عباس حسین زندانی سیاسی اسلامگرا در جمهوری آذربایجان گفت: هیچ اقدامی برای جلوگیری از گسترش ویروس کرونا در زندان ها صورت نمی گیرد و افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف تری هستند سریعتر به این ویروس آلوده می شوند.
به گزارش پایگاه خبری حقایق قفقاز به نقل از پایگاه خبری راکورس تی وی، عباس حسین عضو «جنبش اتحادیه مسلمانان» جمهوری آذربایجان، نامه ای را در خصوص وضعیت زندانیان در دوران همه گیری ویروس کرونا و رفتار خشن ماموران زندان منتشر نموده است.
بخش هایی از این نامه به این شرح است:
قبل از هر چیز می خواهم تأکید كنم كه ما اگرچه زندانی هستیم اما جنایتكار نیستیم و در اعتراض به جنایات و بی عدالتی های سیستم حاكم بر كشور در زندان هستیم و همانطور که در زمان آزادی به قدر توانمان اعتراض می کردیم امروز هم می خواهیم با گفتن حقیقت و دفاع از حق، ظلمت را به روشنایی تبدیل کنیم. از زمان آغاز همه گیری ویروس کرونا در کشور ما بحث رژیم قرنطینه در زندان ها با استقبال جدی روبرو شد اما بعد از گذشت چند هفته اول متوجه شدیم که سلامتی افراد در زندان ها در اولویت قرار ندارد.
پس از یکی دو هفته اول، هیچ ضد عفونی انجام نشده است. به همین دلیل، در برخی از زندان ها مواردی از کرونا ویروس مشاهده و حتی در زندان شماره 8 که من در آن زندانی هستم چندین مورد مبتلا به کرونا ویروس مشاهده شد.
هیچ اقدامی برای جلوگیری از گسترش ویروس کرونا صورت نمی گیرد و افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف تری هستند سریعتر به این ویروس آلوده می شوند. سالهاست که جیره غذایی زندانیان در زندان ها ثابت بوده و بدون هیچ تغییری مثل همیشه بی کیفیت هستند و زندانیان غذا نمی خورند.
مقامات مربوطه ادعا می کنند برای هر زندانی 15-25 منات اختصاص داده می شود ولی خدا می داند مبلغ اختصاص داده شده واقعی بسیار کم و نا چیز است.
آیا این نقض حقوق سی هزار زندانی و خانواده های آنها نیست؟ ماموران زندان سه نوع غذا (صبح ، بعد از ظهر ، عصرانه) را از بیرون با خود می آورند و مشخص است که رژیم قرنطینه به علت ویروس کرونا برای محافظت از زندانیان نیست و حتی اموال زندانیان و ملاقات کنندگان آنها را تاراج می کند و در واقع به اتومبیل حامل زندانی به چشم «پول» (منبع کسب درآمد ) نگاه می کنند.
به خاطر ارائه این پیشنهادات و اعتراضات، من در اینجا به مدت 3 هفته از حمام و تماس تلفنی محروم شدم، برای ایجاد رعب و وحشت، با 20-25 نگهبان مانند یک ارمنی به من حمله کردند. تقریباً حدود یک ماه است که حتی به شرط پرداخت هزینه پاکت نامه اجازه ندارم نامه ای را بفرستم.
همه نامه هایم نیز توسط رئیس زندان خوانده می شود ، سلامتی و زندگی من در اینجا در معرض خطر است. پیاپی به علت اعتراضاتم توسط رئیس و معاونان زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته و تهدید می شوم.
اینجا فوت مشکوک زندانی ها را خودکشی می نامند و کسانی که شاهد چنین فاجعه ای در زندان هستند بخاطر امنیت جانی سخن نمی گویند و حتی برخی زندانیان را علیه من متحد و زندگی من را به خطر می اندازند و هر روز به علت شکنجه ها با ضربات روحی وخیمی دست و پنجه نرم می کنم. دشمنی آنها تنها در طول بیماری کرونا نبوده و پس از دیدار گزارشگر پارلمان شورای اروپا با من شدت گرفت. حتی اگر آنها ما را زیر پا بگذارند، ما به لطف خدا آنها را تحقیر خواهیم کرد همچنان که دکتر شریعتی می گوید اگر نمی توانید ظالمی را نابود کنید، حداقل ظلم او را آشکار کنید.
من از متفکران آزاد کشور خواهش می کنم که بررسی کنند چرا یک جلسه کنفرانس ویدئویی برای دفاع از حقوق زندانیان در طول همه گیری ویروس کرونا برای 30،000 زندانی برگزار نمی شود.
و در پایان خاطر نشان می کنم من به طور غیرقانونی از زندان قوبوستان به اینجا آورده شده ام و شاید علت این باشد که با دور کردن من از چشم دیگران، زندگی من را به خطر بیاندازند.
