روزنامه «ینی مساوات» چاپ باکو با انتشار مقاله ای تحت عنوان « واقعیت رسمیت یافته کردستان و آذربایجان جنوبی » ، از آمریکا و غرب انتقاد کرد که چرا برخلاف کردستان عراق، از تجزیه طلبی در مناطق آذری نشین ایران حمایت نکرده اند؟
به گزارش مرکز فرهنگی قفقاز،«ینی مساوات» در این مقاله به قلم «رفعت مرادوف» نوشت : « بی تردید آمریکا که اکنون خواهان به تاخیر انداختن برگزاری همه پرسی ۲۵ سپتامبر برای استقلال کردستان عراق است، زمانی که عراق را در عمل تقسیم کرد و در شمال این کشور ، حکومت اقلیم کرد را ایجاد کرد، در همان زمان به خوبی می دانست که ادعاهای کردها روزی جدی خواهد شد. در واقع، الهام بخش این فکر هم خود غرب بود. متاسفانه ترکیه و جمهوری آذربایجان نیز صرفا به تماشای طرح های غرب درباره خاورمیانه (غرب آسیا) پرداختند. حال آنکه احساس نکردن اینکه نقشه جدید خاورمیانه تا سال ۲۰۲۰ ترسیم خواهد شد، صرفا می توانست ناشی از ساده لوحی باشد.»
ینی مساوات افزوده است : « آمریکا که کردها را به شدت مسلح کرده است، چرا به ترک های آذربایجانی که سال هاست در ایران مبارزه مدنی و دموکراتیکی را پیش می برند، توجهی ندارد؟ غرب که برای ایجاد دولت برای کردهای فاقد دولت تا حد تجزیه عراق پافشاری می کند، به چه دلیلی به سرنوشت ترک های آذربایجان جنوبی ( نام جعلی رایج در جمهوری آذربایجان برای معرفی مناطق آذری نشین ایران) که تا سال های دهه ۱۹۲۰ در رأس دولت ایران بوده اند و دارای تاریخ دولتمداری هستند، تا این حد بی اعتنا مانده است؟ با مرور تاریخ شاید بتوان به نتیجه مشخصی رسید. اما، باید به مواردی هم که از اشتباهات خودمان ناشی شده اند، اعتراف کنیم. آیا ما شمالی ها و جنوبی ها توانسته ایم به قدر کافی به دنیا اعلام کنیم که ما ملتی تقسیم شده هستیم؟ »
رفعت مرادوف با انتقاد از رقابت های درونی و اختلافات عناصر تجزیه طلب و ضدایرانی که تحت پوشش « فعالان ملی آذربایجان جنوبی » در غرب و جمهوری آذربایجان فعالیت می کنند، نوشته است : « اگر اشتباه نکنم، آخرین گردهمایی افراد و سازمان های فعال در خارج از « جنوب » ( نام جعلی رایج در جمهوری آذربایجان برای معرفی مناطق آذری نشین ایران) در ماه مارس ۲۰۱۴ بود. متاسفانه هم تباران جنوبی مان در گردهمایی های قبلی خود در آمستردام و بروکسل ، اتهامات شدیدی را علیه یکدیگر مطرح کرده بودند. اما نهایتا آنها دلخوری ها را در مارس ۲۰۱۴ کنار گذاشتند و در کپنهاک گرد آمدند و بیانیه تاسیس «پارلمان انتقالی آذربایجان جنوبی » را امضاء کردند. متاسفانه ، واکنش ها به این رویداد که با خوشحالی و احساس غرور هم نژادان شمالی و جنوبی روبرو شده بود، یکسان نبود. به خوبی به یاد می آورم که ابتدا صدای کسانی درآمد که به این گردهمایی دعوت نشده بودند. برخی از آنها گویی تابلوی طنزآمیزی را برداشته بودند که « برای استقلال آذربایجان جنوبی، در تبریز انتخابات برگزار شده و براثر بی عدالتی، نام برخی ها به فهرست انتخاباتی افزوده نشده است». در همان زمان، تاسیس پارلمان انتقالی اهمیت خود را از دست داد و شخصی نیز با تغییر غیرمنتظره موضع خود، با خطاب قرار دادن امضاء کنندگان بیانیه ۱۵ مارس مبنی بر اینکه «هرکس به امضای خود پایبند نیست، بی شرف است» ، فعالیت گروه کاری نه نفری تشکیل شده را هم مختل کرد. همین شخص حتی با زیرپا گذاشتن تصمیمات اتخاذ شده برای مخفی نگه داشتن برخی موضوعات ، با استفاده از امکانات رسانه ای خود ، به مخالفت با