Bər-bəzəkli və sadə yaşayışdan uzaq bir həyat insanın başını bu torpaq dünyaya qatır, onu özünə məşğul edir, yaranışının əsl məqsədlərindən uzaqlaşdırır. Bir-birinin gözünə bər-bəzəkli yaşayış qurmaq həyatı insan üçün çətinləşdirir, onu lazımsız əzab-əziyyətlərə salır və Allahdan uzaqlaşdırır.
Həzrət Zəhranın (ə) zöhd və sadə yaşayışı onun həyatının bütün işlərindən açıq-aydın görünür və onun dostları üçün işıqlı yol göstərir.
Ayə
“Kim (axirətdən vaz keçib) dünyanı və onun bər-bəzəyini istəyirsə, Biz ona əməllərinin əvəzini elə orada (dünyada) verərik. Onların dünyadakı mükafatları əsla azaldılmaz. Belələrinin axirətdə atəşdən (cəhənnəm odundan) başqa heç bir payı yoxdur.”
(“Hud” surəsi, ayələr 15-16)
Hədis
Salman Peyğəmbərin (s) qızının çox sadə həyatından heyrətləndikdə, həzrət Zəhra (ə) buyurdu: “Ey Salman! Allah-taala Qiyamət gününə bizim üçün zinət geyimləri və qızıl taxtlar zəxirə edib.”
(“Biharul-ənvar”, c. 8, səh. 303)
Ənənə
– Xanım, Peyğəmbərin (s) qızının həyatından bizə danış.
– Doğrusu, Zəhranın (ə) evinə təzə getdiyim vaxtlar elə düşünürdüm ki, həzrət yoxsulluq üzündən elə sadə yaşayır. Amma Peyğəmbər (s) Allahın əmri ilə Fədəki Zəhraya (ə) bağışladıqda gördüm ki, onun geyimində, yeməyində və ev imkanlarında heç bir dəyişiklik olmadı. Onda həzrət Zəhranın (ə) böyüklüyünü dərk etdim.
– Fizzə! Yəni, həzrət Zəhra (ə) özünə aid olan Fədəkin gəlirindən də istifadə etmirdi?
– Peyğəmbərin (s) qızı dünyanı boşlamışdı. Fədəkin bütün gəlirindən təkcə öz zəruri yaşayışı miqdarında götürür, qalanını isə Allah razılığını qazanmaq üçün sərf edirdi.
(“Biharul-ənvar”, c. 29, səh. 123)
Hekayə
Bazarlıq üçün getmişdik. Amma qızıl almağa qoymadım. Necə yaşadığını və nə qədər pulu olduğunu bilirdim. İndiyə qədər izzətlə yaşayıb. Elə ortaq həyatımıza başladığımız ilk əvvəllərdən onu çətinliyə salmağa və mənə görə kiməsə üz tutmağa ürəyim gəlmədi. Təkcə sadə bir nişan üzüyü, bir çanta, bir çadra, bir çamadan, bir güzgü və bir şamdan aldıq.
Həmin günün səhəri əqd oxundu. Səhər vaxtı saat 11-də Məhəmməd gəldi. Hərbi geyimdə idi. Əqd süfrəsi çox sadə idi; çörək, pendir, şirniyyat və meyvə. Mən də ağ libas geyinmişdim və ağ çadra atmışdım.
(“Yarı gizli ay” kitabı, say 14, şəhid Məhəmməd Əsğərixahın həyat yoldaşının xatirələrindən)
