بادَرتُ بِوَصِيَّتي إلَيكَ، وأورَدتُ خِصالاً مِنها قَبلَ أن يَعجَلَ بي أجَلي دونَ أن اُفضِيَ إلَيكَ بِما في نَفسي، أو أن اُنقَصَ في رَأيي كَما نُقِصتُ في جِسمِي، أو يَسبِقَني إلَيكَ بَعضُ غَلَباتِ الهَوى وفِتَنِ الدُّنيا، فَتَكُونَ كَالصَّعب النَّفورِ، وإنَّما قَلبُ الحَدَثِ كَالأرضِ الخالِيَةِ ؛ ما اُلقِيَ فيها مِن شَيءٍ قَبِلَتهُ ، فَبادَرتُكَ بِالأَدَبِ قَبلَ أن يَقسُوَ قَلبُكَ، ويَشتَغِلَ لُبُّكَ… ورَأيتُ حَيثُ عَناني مِن أمرِكَ ما يَعنِي الوالِدُ الشَّفيقُ، وأجمَعتُ عَلَيهِ مِن أدَبِكَ أن يَكونَ ذلِكَ وأنتَ مُقبِلُ العُمُرِ ومُقتَبَلُ الدَّهرِ، ذو نِيَّةٍ سَليمَةٍ ، ونَفسٍ صافِيَةٍ، وأن أبتَدِئَكَ بِتَعليمِ كِتابِ اللّه ِ عز و جل وتَأويلِهِ، وشَرائِعِ الإِسلامِ وأحكامِهِ، وحَلالِهِ وحَرامِهِ.
“Qarşıma məqsəd qoydum ki, sənə bir sıra mühüm vəsiyyətlərimi əcəl yetişməmiş, ürəyimdə qalmamış, düşüncəm zəifləməmiş, yaxud dünyanın bər-bəzək və fitnələri səni çaşdırmamış çatdırım. Bil ki, gənclikdə qəlb xam torpaq kimidir, hər nə əksən cücərər. Buna görə də, qəlbin bərkləşməmiş, fikirlərin şaxələnməmiş səni tərbiyələndirməyə başladım… Məni yalnız ürəyi yanan bir ata kimi, sənin taleyin düşündürür. Fikirləşib belə nəticəyə gəldim ki, səni düzgün tərbiyələndirmək üçün ömrə yeni başladığın, hələ onu sovuşmadığın, sağlam fikirli, pak ruhlu dövrü seçim, tərbiyən üçün Allahın kitabı, onun ayələrinin yozum və dərinlikləri, İslamın qanun və hökmləri, halal-haramlarından başlayım.” (“Tuhəful-uqul“, c.2, səh.68.)
