تحليل ها

علی رغم نارضایتی های مردمی ،الهام علی اف بیشترین شانس را دارد/اعتراضات خیابانی در راه است

به نظر می رسد الهام علی اف در انتخابات پیش رو نیز بتواند از سایر رقبا پیشی گرفته و پیروز انتخابات شود ولی این بار ائتلاف مخالفان به این راحتی ها با این موضوع کنار نخواهد آمد.

علی رغم موفقیت نسبی مخالفان سر سخت رئیس جمهور 51 ساله جمهوری آذربایجان در تشکیل ائتلافی تحت عنوان شورای ملی احزاب دموکراسی خواه، پیروزی نامزد واحد آن، جمیل حسنلی، در انتخابات کمی دور از انتظار است.

شاید اگر شورای ملی در تصمیم گیری های خود دقت بیشتری می کرد، امروز پیش بینی پیروزی علی اف در انتخابات پیش رو به قدری که اکنون است راحت نبود؛ تصمیم گیری هایی که همواره خود بزرگ بینی، اصلی ترین چاشنی آن بوده است. خاطره تلخ تحقیر مخالفان حکومت علی اف ها در انتخابات های پیشین به سبب تفرقه و عدم اتحاد بین آنها سبب ایجاد چنان شور و امیدی هنگام تأسیس شورای ملی احزاب مخالف شد که دو قطب جریان مخالف دولت -جبهه خلق و حزب مساوات- کمتر به فکر همسو کردن خرده احزاب دیگر با خود و جذب آنها به این قوی ترین ائتلاف مخالفان بعد از استقلال مجدد جمهوری آذربایجان افتادند. ولی دیری نپایید که با تأیید صلاحیت تمامی نام نوشتگان سایر احزاب از سوی کمیسیون مرکزی انتخابات، شورای ملی متوجه شد احزابی که حتی بود و نبودشان در ائتلاف بزرگ مخالفان به چشم نمی آمد اکنون شانه به شانه نامزد دولتی در مقابلشان قرار گرفته اند و در مناظرات و جریان سازی ها انتخاباتی شورای ملی باید با نه نامزد به مقابله بپردازد. ظاهرا شانس غیر قابل مقایسه نامزد حکومتی و مخالفانش برای پیروزی در انتخابات سبب شده تا تعداد قابل ملاحظه ای از احزاب مخالف خارج از شورای ملی رسما در میدان حکومت بازی کنند و به گرفتن سهمی هرچند ناچیز از حاکمیت آقازاده ها قانع باشند.

انتخاب شتاب زده رستم ابراهیم بی اف به ریاست شورای ملی و مدتی پس از آن به عنوان نامزد واحد شورای ملی احزاب دموکراتیک جمهوری آذربایجان نیز از اصلی ترین اشتباهات استراتژیک شورای ملی به حساب می آید؛ چرا که هرچند  ابراهیم بی اف به عنوان فیلم ساز و کارگردانی شناخته شده در سطح جهان و علی الخصوص روسیه و جمهوری آذربایجان مطرح است ولی هیچ سابقه مدیریت قابل ملاحظه ای در سطوح بالا و حتی میانی اداره کشور ندارد و انتقادات وی از عملکرد دولت تنها اقدام سیاسی وی شمار می آید. ارائه آمار های تخریبی غیر قابل باور نیز اقدام شتاب زده دیگر شورای ملی احزاب مخالف به شمار می آید که موجب سوء استفاده مخالفان شورای ملی از این موضوع و دروغ گو خواندن حسنلی شد. این اشتباهات و اقدامات ناشیانه مخالفان حکومت در حالی ادامه می یافت که رقیب قدرتمند آنها از یک سو با طرح های مختلف و حساب شده ای چون افزایش نزدیک 20درصدی دستمزد ها، اعطای منزل مسکونی دولتی به تمام خبرنگاران، به راه انداختن جنگ لفظی صوری با ارمنستان، برگزاری رژه نیرو های مسلح و رو نمایی از سامانه جدید اس 300 سعی در جلب نظر مردم آذربایجان نمود و از سوی دیگر با تلاش مستمر برای جلب حمایت قدرت های خارجی که کاملا هم موفقیت آمیز بود معادلات سیاسی را به نفع خود تغییر داد.