دستاوردی پرداخت که هم نژادان جنوبی مان پس از سال ها به آن دست یافته بودند. به این ترتیب، حمله به پارلمان انتقالی در تبعید که نقطه امید هم نژادان جنوبی مان بود، به تدریج شدیدتر و در نهایت این روند متوقف شد. حال آنکه کسانی که در آن گردهمایی حضور داشتند، به خوبی می دانند که برگزاری گردهمایی کپنهاک همزمان با تحولات خاورمیانه و عراق و سوریه ، اهمیتی حیاتی برای آذربایجان جنوبی داشت و در نشست نخست نیز نتایج موفقیت آمیزی به دست آمده بود. اما، نیرویی که دستاوردهای نشست های قبلی مربوط به آذربایجان جنوبی را مختل کرده بود، باز هم ساکت ننشست و کار خود را کرد. در نتیجه، یک بخت دیگر برای «جنوب» از دست رفت. »
ینی مساوات افزوده است : « تصورش را بکنید که اگر همان سازمان تشکیل می شد، طی سه سالی که از ۲۰۱۴ سپری شده، چه گام های موثری برای آذربایجان جنوبی برمی داشت. متاسفانه دست هایی که به سوی سرنوشت ۳۵ میلیون هم نژادانمان دراز می شوند، این بار نیز به کمک افرادی که از خودمان هستند، توانستند این روند را مختل کنند. حال آنکه، این اقدام در بستر تحولات خاورمیانه برای هم تبارانمان خیلی ضروری و مهم بود. همانطور که کردهای عراق طی سالیان طولانی، در تلاشی هماهنگ با هم تباران خود در ترکیه و ایران، راهی را که برای ملتشان موفقیت آمیز بوده، هموار کرده اند و امروز در حال مشاهده ثمره آن هستند. اما، متاسفانه هر اقدامی برای تعیین سرنوشت آذربایجان جنوبی، از درون و بطور مشخص از طرف عناصر نفوذی متوقف می شود. همین عناصر که افشاء نشده اند، بطور جدی تلاش دارند تمامی کسانی را که بی هیچ ادعایی از این روند حمایت می کنند، لکه دار و از دور خارج کنند. »
روزنامه «ینی مساوات» در پایان برای تحریک تجزیه طلبان ضدایرانی به فعالیت بیشتر، هشدار داده است : « امروز در مجاورت آذربایجان جنوبی، دولت کردستان در حال تاسیس است که می تواند ادعای ارضی درباره ارومیه، خوی، قوشاچای ( نام ترکی که جریان های پان ترکیست و رسانه های باکو برای شهر میاندوآب ایران به کار می برند) ، ماکو، سلماس و حتی تبریز و نخجوان مطرح کند. این رویداد ، باید زنگ خطری دیگر برای آذربایجان جنوبی تلقی شود و گام های متناسب با این تحول برداشته شود. در غیر این صورت، چشم انداز هیچ تغییر مثبتی برای آذربایجان جنوبی در طولانی مدت دیده نمی شود.»
گفتنی است نویسنده این مقاله، رفعت مرادوف، مسئول روابط عمومی حزب امید، از احزاب اقماری حزب حاکم «آذربایجان نوین» جمهوری آذربایجان است که در سال های گذشته به ایران مهاجرت کرده و در ایران ازدواج کرده بود. رفعت مرادوف که اکنون پس از بازگشت به جمهوری آذربایجان خود را رفعت مرادلی معرفی می کند، در زمان تصدی شغل مجری گری و گویندگی و ویراستاری در سیمای آذری شبکه سحر ، متون برنامه های افشاگرانه این شبکه علیه پان ترکیسم را اجرا می کرد، اما پس از بازگشت به جمهوری آذربایجان ، به نشانه ترک گرایی افراطی ، نام فامیل خود را از «مرادوف» به «مرادلی» تغییر داده و در زمینه تبلیغ پان ترکیسم و گروه های تجزیه طلب ضدایرانی در باکو فعال شده است. برخی کارشناسان، رفعت مرادوف را نفوذی سازمان های امنیتی دولت باکو در ایران می دانند که در پوشش گویندگی برای سیمای آذری شبکه سحر ، به پیشبرد طرح های ترویج و تحریک پان ترکیسم در ایران مشغول بوده و در زمان حضور وی در ایران، از این بخش از فعالیت های مخرب این جاسوس جمهوری آذربایجان در ایران غفلت شده است.
