجان و از پرورشیافتگان جریان نورچیهای ترکیه در این کشور میباشد که ظاهرا به علت تواناییاش در ایراد جملاتی سبک و به ظاهر علمی و ترکگرایانه و روشنفکرمآبانه، موضعگیری علیه تشیع و در واقع لجنپراکنی موذیانه علیه تشیع و ایران به وی محول شده است. فاضل مصطفی که در طول زندگی سیاسی خود بارها میان جریانهای رقیب در جمهوری آذربایجان جای عوض کرده و آلت دست بودن وی برای جریانهای سیاسی رقیب در این کشور روشن است، اینبار در کسوت نماینده مجلس جمهوری آذربایجان علیه تشیع، یعنی مذهب اکثریت مطلق مردم جمهوری آذربایجان موضعگیری میکند. این فرد، در جوانی به عنوان یکی از افراطیترین طرفداران ابوالفضل ائلچیبیگ که با موجسواری بر روی احساسات عمومی پس از فروپاشی شوروی و البته با تقلب و کسب حمایت غرب و ترکیه، قدرت سیاسی را در باکو به دست گرفته بود، در دولت ائلچیبیگ فعال بود و به همین علت نیز در دوره به قدرت رسیدن حیدرعلیاف، تحت فشار مقامات دولتی بود و به توهین علیه حیدرعلیاف و ستایش ائلچیبیگ و آتاتورک میپرداخت، تا آنکه براساس قوانین و بازیهای سیاسی خاص جمهوری آذربایجان، مجددا به نظام وظیفه فراخوانده شد و در همین دوران، براساس طرحهای ویژه سازمانهای امنیتی جمهوری آذربایجان دچار شستشوی مغزی و «تحول روحی» شد و این بار پس از بازگشت از خدمت نظام به عرصه سیاست، «حزب تاسیس بزرگ» را تشکیل داد و آرام آرام به گذشته خود پشت کرد و نهایتا، در دوره الهام علیاف، یکی از کرسیهای نمایندگی مجلس جمهوری آذربایجان را به عنوان جایزه خیانت به افکار پیشین خود دریافت کرد و در این دوره جدید، با توجه به افزایش نفوذ و تاثیرگذاری صهیونیسم بر ارکان فکری نظام لائیک جمهوری آذربایجان، به یکی از عناصر محلی صهیونیسم در جمهوری آذربایجان تبدیل شد و بهطور مستمر علیه تشیع و آئینهای شیعی و بخصوص همه ساله در ایام محرم و صفر به موضعگیریهای سیاسی و انتشار مقالات علیه تشیع و عاشورا و شرکتکنندگان در مراسم عزاداری حسینی و جاهل و نادان خواندن مردم جمهوری آذربایجان به خاطر عزاداری برای امام حسین(ع) و نیز به فحاشی علیه جمهوری اسلامی ایران بخاطر حضور مردم جمهوری آذربایجان در مراسم عاشورا میپردازد.این پان ترکیست افراطی و عنصر صهیونیسم، امسال نیز بلافاصله پس از مراسم عاشورا، در گفتوگو با بخش آذری رادیو آزادی آمریکا، مردم این کشور را به خاطر شرکت در مراسم عزاداری حسینی در ایام محرم، به جهالت و وحشیگری و «تبلیغ ایدئولوژی ایران» متهم کرد و افزود: « نتیجه این ذهنیت آن است که کودکان در مراسمهای دینی استثمار میشوند. این، خیلی خجالتآور و مایه روسیاهی است. معنایش این است که ما در جلوگیری از سوق یافتن کودکان به جهالت و خرافات و نادانی، عاجز هستیم. معنایش این است که نظام آموزشی ما نمیتواند کودکان را پرورش دهد و آنها در کنار «پدران نادان و مادران جاهل» خود در مراسمی که با ویژگیهای اسلامی منطبق نیست و صرفا به عنوان عادت برگزار میشود، حضور مییابند و با مشاهده مراسم وحشت و خشونت، دچار تنشهای روانی میشوند. تمامی اینها، نشانه سربرآوردن جهالت در کشور است. به همین علت، من طرفدار برخورد جدی با این مسئله هستم. باید نهادهای انتظامی گامهای جدی بردارند. والدینی که کودکان خود را به این مراسمها میبرند، باید مجازات شوند. حتی ممکن است در اینباره به مجلس ملی، تصویب قانون جدید پیشنهاد شود.» فاضل مصطفی حرکت عزاداران در شهر گنجه را به رغم ممنوعیت دولتی، آشوب نامیده و گفته بود: «آشوب در گنجه را دیدید. کسی نیست که از حسینخان و زیادخان که در زماناشغال گنجه، از جان خود گذشتند، یادی بکند. اما، کسانی که به مزار آنها سر هم نمیزنند، افسانه میسازند و ایدئولوژی کشورهای همسایه (ایران) را گسترش میدهند. این، تهدیدی برای نظام لائیک (جمهوری) آذربایجان است. باید علیه این استثمار کودکان، مجازات جدی در نظر گرفته شود تا هیچ کس جسارت نکند آنها را به این روند جذب کند»در واقع، این جوسازیها علیه تشیع در جمهوری آذربایجان، ابتکاری شخصی تلقی نمیشود و در واقع، ماموریتی است که اجرای آن را برخی محافل صهیونیستی به عناصری همچون فاضل مصطفی و رسانههای جمهوری آذربایجان محول کردهاند. اخیرا، ایاز مطلباف، رییس جمهوری پیشین آذربایجان، شرکتکنندگان در مراسم عظیم عاشورای جمهوری آذربایجان را به «ارتشی منظم» تشبیه و همچنین تصریح نمود که حتی نظام کمونیستی شوروی نیز نتوانست اسلام را از قلوب مردم جمهوری آذربایجان بیرون کند. با توجه به این واقعیت که سیاستمداران مجربی همچون ایاز مطلب که دوره حاکمیت نظام کمونیستی شوروی و برهههای حاکمیتی پس از آن را تجربه کرد و به نقاط قوت و ضعف همه آنها واقف است، بر عبث بودن «مبارزه با خدا» و مقابله با عزاداری حسینی تاکید میکنند، اینکه برخی محافل دینستیز و صهیونیسم در جمهوری آذربایجان، حاضر به تکرار تجربههای ناموفق رژیمهای کمونیستی شوروی، کمالیستی ترکیه و رژیم صهیونیستی در مقابله با دین و مذهب مردم میشوند.امید است سفر اخیر الهام علیاف رئیسجمهور آذربایجان نویدی پایانبخش اظهارات نسنجیده و ثقیل مجلسنشینان جمهوری آذربایجان و گامی بزرگ در جهت حذف سیاستهای ضددینی و اقدامی اساسی در حرکت به سوی تعامل و همکاری صادقانه با جمهوری اسلامی ایران باشد. تردیدی نیست که ادامه روند شاخ و شانه کشیدن علیه جمهوری اسلامی ایران از تریبونهای مختلف و سعی در زیر سؤال بردن ارزشهای دینی و ایدئولوژی این کشور، علاوه بر انجام اقدامات متقابل، نتیجهای بهغیر از ایجاد بدبینی و گسترش سایه سرد بر احساسات دوستانه و برادرانه در ایران را خواهد داشت.