البته بدیهی است کشور نوپایی چون جمهوری آذربایجان که همواره تکیه سردمدارانش بر حمایت های خارجی بیش از اراده و حمایت ملتشان بوده است در زمان حساسی چون زمان انتخابات نیز چشم به دهان قدرت های خارجی بدوزد؛ به خصوص که این کشور از نظر ژئوپولیتیکی نیز در نقطه حساسی از جهان قرار گرفته است که به عنوان یکی از مسیر های اصلی تأمین انرژی اروپا و محور اصلی ترانزیت عدوات مورد نیاز نیرو های ناتو در افغانستان مطرح است. با این حال حاکمیت آذربایجان از هر اقدامی برای تضعیف و یا حتی حذف رقبای خود استفاده کرده است که بارز ترین نمونه آن اجتناب از پذیرش مدارک دکتر صمد اف برای کاندیداتوری وی بود.پشت کردن آمریکا و شلیک تیر خلاص توسط روسیه

سفر اعضای اصلی شورای ملی به آمریکا که با دست به دامن غربی ها شدن چندان هم تفاوتی نداشت و واکنش های جریانات مردمی و به خصوص اسلام خواهان به این اقدام نیز از اصلی ترین عوامل نزول پایگاه مردمی شورای ملی به شمار می آید و وقتی هیچ یک از مقامات آمریکایی حاضر به دیدار با آنها نشدند این سفر تبدیل به یک بازی دو سر سوخت برای شورای ملی شد. البته سفر آمریکا و عواقب آن تنها ضربه ای نبود که شورای ملی به دلیل دلبستگی به حمایت های خارجی در یافت کرد؛ بلکه این روسیه بود که با رد تغییر تابعیت نامزد واحد اول شورای ملی از روسی به آذربایجانی تیر خلاص را شلیک کرد و دست شورای ملی را در جلب حمایت قدرت های خارجی در پوست گردو گذاشت. در کل با وجود این که بزرگان مخالف دولت آذربایجان کمر به شکست دادن رقیب دیرینه خود بسته اند نیمه کاره ماندن سومین دوره ریاست جمهوری الهام علی اف محتمل تر از شکست وی در این انتخابات به نظر می آید. اکثر تحلیل گران آذربایجانی نیز بر این مسئله اتفاق نظر دارند که اگر قرار باشد تغییرات عمده ای در عرصه سیاست این کشور حاصل شود مسلما این تحولات از طریق انتخابات اتفاق نخواهد افتاد. ظاهرا بدنه مردم جمهوری آذربایجان نیز نه تنها لزوم تغییرات در این کشور را احساس نمی کنند بلکه آمادگی کافی برای این تغییرات را نیز ندارند؛ ولی با این حال روند بیداری و حرکت فکری مردم این کشور در جهتی قرار گرفته است که نوید روز های خوشی را به حاکمیت کنونی آذربایجان نمی دهد؛ گسترش اعتراضات مردمی در چند سال اخیر که علی رغم افزایش فشار ها و تهدیدات حاکمیت جمهوری آذربایجان اتفاق افتاده است، شاهدی بر این مدعاست. ولی مطمئنا شورای ملی پس از انتخابات نیز ساکت نخواهد ماند و به نظر می آید طراحان اصلی آن در حال آماده شدن برای اعتراضات گسترده پس از انتخابات می باشند؛ مسأله ای که مقامات حزب حاکم آذربایجان نیز به شدت در مورد آن نگران هستند. به نظر می آید باکو و سومقایت اصلی ترین مراکز این اعتراضات باشند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا