شهروندان جمهوری آذربایجان خواهان برچیده شدن لوح یادبود نیروهای انگلیسی و ترک از قبرستان شهدای باکو

گروه هایی از مردم جمهوری آذربایجان با تاکید بر اینکه نصب لوح یادبود برای نیروی اشغالگر در هیچ کشوری مثبت تلقی نمی شود و سابقه ندارد، خواهان برچیده شدن لوح یادبود نیروهای انگلیسی و ترک از قبرستان شهدای باکو شدند.

به گزارش پایگاه خبری حقایق قفقاز، در پی سخنان آراز علیزاده، رییس حزب سوسیال دموکرات و نماینده مجلس جمهوری آذربایجان مبنی بر اینکه نظامیان عثمانی به فرماندهی نوری پاشا در سال ۱۹۱۸ در مقابل پول و طلا، به جنگ در باکو آمدند، حملات لفظی نمایندگان مجلس ترکیه و ترک گرایان افراطی در ترکیه و جمهوری آذربایجان به وی وسعت گرفت.
در مقابل، گروه های از مردم جمهوری آذربایجان نیز در صحفات و گروه های خود در شبکه های اجتماعی جملاتی با این مضامین نوشتند: آراز علیزاده بخشی از واقعیت را بیان کرده است. در سال ۱۹۱۸ نظامیان چند کشور خارجی براساس مطامع خود در باکو و بر سر منابع نفتی آن مستقر شدند که نیروهای نوری پاشا نیز از آن جمله بودند. متاسفانه برای نیروی اشغالگر عثمانی نماد یادبود در ورودی خیابان شهدای باکو و همینطور برای انگلیسی های متجاوز لوح یادبود نصب شده است که مایه تعجب و تاسف است. زیرا، هیچ کشوری برای اشغالگران خود تندیس یادبود نصب نمی کند. در همان دوره انگلیسی ها نیز با همان اهداف اشغالگرانه در باکو استقرار یافتند که برای آنها نیز در قبرستان شهدا لوح یادبود نصب شده است. هنوز هم مجسمه بزرگ نریمان نریمان، از کمیسرهای کمونیست وابسته به روس ها که باکو را به اشغال خود درآوردند، به نشانه احترام در باکو برپاست و…
آراز علیزاده در سخنانی در برنامه «تری دی» ۳D شبکه تلویزیون اجتماعی جمهوری آذربایجان در پاسخ به سوال انتقادی مجری این برنامه از وی که چرا گفته اید «نیروهای نوری پاشا در مقابل گرفتن طلا به باکو آمدند؟»، گفت: ارتش عثمانی، ارتش مزدور بود و هیچ ارتش مزدوری بدون دریافت پول به هیچ جنگی نمی رود.
آراز علیزاده درباره تفاوت نژادی ترک ها با آذری ها نیز تاکید کرد: اگر به گروه خونی ترک ها و آذری ها توجه کنیم، می بینیم که این ها هیچ ارتباطی به هم ندارند. ترک ها از آسیا آمده اند. آنها از نژاد زرد هستند. اما، آذری ها از نژاد هند و اروپایی هستند.
آتیلا سرتل، نماینده مجلس ترکیه در واکنش به این سخنان نماینده مجلس جمهوری آذربایجان گفت: ما با جمهوری آذربایجان می توانیم دو دولت مجزا باشیم. اما، همواره می گوییم «یک ملت – دو دولت». یعنی ترکیه و جمهوری آذربایجان برادر هستند که پیوند خون و جان دارند. زبانمان هم یکی است. چرا با بیان این مطالب نفاق می افکنیم؟
آتیلا سرتل درباره اشغال باکو توسط نیروهای نوری پاشا در سال ۱۹۱۸ نیز گفت: من نمی فهمم چرا باید چیزی را که در تاریخ بوده، به امروز بیاوریم و مغز انسانها را به هم بریزیم؟ همه چیز باید در تاریخ بماند. امروز هیچ کس نمی تواند چیزی را که در تاریخ واقع شده، با جزییاتش بداند.
آتیلا سرتل درباره قطعنامه مجلس نمایندگان آمریکا درباره شناساسی نسل کشی ارامنه توسط امپراطوری عثمانی در سال ۱۹۱۵ نیز گفت: تمامی دنیا از ظلم های آمریکا سخن می گوید. آمریکا به سیاه پوستان و انسان ها در ویتنام این همه ظلم کرده است. به رسمیت شناختن نسل کشی ادعایی ارامنه نیز نادانی آنهاست. این وقایع را فقط می توانیم در فیلم ها ببینیم. اما، متاسفانه این نوع وحشی گری ها در دنیا ادامه دارد.